Francken regulariseert Scott Manyo definitief

Het verhaal van Scott Manyo deed in 2012 flink wat stof opwaaien. De populaire scoutsleider uit Boortmeerbeek werd op 12 april bij een controle van de trein geplukt. Omdat hij geen papieren kon voorleggen, werd hij linea recta naar het gesloten terugkeercentrum van Merksplas gebracht. Zijn asielaanvraag was eerder al afgewezen en hij had het bevel om ons land te verlaten naast zich neergelegd. Manyo moest dus het land uit, terug naar Kameroen. Alleen woonde de toen 20-jarige jongen al vier jaar in België en was hij intussen perfect geïntegreerd: hij sprak vloeiend Nederlands, studeerde en was zelfs leider bij de scouts.

Toenmalig staatssecretaris Maggie De Block (Open Vld) leek onvermurwbaar, maar na een maand protest ging ze alsnog door de knieën: Manyo kreeg een verblijfsvergunning van een jaar, "om zijn studies af te maken." Sindsdien werd Manyo's verblijfsvergunning elk jaar verlengd met een jaar. Want dat diploma heeft hij nog steeds niet op zak. Ook deze zomer kreeg hij nog eens een jaar respijt, maar dat was meteen de laatste keer: in het deeltijds beroepssecundair onderwijs dat Manyo volgt, mag je je tot je 25ste inschrijven en in mei volgend jaar wordt hij 25.

'Vroeger dan verwacht'

Einde verhaal voor Scott Manyo? Nee. Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken benadrukt sinds jaar en dag dat hij niet wil focussen op de uitwijzing van de Scott Manyo's en Navid Sharifi's in ons land. Iets wat hij zijn voorganger vanuit de oppositie al eens durfde verwijten. De N-VA'er besliste dan ook om Scott Manyo definitief te regulariseren. Sneller dan verwacht, klinkt het bij Manyo's advocaat Alexander Loobuyck. "We hadden dit pas volgend jaar verwacht."

"Kijk: geen haar op mijn hoofd dacht eraan om die jongen het land uit te zetten", reageert Francken. "Bovendien voldoet hij aan alle criteria. Dan kun je maar beter sneller een einde maken aan de onzekerheid. Hij kan nu echt door met zijn leven."

Manyo zelf wil niet meer in de schijnwerpers staan. Maar hij is dolblij, weten zowel zijn advocaat als pleegvader Dirk Kops. "Blij zijn is een understatement", voegt Kops nog toe. "Ik vind trouwens dat hij dat heeft verdiend. Hij heeft zich zo goed geïntegreerd, hij is een goed staatsburger. We zijn dankbaar dat de overheid dat ook heeft ingezien." Of Scott nog steeds scoutsleider is? Zijn engagement in de jeugdbeweging werd meermaals aangehaald als hét teken van goede inburgering. "Na vier is hij gestopt bij de scouts van Boortmeerbeek", vertelt zijn pleegvader. "Met spijt in het hart, maar hij ziet die jongens nog geregeld. Hij vult zijn dagen met studeren en werken. Hij is daar bijna zes op zeven mee bezig. Hij studeert nog altijd voor administratief medewerker expeditie in Mechelen. Daarnaast werkt hij in Willebroek, waar hij opvoeder is en de administratie doet van het regionaal open jeugdcentrum Rojm."

Zijn raadsheer zal hem ook aanmoedigen om de Belgische nationaliteit aan te vragen. "Maar dat is echt toekomstmuziek want er is nog niet over gesproken."