'Trage tsunami' bedreigt hartje Bangkok
Nieuw water klopt aan de poorten van Bangkok. 'De megagolven moeten nog komen', schreeuwt de Engelstalige krant The Nation. De inkt is nog niet droog of het water likt al aan het vliegveld Don Mueang. De luchtmachtbasis aan de rand ervan staat blank, en in de straten van de omliggende wijken staat ineens meer dan een meter water.
Iedereen wist dat het water eraan kwam. Maar als het er is, is het voor veel bewoners toch nog een verrassing. Sommigen hadden 's avonds zelfs nog hun auto voor de deur geparkeerd, in de verwachting dat 'de langzame tsunami' nog wel een dagje op zich zou laten wachten. Maar die auto's staan 's ochtends hopeloos en treurig te verdrinken. En het water weet nog steeds van geen ophouden. Van de droge, hooggelegen snelweg boven de wijk is te zien hoe het water nog steeds stroomt. Het is in beweging, en het beweegt in de richting van het hart van Bangkok.
In het centrum maken ze zich nog steeds niet druk. Bangkok is erg uitgestrekt. Je kunt er 50 kilometer rijden en je bent de stad nog steeds niet uit. En Don Mueang is nog altijd 20 kilometer van het winkelhart van de stad. Als de zon schijnt bij Don Mueang, kan het in het centrum onweren, blijkt dinsdag. Zo ver is het. Dus wie zou zich opwinden over het water hier?
Maar de tijd dat het centrum achteloos achterover kon leunen en toekijken hoe de rest van het land onder water verdween is nu voorbij. Dinsdag sprak premier Yingluck Shinawatra de natie toe. Een maand lang heeft zij volgehouden dat Bangkok gespaard zou worden. De stad liep geen gevaar. Het water zou worden omgeleid via oost en west, en de kostbare zakendistricten van de stad zouden het droog houden.
Inmiddels is haar toon heel anders. Nog steeds is het de bedoeling dat oost en west de klappen opvangen. Nog steeds zal de regering er alles aan doen om het water om de stad heen te leiden. Maar Yingluck heeft dat niet meer helemaal in de hand, geeft zij nu zelf toe. De enorme watermassa bepaalt duidelijk zelf waar zij heengaat, en de premier moet schoorvoetend erkennen dat daarom het hart van de hoofdstad misschien toch wel getroffen kan worden: "In het ergste geval zal ook daar het water binnenkomen", zegt zij somber. In sommige delen wat meer dan in andere, voegt zij eraan toe, tussen de 50 centimeter en anderhalve meter.
Het klinkt onschuldig: een metertje water, maar in de gebieden die blank staan kunnen de mensen er niet meer om lachen. Ook een meter water is een overstroming, want ook een meter water legt het leven stil. De hele provincie Ayutthaya is veranderd in een ondiep maar eindeloos uitgestrekt soort IJsselmeer, zonder eilandjes om op te schuilen. Ook in de buurten rondom Don Mueang kijken de bewoners nu verdwaasd naar die kabbelende kanalen tussen hun huizenblokken. Ook hun leven is nu ontregeld, en niemand die daar nog iets aan kan doen.
Voor de droge delen van de stad zijn de komende dagen van wezensbelang. De 'megagolven' van The Nation komen eraan, dat is bijna zeker. Het water komt het komende weekend van alle kanten. De langzaam opstomende watermassa uit het noorden en oosten, krijgt hulp van de zee. Terwijl de 'langzame tsunami' voorbij Don Mueang stroomt en oprukt naar het centrum, kan van de andere kant de springvloed water vanuit de zee de stad induwen. En die twee watermassa's samen, zouden wel eens te veel kunnen zijn voor de waterwerken van de stad.
De premier roept in haar toespraak iedereen op alvast zijn spullen op hoger gelegen plekken in veiligheid te brengen. Wie de stad wil verlaten kan dat doen, zegt zij, en de regering wil zelfs helpen met transport. En een speciaal door haar ingelaste verplichte vakantie moet van vrijdag tot en met maandag de rest van de mensen van de straat houden. Vier lange dagen waarin Bangkok de adem inhoudt.