'Dit is misschien once in a lifetime'

300 punten, op de kop. Dat heet dan al gauw een monsterkloof. Met Lotte Kopecky, haar gedoodverfde opvolgster in het omnium, als "mooie en terechte tweede". Op drie veldrijdster Sanne Cant, op vier bmx-fenomeen Elke Vanhoof, op vijf tijdrijdster Ann-Sophie Duyck en op zes trialspecialiste Perrine Devahive. "Alle disciplines van het dameswielrennen vertegenwoordigd in de top zes", stelt D'hoore tevreden vast. "Een diversiteit die je bij de mannen niet zo snel zult tegenkomen. Bewijs ook dat elke vrouwelijke discipline zijn wereldtopper heeft."

Brons in een olympisch jaar, daar weegt niks tegenop, beseft D'hoore zelf. "Het was niet zomaar een prestatie van één dag, één wedstrijd waarin je alle geluk van de wereld hebt. Er is een lange weg aan voorafgegaan. Ik heb me moeten kwalificeren voor Rio en hard moeten toewerken naar de Spelen. Twee dagen lang was het in die zes onderdelen knokken op leven en dood en de uitgestippelde tactiek omzetten in succes. Uiteindelijk vielen alle puzzelstukjes op de juiste plaats. Evident, zo lijkt het achteraf. (lacht) Maar je moet het toch maar doen, hé."

Het brons loodste D'hoore inmiddels ook bij de laatste drie van de Sportvrouw van het Jaar. Een hele eer, vindt ze dat. "Waw, was mijn eerste reactie. Ook al weet ik maar al te goed dat ik volledig kansloos ben voor de titel. Nafi rules. Met goud in de meerkamp, een loodzware discipline, heb je niet de minste concurrentie. Ik ben al ontzettend blij met die plek in de top drie. Dat betekent toch iets in België."

Rustige winter

Feestje nummer zoveel gegarandeerd op 17 december in Vorst. "Ik schuim ze met plezier af, die huldigingen. Pak alles mee en geniet van elk moment. Omdat het misschien once in a lifetime is."

Voorts wacht D'hoore eindelijk nog eens een rustige winter. "Voorlopig zonder concrete afspraken op de piste." Met tijd en ruimte dus voor vriend Pieter en de familie. "En ondertussen kan ik me volledig focussen op mijn voorbereiding op de komende wegcampagne. Van 5 tot 17 januari trek ik met elf andere meisjes op stage naar het Spaanse Mojacar. Aansluitend start ik mijn seizoen in de Ladies Tour of Qatar."

Haar grote doelen voor 2017? De Ronde van Vlaanderen en het WK. "Samengevat is het mijn ambitie om de komende twee jaar overal waar ik aan de start verschijn te koersen voor winst. Zoals dat vóór Rio het geval was. Mijn olympische missie stond een geslaagd wegseizoen in de weg. Ik vond het leuk om wat afwisseling in te bouwen in mijn carrière. Fysiek en mentaal. En ik zal de weg en de piste in de mate van het mogelijke blijven combineren. Maar nu wil ik vooral opnieuw mijn goede, oude niveau halen op de weg. Dat zou me een zalig gevoel schenken."