Bowie voor gevorderden
Het Nederlandse label Music On Vinyl viert feest met zijn vijfhonderdste titel.
Dat is Excerpts from Outside (****) van David Bowie geworden, een plaat uit 1995 waarop de kameleon na enkele matige platen de vinger weer aan de pols bracht, en een geluid bedacht dat het midden hield tussen industrial, techno, rock en avant-garde, maar toch toegankelijk bleef.
'Hello Spaceboy' werd, weliswaar in een door Pet Shop Boys geremixte versie, een hit, en 'I Have Not Been to Oxford Town' is een bescheiden classic. Ook belangrijk: voor het eerst sinds de legendarische Berlijntrilogie werkte Bowie op deze plaat opnieuw samen met Brian Eno. Die combinatie levert onveranderlijk vuurwerk op. Wel jammer dat de hoeveelheid songs voor de vinylversie aanzienlijk is ingekrompen - geen spoor te bekennen van 'Strangers When We Meet', nochtans een van de beste nummers op de plaat.
Daarnaast werd ook het tien jaar oude Heathen (***) opnieuw op het zwarte goud geperst, een plaat waarop Bowie in zee gaat met Tony Visconti, een van die andere sterproducers die zijn carrière mee vorm hebben gegeven. Vanaf de ingehouden opener 'Sunday' over het van de Pixies geleende 'Cactus' over de Neil Young-cover 'I've Been Waiting for You', met Foo Fighter Dave Grohl op gitaar, tot de serene titelsong die de plaat afsluit: Bowie zoekt verschillende stijlen en klankkleuren op, maar slaagt er niettemin in van Heathen een coherent geheel te maken.
Het zit 'm in die stem, natuurlijk, en in die tomeloze zoektocht naar muzikaal avontuur. Platen als deze bewijzen hoezeer David Bowie vandaag wel gemist wordt. Is hij met pensioen of werkt de vijfenzestigjarige superster in stilte aan zijn volgende meesterzet? Vast staat dat hij straks de Olympische Spelen zal openen. Hopelijk is dat geen kortstondige comeback.