'Michel heeft Club Brugge weer leren winnen'

Vincent, stel: jij bent hier de journalist. Je mag Michel een vraag stellen.

Mannaert: "Wat wil je nog bereiken als trainer?"

Preud'homme: "Ik zou graag als bondscoach eens het WK meemaken. (proest het uit)"

Mannaert: "(lacht) Voilà, alles is meteen gezegd. Was dat geen goede vraag?"

Preud'homme: "Neen, serieus... Ik heb als trainer nooit de dubbel titel en beker gewonnen. Ook niet als speler, trouwens. Ik zou daar graag eens in slagen."

Michel, nu ben jij even de journalist.

Wat is jouw vraag aan Vincent?

Preud'homme: "Vincent, met jouw enorme voetbalkennis, waarom heb je dan toch op een bepaald ogenblik een sportief directeur (Arnar Gretarsson, SK) binnengehaald?"

Mannaert: "Daar waren twee redenen voor. Enerzijds lagen toen nog te veel werven open - commercieel, organisatorisch, operationeel - om mij hoofdzakelijk met het sportieve te kunnen bezighouden. Anderzijds hadden we nog geen trainer gevonden die bereid was om meer verantwoordelijkheid te nemen dan het zetten van de ploeg en het geven van trainingen."

Preud'homme: "Mijn vraag was bedoeld als een compliment. Ik heb als trainer zelden gewerkt met een algemeen directeur die zo veel tactische bagage heeft en zo goed een speler en een wedstrijd kan evalueren."

Michel, waarin vult Vincent jou aan?

Preud'homme: "Hij is minder emotioneel dan ik. En Vincent kan mijn ideeën heel goed samenvatten in twee, drie zinnen waardoor hij mij een structuur aanbiedt die ik zelf niet helemaal zag."

En omgekeerd, Vincent?

Mannaert: "Michel heeft een aangeboren charisma. Als hij ergens binnenkomt, gaan alle blikken in zijn richting. He has the floor. Maar vooral heeft Michel mij geleerd wat winnen écht inhoudt. Hij heeft mij doen inzien dat je op winnen geen toegevingen mag doen. Zelfs niet als je niet meteen ziet hoe iets te maken heeft met winnen.

"Ik geef een voorbeeld: Michel wil dat iedereen zijn auto elke ochtend steevast juist en proper parkeert. Dat alleen maakt natuurlijk niet dat je in het weekend een wedstrijd wint, maar de opeenstapeling van alle dagdagelijkse dingen die je nooit zomaar afhandelt, maakt dat een cultuur wordt geïnstalleerd van scherpte in de kleinste details. Finaal vertaalt dat zich op het veld. En dát is winnen."

Een trainer die een club een cultuur geeft is toch van onschatbare waarde?

Mannaert: "De grootste rijkdom van een club is de cultuur. Michel heeft Club weer geleerd om 'win after win after win' na te streven."

Zit dat van kleinsaf in jou, Michel?

Preud'homme: "Voor een deel, maar het is versterkt na de affaire-Bellemans bij Standard. Toen heb ik voor mezelf uitgemaakt: 'Basta, nu gaan we eens tonen wat we waard zijn.' Later bij KV Mechelen heeft Aad de Mos mij helemaal op weg gezet. Aad overtuigde mij van de filosofie dat je tot alles bereid moet zijn om te winnen."

Vincent, wat stoort jou aan Michel?

Mannaert: "(lacht) Hij leest te veel de pers."

Preud'homme: "Wat de pers schrijft, motiveert mij. Als iemand schrijft: 'Afspraak met Preud'homme op het einde van Play-off 1', dan leef ik om na de titel te kunnen zeggen: 'Sorry, ik ben blijkbaar een week te vroeg...'"

Mannaert: "Helemaal in het begin dacht ik: 'Michel, sta toch boven de kritiek', maar al heel snel heb ik gezien dat kritiek hem kracht geeft."

Je hebt de criticasters inderdaad mooi de mond gesnoerd, Michel.

Preud'homme: "Denk je? Toen de bond in brand stond na het ontslag van Steven Martens heb jij mij eens gevraagd om een interview, want je vond dat ik recht van spreken had. Maar dat is niet waar. Ik moet mij nog altijd verantwoorden voor wat ik zeg of doe."

Mannaert: "Nu ben je even weer die vakman, Michel, en rollen ze overal de rode loper uit. Maar ik weet zeker: mocht het straks ferm tegenvallen in de Champions League, dan krijg je weer bakken kritiek over je heen. België gaat verkrampt om met zijn grote persoonlijkheden. In dit land krijg je als topsporter de grootste erkenning wanneer je gestopt bent. Eddy Merckx is destijds in zijn laatste jaar overal uitgefloten, en nadat hij was gestopt, is zijn standbeeld elk jaar groter gemaakt - vandaag komt het al boven het Atomium uit. Dat is België."

Preud'homme: "In Nederland, in Italië, overal hebben ex-spelers die iets hebben gepresteerd aanzien. In Duitsland mogen Beckenbauer en Rummenigge zeggen wat ze willen; het wordt door iedereen aanvaard."

Mannaert: "Vorige week las ik in de krant een hele bladzijde over het drama van de broers Borlée nadat hun individuele prestaties op het EK waren tegengevallen. Vier dagen later winnen ze EK-goud in de aflossing en het artikel was de helft zo groot."

Michel, wat stoort jou aan Vincent?

Preud'homme: "Als hij mij in de winter bij -5 graden meeneemt naar het balkon om grote beslissingen door te duwen... (brede lach)"

Hoe bedoel je?

Preud'homme: "In het eerste jaar was ik alleen met kerst..."

Mannaert: "Ik hoorde dat pas op 23 december. Ik belde Michel: 'Ik ben morgenavond aan zee bij mijn schoonouders. Ik neem je mee.'"

Preud'homme: "Toen Vincent die avond eenmaal 'op gang was', vroeg hij mij om mee buiten te gaan op het balkon. Het was -5. Daar begon hij ineens over mijn contractverlenging."

Mannaert: "Ik vroeg: 'Luister je wel?' En hij: 'Jaja, 't is goed.'"

Preud'homme: "Vier maanden eerder leefde ik in Ryadh bij 30 graden. Ik was aan het bevriezen op dat balkon! Ik wou gewoon zo snel mogelijk weer naar binnen. (lacht)"

Mannaert: "Sindsdien hebben we elke kerst samen gevierd."

Preud'homme: "En ben ik de beste vrienden met zijn schoonmoeder. (lacht)"

Vincent, hoe reageerde jij toen Michel na de 5-0-nederlaag in Napels nog diezelfde avond zijn ontslag aanbood? Kun je dan de emoties uitschakelen en nuchter analyseren?

Mannaert: "Ik geef toe dat ik het lastig had om te zien hoezeer Michel zich de nederlaag aantrok. Maar de nuchtere analyse die Bart en ik maakten, had niets te maken met de goede band die we hebben met Michel. Ik vond dat hij geen enkele schuld trof. We waren overklast in combinatie met individuele fouten. Het was gewoon niet correct van Michel om de volle verantwoordelijkheid bij zichzelf te zoeken."

Preud'homme: "Ik kon niet aanvaarden dat we zó werden afgemaakt. En dan vind ik het maar logisch dat ik mijn werkgever de vrijheid geef om het contract te ontbinden. Veel clubs willen hun trainer ontslaan, maar kunnen het niet omdat ze dan een ontslagvergoeding moeten betalen. Ik hoef geen ontslagclausules in mijn contract. Ik wil geen geld rapen op de rug van een club als ik zelf vind dat ik tekortschoot."

Mannaert: "Tijdens de onderhandelingen met Michel, drie jaar geleden, vertelden we hem: 'Weet nu al, als je trainer van Club Brugge wordt, dat we op het einde van het seizoen Lestienne en Vadis zullen verkopen.' Goed, zes maanden later sta ik op een zaterdagochtend in de kantine in Asse te wachten voor een wedstrijd van mijn oudste zoon, als plots mijn telefoon gaat. Het was Michel. 'Vincent,' zegt hij, 'ik overweeg om Lestienne morgen tegen Genk op de bank te zetten. Maar ik herinner mij dat jullie van plan zijn om hem straks te verkopen. Misschien zitten in Genk scouts in de tribune, dus als de club het belangrijk vindt dat Lestienne speelt, hou ik daar rekening mee in mijn opstelling.' Normaal weet ik altijd wat zeggen, maar toen viel mijn mond open. Een trainer met dat palmares, die zo meedenkt met de club. Ik dacht: 'Chapeau, jij bent een grote meneer'. Michel heeft een enorm verantwoordelijkheidsgevoel tegenover zijn werkgever. Wat in Napels gebeurde, is daarvan een bewijs."

Michel, leg nog eens uit waarom je hebt overwogen om een sabbatjaar te nemen?

Preud'homme: "De dood van Dominique D'Onofrio heeft mij enorm aangegrepen. Ik ben 57, hoe lang geeft het leven mij nog? Mijn kinderen, mijn vriendin Marjorie... Ik wil ook kunnen genieten, meer dan vroeger. De nieuwe structuur waarin ik nu werk geeft mij die kans. Een van de lastigste dagen was voor mij telkens de dag na een wedstrijd. Na een avondwedstrijd lag ik vaak pas om 2 uur in bed. Vijf uur later stond ik weer op om naar de training te gaan. Tegen 15 uur was ik kapot. Nu moet ik niet meer per se de dag nadien op de club komen."

Mannaert: "Een trainer maakt het verschil op het einde van de week, als hij tactische accenten legt en inschat wie klaar is om te spelen."

Allebei zijn jullie vrij bot voor mensen die niet over jullie lat kunnen springen.

Mannaert: "Ik was vier dagen bezig op Club Brugge toen ik na een vergadering weer op mijn bureau kwam en daar een stapel papieren vond: overuren, met de vraag om uitbetaald te worden of om extra verlof te krijgen. Ik dacht: 'Wow, we zitten hier met een cultuurprobleem.' Ik heb iedereen samengeroepen en gezegd: 'Dit, deze stapel, is het verleden. In de toekomst zullen we niet meer op een uur meer kijken. Dat is de enige weg om succes te bereiken. Wie in dat nieuwe verhaal niet wil meestappen, krijgt de tijd tot eind volgende week om die beslissing mee te delen, en dan treffen we in overleg een correcte regeling.' Is dat bot? Dat is de mensen de keuze laten. Je kunt niet de voordelen eisen van de job en vrijgepleit worden van de nadelen. In die vijf jaar zijn veel medewerkers komen vragen om loonsverhoging en telkens heb ik geantwoord: 'Eerst winnen.' Wel, nadat we kampioen zijn geworden, hebben we iedereen - van de kuisvrouw tot de terreinverzorger - een extra maand uitbetaald. Zó werken we bij Club."

Preud'homme: "We leven in een maatschappij waarin iedereen vindt dat hij recht heeft op alles. Ja, maar niet zonder eerst te presteren."

Nog een laatste vraag, Vincent. Wie moet Wilmots opvolgen als bondscoach?

Mannaert: "Michel heeft alle kwaliteiten om een topkandidaat te zijn, maar de timing is slecht."

Die slechte timing vervalt toch in de zomer van 2017, als Michel stopt bij Club?

Mannaert: "Je bent het toch met mij eens dat deze nationale ploeg een topcoach verdient? Wel, je gaat geen topcoach vinden die ermee akkoord gaat om na één jaar plaats te maken voor Michel. Je moet een toptrainer de kans geven om zich twee jaar voltijds bezig te houden met de Rode Duivels. Want als ik één ding mag zeggen: het zal 'a hell of a job' zijn voor de nieuwe bondscoach. De verwachtingen liggen torenhoog."

Michel, heb je dit gehoord?

Preud'homme: "We zullen eens op het balkon moeten gaan staan... (schaterlacht)"