Zuster Michelle is van harte welkom bij de arme klaren
Michelle Martin, de ex van Marc Dutroux, hoopt van de strafuitvoeringsrechtbank groen licht te krijgen om een nieuw leven te beginnen als zuster Michelle in het klooster van de clarissen van Malonne, bij Namen. Voor zuster Christine, de abdis, is de eerste novice in decennia welkom.
Dinsdag moet de strafuitvoeringsrechtbank in Bergen zich uitspreken over het reclasseringsdossier waarmee advocaten de vervroegde voorwaardelijke vrijlating van Michelle Martin (52) willen verkrijgen. De ex van Marc Dutroux zit al zestien jaar in de gevangenis en werd in 2004 veroordeeld tot 30 jaar gevangenisstraf. In theorie komt ze al sinds 2006 in aanmerking voor vervroegde vrijlating, maar eerdere pogingen stuitten op woedende reacties van de slachtoffers van Dutroux.
Tijdens de debatten voor de strafuitvoeringsrechtbank kreeg Georges-Henri Beauthier, de advocaat van Laetitia Delhez, dinsdag te horen dat de burgerlijke partijen inzage in het reclasseringsdossier werd geweigerd. "Dat is tegen de wet", zegt Beauthier. "Wij weten ook wel dat de reclassering van iemand als Martin alleen kan lukken op een discrete manier, en de algemene verwachting is dat ze op een dag in een klooster zal eindigen. Maar voor mijn cliënte is het echt nog te vroeg."
Bedelorde
In het reclasseringsdossier zit een document waarmee een kloostergemeenschap uit de buurt van Namen zich bereid verklaart om Michelle Martin op te nemen. Volgens Jean-Denis Lejeune, vader van de vermoorde Julie (8), gaat het om het clarissenklooster van Malonne. Dat is een eeuwenoude bedelorde die op het punt staat uit te sterven. "Er woont nog een tiental nonnen", zegt Sylvain Itakénia, pastoor in Malonne. "De nonnen, allemaal op leeftijd, zijn al lang op zoek naar jong bloed. Zonder succes, helaas."
De arme klaren van Malonne vormen een bedelorde. Volgens de leer van Clara van Assisi is alle bezit taboe. De nonnen mijden contact met de buitenwereld en worden verondersteld hun dagen te vullen met bidden en bedelen. Dat die leer binnen de zogeheten bedelordes al lang niet meer zo letterlijk wordt genomen, bleek begin de jaren negentig, toen de arme klaren van Brugge hun kloostergebouw verkochten en verwoed Mercedessen, paarden en bontjassen begonnen te kopen, en ook een kasteel in Zuid-Frankrijk.
Michelle Martin is een religie-shopper. Ze was achtereenvolgens katholiek, atheïste en Jehova's getuige. Na haar arrestatie in 1996 werd ze protestantse en uiteindelijk weer katholiek. Volgens Patricia Mouart, de protestantse aalmoezenier in de gevangenis van Namen, heeft Martin helemaal niets met God, en alles met "haar plan".
Bij de clarissen in Malonne was zuster Christine, de abdis, gisteren niet bereikbaar voor uitleg. Zuster Maggy bevestigde eerst aan de telefoon halvelings de komst van de eerste nieuwe novice in tientallen jaren, maar een andere non ontkende even later formeel dat Martin in aantocht is. Als Martin haar intrede doet in Malonne, dan moet ze afstand doen van alle materiële bezit, wordt ze eerst novice en kan ze na een jaar haar geloften doen en door het leven gaan als zuster Michelle.
De zoektocht naar een klooster loopt via Thierry Moreau, een van de advocaten die Martin in 2004 verdedigden tijdens het assisenproces in Aarlen. Zijn eigen tante leeft als non in het klooster van Maredret. De naam van dat klooster circuleerde ooit als mogelijk toevluchtsoord. Vorige zomer was sprake van een klooster in Zuid-Frankrijk. Die optie verviel toen Frankrijk kennismaakte met Paul Marchal, vader van de vermoorde An (17). Hij was een dag lang te zien op alle Franse tv-stations, waarna de Franse minister van Justitie liet weten dat Martin niet welkom was.
"Waar Martin zich ook denkt te kunnen verstoppen, overal zal ze mij tegenkomen", zo kondigde Marchal ook gisteren aan. "Martin wérd al eens veroordeeld voor kinderontvoeringen met Dutroux, eind de jaren tachtig. Ook toen kwam ze vrij door te doen alsof ze diepreligieus was geworden. Ze is een recidiviste die haar tweede kans al eens kreeg. Ze beloofde in 2004 ook dat ze in schijven schadevergoedingen ging betalen aan de slachtoffers. Er is nog geen euro gestort."
Monster
Volgens Jean-Denis Lejeune stipuleerde de strafuitvoeringsrechtbank eerder dat Martin niet binnen een straal van 100 kilometer van de Dutroux-slachtoffers mag gaan wonen. "Namen ligt op zestig à zeventig kilometer van hier", zegt Lejeune. "Als de kerk een monster als zij wil opnemen, dan moet ze dat doen. Ik vrees dat men niet weet wie ze is. Terwijl Dutroux eind 1995 in de gevangenis zat, koos zij ervoor om Julie en Mélissa te laten sterven, liever dan de politie te bellen of wat eten te brengen."