Een goed getapte en frisse pint
Terwijl het veelbesproken De kruitfabriek na een maand nog steeds op zoek is naar een eigen identiteit, lijkt Café Corsari met een vrolijke mix van nieuws en entertainment meteen de juiste toon te hebben gevonden.
Dit keer geen traditionele grote tafel met aanschuivende gasten en een roedel presentatoren die niet goed lijken te weten wat van hen verwacht wordt. Wel een gemoedelijke slok gevarieerd live infotainment geserveerd door de twee uitstekend op elkaar inspelende kasteleins. Geen parelend zweet op de voorhoofden van Freek Braeckman en Thomas De Soete. Zowel het journaalanker als de Studio Brussel-stem werden verrassend snel omgeschoold tot vlotte talkshowhosts die behalve de kijker ook zichzelf willen amuseren. Hoewel het na amper één aflevering veel te vroeg is voor een echte beoordeling, kan rustig worden gesteld dat we hier met een beloftevolle nieuwkomer te maken hebben.
Het gaf Café Corsari meteen de vaart mee die De kruitfabriek nog steeds zoekt. De gesprekken werden bewust kort gehouden, tal van rubrieken gaven verveling geen kans en maakten dat we met plezier aan de toog bleven hangen. De poging tot burgerlijke ongehoorzaamheid van de stout op het voetpad fietsende Reinhilde Decleir was aandoenlijk, de actua-top 5 geestig en de interviewtjes met pas verkozen gemeenteraadsleden onderhoudend.
Fucking idioot
Uitstekend gevonden was 'We sturen ons Cath', waarin het Vlaanderen vakantieland-meisje de verketterde geluidstechnicus Nathan opwachtte en hem confronteerde met de in een schminkstoel gevangen Bart De Wever. De grote leider verontschuldigde zich uitgebreid voor het nu al legendarische "Zet die plaat af. Fucking idioot" en bedankte Cath Luyten voor "dit buitengewoon gênant moment".
Al is er toch nog wat werk aan de winkel voor dit echt onze stamkroeg mag worden. Het item over seks met robots -"Hebt u het zelf als eens met zo'n machine gedaan?", vroeg Braeckman schalks - ging helemaal de mist in. Ook Jeroen Meus kon niet echt begeesteren. Niet meer dan een verplicht nummertje waarin de sympathieke tv-kok vertelde over zijn reis naar Beiroet. In ruil kreeg hij een promospotje voor weer een nieuw kookboek. Dagelijkse kost, kortom.
Maar voor de rest draaide de gezellige kroeg als een lier. Het is wachten op bevestiging maar deze kruisbestuiving tussen productiehuis Eyeworks en Eén heeft alvast haar start niet gemist. Een volgens de regels van de kunst getapte frisse pint die geschonken wordt in een ongedwongen sfeer van alles mag en niets moet. Het café sloot voor we er erg in hadden en mag zich zeker in onze regelmatige klandizie verheugen. De middels een ingekaderde foto opgeroepen geest van Tony Corsari keek vanop de muur aandachtig toe en zag dat het goed was.