'Er waren veel efficiëntere keuzes mogelijk'
De hervorming van de kinderbijslag had erger gekund, analyseert Wim Van Lancker, expert kinderbijslag aan het Centrum voor Sociaal Beleid Herman Deleeck (Universiteit Antwerpen). 'Maar er zijn ook kansen gemist om het systeem efficiënter te maken.'
"Deze hervorming is het resultaat van een compromis tussen twee politieke stromingen", stelt Wim Van Lancker. "De kwestie of je voorrang geeft aan het gelijk behandelen van elk kind, ongeacht afkomst, dan wel of je kinderbijslag doelmatiger inzet om kinderarmoede te bestrijden is opgelost door te pogen beide te doen. Mooi, maar dat kost wel een flink pak geld."
"Het goede is dat uiteindelijk wel degelijk rekening is gehouden met de noden van gezinnen met een laag inkomen, en dan met name grote gezinnen. Dat de sociale toeslag aangepast wordt volgens gezinsgrootte is een goede zaak. Maar het zijn wel degelijk de kleinere gezinnen en gezinnen met minder kinderen die het meeste winnen bij deze hervorming. De basistoelage is zo hoog gelegd dat gezinnen uit de middengroep zeker niets zouden verliezen. Het resultaat is een betrekkelijk dure hervorming, die in sociaal opzicht weinig doeltreffend is. Het geschatte positieve effect op de kinderarmoede is veeleer bescheiden. Met zoveel geld had je ook veel efficiëntere keuzes kunnen maken.
Van Lancker wijst ook op de nieuwe toeslag die in de kinderbijslag voorzien wordt. "Een symbolisch treffend detail. Ouders die hun kinderen in de dure niet-inkomensgerelateerde opvang onderbrengen, krijgen een toeslag van 3 euro. Dit komt bij uitstek de hoogste inkomens ten goede, die ook al kunnen profiteren van de fiscale aftrek van kinderopvang. Op een moment dat de minimumkost voor kinderopvang voor de laagste inkomens verdrievoudigd wordt en er een tekort aan betaalbare opvangplaatsen is dat een merkwaardige budgettaire keuze."