Goffin doet Federer even twijfelen

Prachtig beeld na afloop van een zinderende partij tennis: David Goffin en Roger Federer die zij aan zij een interview weggeven. "Ik heb een ongelofelijke week beleefd met deze wedstrijd als kers op de taart", zegt de verrassend rustige Goffin. "Ik maak er geen geheim van dat ik vroeger in mijn slaapkamer veel posters van Roger had hangen." Gejoel in het publiek. Een kus, werd er lachend geroepen. "Hij geeft niet de indruk dat hij er open voor staat", grinnikt Goffin. "Nee, ik ben verrukt. Tegen Roger spelen was een droom voor mij."

De Zwitser antwoordt met evenveel zwier als op de baan: "Het was een zeer moeilijke match voor mij. David speelde uitstekend. Ik kende hem niet zo goed op voorhand, maar nu ken ik hem veel beter. Voor hem was dit een soort van een finale, dit was zijn zevende wedstrijd. Ik wil hem feliciteren met zijn toernooi." Waarop de twee elkaar omhelsden, begeleid door een staande ovatie van de fans.

Ook in zijn voorlopig laatste match op Roland Garros stond David Goffin (ATP 109) dus meer dan zijn mannetje, maar uiteindelijk bleek de ervaring van Federer (ATP 3) en de vermoeidheid, na zeven wedstrijden in twee weken tijd, er te veel aan. Goffin, de nieuwe nummer 68 van de wereld, ging na net geen drie uur meer dan eervol onderuit met 7-5, 5-7, 2-6 en 4-6.

Was dit de strafste match uit je leven, ondanks de nederlaag?

David Goffin: "Het was zeker en vast het mooiste moment in mijn leven. Ik had nog nooit in zo'n groot stadion gespeeld. En dat tegen de beste tegenstander die ik ooit gekend heb! Het is een moment dat ik nooit zal vergeten maar zoals er hopelijk nog meer gaan komen in mijn carrière."

Bij 5-4 in de tweede set stond je op twee punten van een ware stunt. Wat dacht je op dat ogenblik? Dacht je echt dat je een kans maakte?

"Natuurlijk. Anders kon ik beter stoppen en naar het hotel gaan. Ik trachtte me te focussen en punt per punt te spelen. Ik had een kans met een backhand (in het net, FDW) maar bon, ik heb nergens spijt van. Hij heeft toen ook zijn niveau opgetrokken. Ik stond dan misschien wel bijna twee sets voor maar tegelijkertijd stond ik nog heel ver van de overwinning af, hoor."

Wat heeft je het meest verbaasd aan Federer?

"Zijn attitude. Zelfs toen hij aan het verliezen was zag je niets aan hem, zelfs geen grimas. Ik hoopte op een bevende lip. (lacht) Niets. De hele tijd een pokerface. Zoals elke match natuurlijk. Gefocust. Zelfs als hij zijn beste niveau niet haalt, blijft hij tennissen en wint hij uiteindelijk toch. Dat vind ik bijzonder indrukwekkend."

Halfweg de vijfde set zorgde je voor hilariteit door een spectaculair punt te winnen en meteen je vinger op te steken. Je maakte ook enkele buigingen.

"Het was ook een geweldig punt, vond ik. Eerst de lob en dan het dropshot. Het hele stadion stond in vuur en vlam. Vandaar de buigingen. Maar na zo'n punt wist ik eigenlijk niet wat ik moest doen, daarom deed ik maar iets. Maar het was een geweldig gevoel."

Wat was het hoogtepunt van het sprookje dat je hier de afgelopen veertien dagen beleefd hebt in Parijs?

"Waarschijnlijk ga ik me deze match toch het meest herinneren. Maar ook mijn eerste partij was al super. En die tweede die ik in vijf sets won. En dan de derde ronde waarmee ik de deur opende voor een wedstrijd tegen Federer. Maar die match van vandaag is toch een herinnering die ik ga koesteren."

De mensen gaan nu veel meer van jou verwachten.

"Het is normaal dat ze naar mij gaan uitkijken. Maar ik ben nog jong. Ik wil op de lange termijn werken. Ik wil een lange carrière hebben en daarvoor zal ik hard moeten trainen. Ik zal geen drie keer per jaar de achtste finales van een grandslamtoernooi spelen. Maar ik ga hard werken om dit niveau te behouden. Het zal niet van de ene dag op de andere gebeuren maar ik zal alles geven opdat ik zou verbeteren."

Welke punten wil je precies aanpakken?

"Mijn lichaam. Ik ben er al een tijdje mee bezig om conditioneel en lichamelijk in orde te zijn en een heel seizoen te kunnen meedraaien zonder blessures. Plus, ik hoop dat ik hier op Roland Garros mentaal een stap gezet heb. Vooral qua regelmaat. In het verleden was de ene match niet zo goed als de andere, of de ene set minder dan de vorige. Ik moet eraan werken om mentaal bij de zaak te blijven. Als ik een heel jaar op hetzelfde niveau kan tennissen, dan zal ik tevreden zijn."

De kans bestaat dat je geselecteerd wordt voor de Olympische Spelen. Ga je er aan meedoen?

"Natuurlijk. Als ze me vragen om naar Londen te gaan, dan wil ik met plezier de Belgische kleuren verdedigen. Maar eerlijk gezegd heb ik er nog niet over nagedacht. Ik wil me eerst goed voorbereiden op het grasseizoen. Ik hou van de ondergrond en hopelijk kan ik er ook mooie dingen laten zien."

Tot slot: heb je deze veertien dagen iets geleerd over jezelf?

"Ik heb beseft dat ik dit aankan. Mentaal en ook qua spel. Ik kan mooie resultaten neerzetten. Ik hoop dat ik zo verder kan doen, want dit heb ik ook beseft de laatste weken: in tennis is alles mogelijk." (fdw)