Direct naar artikelinhoud

Labille perfecte man om vuile klus te klaren

Een ware queeste is het. Een ideologische strijd van de PS tegen de grootverdieners bij de overheidsbedrijven, met Jean-Pascal Labille als perfecte killer van dienst. De andere partijen stemmen stilzwijgend in. 'Hij zou alleen iets transparanter moeten zijn.'

"Ja, dit gaat om ideologie." PS-voorzitter Paul Magnette wond er na het vertrek van Johnny Thijs bij Bpost in december geen doekjes om. Knippen in de gages van managers bij overheidsbedrijven is een absolute must en zal dan ook verwezenlijkt worden, zeker met de bevoegde minister in de socialistische rangen.

Maar ook binnen de rest van de regeringsgelederen bestaat daar al lang geen discussie over. Meer zelfs. Toen bleek dat Dominique Leroy, de opvolgster van Didier Bellens bij Belgacom, toch nog extralegale voordelen bovenop haar 650.000 euro krijgt, leidde dat tot instant wenkbrauwengefrons bij de meerderheid. Vicepremiers Johan Vande Lanotte (sp.a) en Didier Reynders (MR) verklaarden toen zelfs voor de camera's dat dat volgens hen niet de afspraak was: 650.000 euro en geen cent meer.

Niks in de weg

Nu Labille die regel wel strikt wil toepassen voor de opvolger van Johnny Thijs bij Bpost is er dan ook niemand die de PS-minister een strobreed in de weg legt. "Labille voert uit wat in het regeerakkoord staat", luidt het unaniem bij de coalitiepartners. Meer zelfs, de partijen zijn allerminst van plan om van het uitgestippelde pad af te wijken. 290.000 euro voor een overheidsmanager was de afgesproken norm, met uitzonderingen voor de bazen van Belgacom, Bpost en de NMBS. "Wij staan daar nog altijd achter. Mocht hij daar iets aan willen veranderen, dan zal hij met een nieuwe nota moeten komen", luidt het bij CD&V.

De enige kanttekening zit aan liberale kant. "We zijn het er helemaal mee eens dat de lonen wat redelijker konden, zolang ze maar marktconform blijven. Dat is met 650.000 euro het geval. Maar dan moeten ook de andere lonen binnen die bedrijven aangepakt worden. Het kan niet de bedoeling zijn dat een directeur straks meer verdient dan zijn CEO, omdat die laatste nu fel moet inleveren."

Als er al een woord van kritiek valt, dan is het op de communicatiestijl van Labille. "Neem nu het ontslag van Johnny Thijs. Daar was ongetwijfeld een perfecte verklaring voor, eentje waar Labille ook nog goed zou uitkomen. Maar hij geeft die dan niet. Dat versta ik niet", aldus een CD&V'er. Bij de liberalen dezelfde opmerking. "Nu verstopt hij zich soms, een beetje meer transparantie zou geen kwaad kunnen."

En toch is Labille perfect gecast om dit varkentje te wassen. Voor de andere partijen, maar zeker ook voor de PS. De minister met de rode bril is een nieuwkomer, maar eentje met een cv en een netwerk waar menig ander minister van droomt.

Volbloed socialist

Maar bovenal: Labille heeft niks te verliezen. De PS kan hem ongegeneerd inzetten als ultieme campagnemiddel tijdens de regeerperiode. Labille werd nog nooit verkozen - hij werd goed een jaar geleden bij de ziekenfondsen weggeplukt om Magnette te vervangen toen die burgemeester werd van Charleroi - en is ook in mei niet onmiddellijk van plan om zich vol in de verkiezingsstrijd te gooien. Terug naar de ziekenfondsen, lijkt nu het plan. Lijkt, want het zal niemand verbazen, mocht de volbloed socialist straks toch weer opduiken. Een goede scherpschutter is altijd nuttig om in huis te hebben.