'Ik heb mijn hele leven iedereen voor de gek gehouden door te doen alsof ik wél van seks houd'

LODEWIJK: "Ik heb nooit enige opwinding gevoeld als ik samen met een vrouw was. Ik genoot wel van de intimiteit, van het aanraken van de zachte huid en van de geuren, maar er vloeide nooit opwinding uit voort. Een erectie kreeg ik evenmin zomaar, daar moest ik altijd veel moeite voor doen en echte lust kende ik alleen van masturbatie.

"Toen ik een paar jaar geleden onder een krantenartikel een verwijzing zag naar een site over autoseksualiteit en die aanklikte, begreep ik plots wie ik was. Ineens begreep ik mijn levenslange worsteling met seks. Ik las: autoseksualiteit is seksualiteit gericht op jezelf. De autoseksueel is niet staat zijn lustgevoelens te projecteren op een ander. En ik dacht: het is toch te gek voor woorden. Ik ben zelf nota bene psychotherapeut, bij mijn cliënten breng ik altijd de rol van seks meteen ter sprake, maar wat mezelf betreft, kwam ik nooit verder dan de twijfel of ik misschien homo was. Van autoseksualiteit had ik niet alleen nooit gehoord, het was of ik zodra het over mij ging andere varianten van seksualiteit gewoon niet bestaanbaar achtte.

"Het is waar dat ik mannen ook heel mooi vind. Eens lag ik met een vriendin in bed toen zij ineens rechtop ging zitten en zei: laten we er nou geen doekjes om winden, jij bent gewoon homo. Maar toen ik ging experimenteren in de homoscene, kwam ik na ieder weekend terug met dezelfde twee constateringen. De eerste: dit is het ook niet voor mij, wat moet ik met die kerel. De tweede: waar ben ik mee bezig, waarom kan ik niet gewoon gelukkig zijn met een vrouw, toch het leukste wezen dat er is.

"Na die ontdekking van het fenomeen autoseksualiteit, merkte ik dat de mannen en vrouwen op dat forum zich volkomen hadden verzoend met hun seksuele variant. Zelf voelde ik allerminst opluchting. Ik schaamde me. Ik was de 60 gepasseerd en had mijzelf, mijn partners en mijn omgeving mijn leven lang voor de gek gehouden door te doen alsof ik wél van seks hield.

"Mijn scheiding in 2001 had weliswaar niets met dit gebrek aan zelfkennis te maken; mijn vrouw ging gebukt onder het lege-nestsyndroom en dronk meer dan goed voor haar was, wij groeiden uit elkaar, maar de liefdes die volgden waren zonder twijfel anders verlopen wanneer ik een geile beer was geweest. De eerste vrouw zei dat van die doekjes en wist zeker dat ik homo was. Zij wilde mij per se hebben en ik vond haar ook aantrekkelijk en zat graag aan haar, maar dat ik moeite had een erectie te krijgen en te houden verbond ik met mijn leeftijd.

"Ik was intussen een kei geworden in het vinden van valse verklaringen en het wegredeneren van mijn tekortkomingen. Het leek me logisch dat ik na jaren van onthouding aan het einde van mijn huwelijk, de seks een beetje verleerd was. Bovendien neemt de testosteron af op mijn leeftijd en zo'n condoom werkt ook niet echt mee. Ongelooflijk, nietwaar? Hoe ik mezelf wijs bleef maken dat al die moeizame seks toeval was en niet wezenlijk met mij te maken had. Ik, die in kringen verkeer waar niemand opkijkt van seksueel deviant gedrag.

"Intussen kreeg ik in mijn eentje wel met alle gemak een erectie. In mijn jonge jaren masturbeerde ik al toen ik 8 jaar oud was, het liefst drie keer per dag. Dan ging ik voor de spiegel staan en genoot van mezelf. Of ik rende naakt het bos in, aan het einde van het dorp. Niet uit exhibitionisme, want zodra er iemand aankwam, verstopte ik me. Maar omdat niets mij zo opwond dan mijn eigen lichaam.

"Nog niet zo lang geleden werd ik smoorverliefd op een ex-cliënte van me, een vrouw met een ingewikkeld seksueel verleden. Ik heb me meteen laten steriliseren, om van de condooms verlost te zijn, nu was er vast geen vuiltje meer aan de lucht. Maar het ging niet. Tijdens de coïtus kreeg ik keer op keer een slappe. Ze zei, het komt wel goed, en ik wilde dat zo graag geloven. Zij dacht dat ik me niet durfde laten gaan vanwege haar verleden. Maar het had natuurlijk niets met haar te maken.

"Tongzoenen heb ik ook nooit prettig gevonden, en als ik films zag of boeken las waarin mannen en vrouwen elkaar vol hartstocht de kleren van het lijf scheurden, dacht ik vaak, ik zou willen dat ik dat wilde. Maar een moment later dacht ik alweer: je kunt toch niet alles fijn vinden, en ook als het om seks gaat, is het toch niet erg iets voor een ander te doen? Ik bezorgde liever de ander orgasmen dan dat ik er zelf een kreeg en als het vrijen was afgelopen, was ik stiekem altijd een beetje opgelucht.

"Nog steeds zijn er momenten dat ik me gehandicapt voel, een groot deel van de wereld en hoe mensen met elkaar omgaan, zal altijd een geheim voor mij blijven. Mijn laatste vriendin maakte het per mail uit, en ik weet bijna zeker dat seks daar iets mee te maken had. Had ik eerder geweten van mijn autoseksualiteit, dan had ik er haar over kunnen vertellen, dan was mijn hele leven anders gelopen. Misschien was ik zelfs gewoon alleen gebleven, want ik kan goed alleen zijn.

"Maar verder voel ik geen spijt. Want als ik die vrouwen niet had gekend, had ik niet alleen veel dierbare ervaringen moeten missen maar ook mijn kinderen en daar moet ik niet aan denken. Wat overheerst nu, is het gevoel van bevrijding. Er zijn geen verwachtingen meer waaraan ik moet voldoen."