Frank Van Massenhove neemt de trein
Doodgeknuffeld als 'change manager' door de ene, verguisd door de andere. Vast staat dat het witte konijn van de regering niemand onberoerd laat. Wie is Frank Van Massenhove, de topambtenaar die tot zijn eigen stomme verbazing de nieuwe spoorbaas wordt?
Gaan de treinconducteurs nu van thuis uit mogen werken?" Een vakbondsman reageert schamper op de pas bekendgemaakte benoeming. In de hele benoemingscarrousel van de regering springt Frank Van Massenhove (59) als kersvers baas van de NMBS eruit. Hij is het witte konijn, dat pas in beeld kwam nadat de hele saga van de zoektocht naar een nieuwe spoorbaas in het gezicht van de regering ontploft was.
"Ik ben eigenlijk verbaasd dat het nog zo lang heeft geduurd voor ze bij Frank uitkwamen", zegt Jan Denys, arbeidsmarktdeskundige van Randstad en een goede buddy van Van Massenhove. "Niet dat ik hem meteen voor de NMBS in polepositie zag, maar dat hij nergens opdook in de lijstjes met kandidaten voor de vele topbenoemingen vond ik vreemd."
Opdracht volbracht
Dat Frank Van Massenhove bij de FOD Sociale Zaken zijn opdracht als volbracht beschouwde, was een publiek geheim. In de ruim tien jaar aan het hoofd van de overheidsdienst vormde hij die boetiek om van een stoffige De collega's-omgeving tot een hedendaagse administratie die op bewondering van velen kon rekenen. Samen met Tom Auwers, directeur-generaal bij de FOD Sociale Zekerheid, schreef hij over zijn hervormingen het boek De collega's werken thuis. Van Massenhove gooide de prikklok buiten, was een grote pleitbezorger voor thuiswerk, en schafte de vaste bureaus af op de werkvloer. Te beginnen met het zijne. "Hoe hoger in de hiërarchie, hoe groter je kantoor en hoe minder tijd je erin doorbrengt. Als ik uitrekende wat mijn bureau kostte aan de belastingbetaler, kon ik net zogoed een suite in het Hilton huren", zei hij daarover.
Voor de ambitieuze overheidsmanager mocht een nieuwe uitdaging zijn pad kruisen. "Zelf dacht hij eerder aan een mandaat in de culturele of de mediawereld. De VRT sprak hem wel aan", zegt een vertrouweling. Dat hij bij de NMBS zou landen, was voor iedereen een verrassing van formaat, nog het meest voor Van Massenhove zelf. "Ben even verbijsterd als jullie. Even alle sociale media en gsm on hold want bestorming", schreef hij gisteren op Twitter, het kanaal waarlangs hij graag en veelvuldig zijn licht op de samenleving liet schijnen voor zijn bijna 8.000 volgers.
Zijn succesvolle hervorming van de ambtenarij én zijn parler-vrai via de sociale media maakten hem langzaamaan tot een iet of wat bekende Vlaming. Een rol die hem steeds beter beviel. "Dat zorgt ervoor dat hij nu wel heel erg onder een vergrootglas komt te liggen in zijn nieuwe rol", zegt een vriend. "Destijds kon hij zijn hervormingen in de luwte doorvoeren. Dat zal nu niet lukken. Anderzijds heeft hij nu wel de ervaring opgedaan. Ik ben blij voor hem én voor de NMBS."
Conflict
Of iedereen de grote vernieuwer welkom heet, zal nog moeten blijken. Frank Van Massenhove, in 2007 nog overheidsmanager van het jaar, is ook omstreden. Bij de vakbonden heet het dat ze geen al te goede ervaringen hebben met hem. Aan de vooravond van 1 mei vocht hij een open oorlog uit met Rudy De Leeuw. In een dubbelinterview met de ABVV-voorzitter in Humo noemde hij de socialistische ACOD "de vakbond van de luiaards". Jean-Pierre Goossens, de socialistische vakbondstopman bij het spoor: "Ik hoop dat hij openstaat voor de vakbond. Ik ken hem niet persoonlijk, maar zijn adelbrieven doen niet meteen het beste vermoeden (zie kaderstuk)."
Unizo-topman Karel Van Eetvelt omschrijft Van Massenhove als "iemand die lachend door het leven stapt, uitgaat van het beste in de mensen en hen complimenteert als ze het goed doen. Maar als je echt zijn vertrouwen beschaamt: no mercy. Ik vind zijn aanstelling getuigen van creativiteit, en al is het geen geschenk, ik denk dat hij een eerlijke kans moet krijgen." Jan Denys: "Frank is niet op conflict uit, wat niet wil zeggen dat hij niet pittig uit de hoek kan komen. Maar zelf kan hij ook tegen een stootje."
De man van de strategische visie, niet van het dagelijks operationele, heet het, als je vraagt naar zijn competenties. Of hij ook nu de juiste man op de juiste plaats is, zal moeten blijken. "Het is niet zijn biotoop, maar als hij ergens voor gaat, dan wel helemaal. Mislukken is dan geen optie."
Jazz
Van Massenhove, een jazzliefhebber (Kind of Blue van Miles Davis is zijn favoriete plaat) die thrillers verslindt, groeide op in een West-Vlaams arbeidersgezin. Zijn ouders omschrijft hij als geweldige mensen, van eenvoudige afkomst en ongeschoold. Hijzelf studeerde rechten aan de Universiteit Gent. In zijn vrije tijd werkte hij mee in de Wetswinkel.
Na zijn studies ging hij aan de slag als werkgelegenheidsinspecteur. In de jaren tachtig werd hij door Luc Van den Bossche naar de socialistische partij gehaald. Eerst op de studiedienst, later op verschillende socialistische kabinetten. Zo werkte hij als adviseur van Roger De Wulf en Leona Detiège, daarna als kabinetschef van de Gentse burgemeester Frank Beke. In 1999 ging hij aan de slag op het kabinet van Frank Vandenbroucke, tot hij in 2002 aan het hoofd kwam van de FOD Sociale Zaken. Ondanks zijn rood etiket kan hij buigen op een goede relatie met de diverse politieke families. "Dat zal hem zeker in het wespennest van de NMBS van pas komen", zegt Jan Denys.