Direct naar artikelinhoud

'Ik mis agressie om te winnen'

Een boek waarin hij terugblikt op de belangrijkste momenten in zijn carrière: 'Ja, het einde is nu echt ingezet', geeft Sven Nys (39) toe. Maar voor het helemaal voorbij is, heeft de veldrijder nog een missie: crossen winnen.

Een overzicht van zijn carrière in boekvorm: komt dat niet een paar maanden te vroeg? "Misschien wel, maar het moest nu", zegt sven Nys. "Als ik wacht tot maart, is het moment weg. Dan zitten we volop in de voorjaarsklassiekers en spreekt niemand nog over het veldrijden. Plus, dit is de periode van het jaar voor de boeken: straks is er de Boekenbeurs."

Je afscheidstournee is nu echt begonnen.

Nys: "Klopt. Ik ben perfect gelukkig met hoe mijn carrière gelopen is. Die twintig momenten die in het boek verzameld zijn, zijn een mooie samenvatting. Maar eigenlijk had ik een gaatje moeten openhouden. Als ik deze winter nog een grote cross win, dan moet die er altijd bij staan. Alles wat ik nu nog win, zal speciaal zijn. Omdat ik al 39 ben."

Een maand geleden, voor de cross in Las Vegas, dacht je dat je drie of vier keer kon winnen dit seizoen. Hoe denk je daar vandaag over, nu je de concurrentie gevoeld hebt?

"Ik voel me nu zekerder dan toen. Mijn niveau is goed en dat maakt dat ik er nog meer van overtuigd ben dat ik nog kan winnen."

Welke garantie heb je?

"Ik ben vandaag even goed als in de eerste helft van vorig seizoen, en toen won ik ook. Eén ding moet wel nog anders: ik moet gretiger zijn, agressiever. Ik merk dat ik iets te makkelijk rijd, ik ben te veel content met mijn niveau. Dat is een gevolg van mijn slechte tweede seizoenshelft vorig jaar. Als ik met vier man de finale rijdt, zoals zondag in Ronse, ben ik gelukkig. Maar met die houding win je niet.

"De jonge Sven Nys zou daarmee nooit tevreden geweest zijn. Die was zoals Wout Van Aert: een crosser met lef, met killersinstinct. Dat heeft te maken met zelfvertrouwen en ook met de leeftijd. Ik hoef niet meer te winnen, het is alleen nog heel plezant. Die over-mijn-lijk-mentaliteit is minder geworden: daaraan zie je mijn 39 jaar."

Krijg je dat nog terug?

"Het feit dat ik het besef, is een eerste stap. Ik moet me kwaad maken. Dat is niet evident om op te wekken, maar ik ben er wel mee bezig."

Vind je het erg om oud te worden?

"Ik spreek daar niet graag over. Als ik op tv zieke mensen zie, zap ik naar een andere zender. Het besef dat ik straks 40 word, is raar."

Wout Van Aert zit aan vijf op vijf, jij voorspelde acht zeges in tien crossen voor hem. Hoe klop je zo iemand?

"Makkelijk zal dat niet zijn, maar zondag was de eerste keer dat ik gemerkt heb dat ook hij grenzen heeft. Zoals hij daar na de finish zat uit te hijgen, dat had ik nog niet gezien. Ik denk niet dat Wout in Ronse de beste van ons vier was, alleen nam hij wel het meeste initiatief."

Ben je bang dat je deze winter een terugval zult kennen, zoals vorig jaar?

"Neen. Vorig jaar was ik fysiek en mentaal op. Ik vond geen rust meer. Ik was net gescheiden en moest mijn leven opnieuw indelen. 's Nachts lag ik wakker: Doe ik het juist? Heeft Thibau alles wat hij nodig heeft? Dat soort vragen. Nu zijn we een jaar verder en heb ik weer orde in mijn leven. Ik heb dat nodig, regelmaat en duidelijkheid."

Over vier maanden begint een nieuw leven, zorgt dat niet voor onzekerheid?

"Een beetje, maar ik ben beter voorbereid. In mei heb ik al afgesproken met mijn trainer Paul Van Den Bosch dat ik alle vragen en voorstellen over mijn toekomst naar hem doorspeel. Ik concentreer me enkel op de cross. Dat is de enige manier waarop ik nog resultaten kan halen."

Heb je al een idee wat je straks gaat doen?

"Er zijn allerlei pistes. Het enige wat vandaag vaststaat, is dat ik in de sport blijf. Er zijn er al veel tegen de muur gelopen die denken dat ze alles kunnen omdat ze succesvol zijn in hun sport. Die fout wil ik niet maken."

Kannibaal van het veld wordt uitgegeven door Kannibaal. Het telt 176 bladzijden en kost 24,95 euro.