Krasse muziek-knarren

Toen Jamaica in 1962 onafhankelijk werd, overspoelde een golf van optimisme het Caraïbische eiland. Een en ander vertaalde zich de rocksteady-muziek, de voorloper van de reggae. Studio's schoten als paddenstoelen uit de grond en hits als 'The Tide Is High' en 'Rivers of Babylon' veroverden de wereld. Tot het economische tij keerde en de vrolijke deuntjes plaats maakten voor songs over armoede en ellende. Maar de soulvolle zang, de prominente bassen en de opzwepende ritmes bleven. De Zwitserse regisseur Stascha Bader ging bij de pioniers op zoek naar de roots van de reggae en bewijst dat het genre veel ruimer is dan Bob Marley alleen. Hij volgt een groep rocksteady-iconen die, een halve eeuw na hun glorietijd, verzamelen blazen voor een reünieconcert en stelde vast dat de krasse knarren nog steeds in staat zijn de sterren van de hemel te spelen. Tussen een hoop fantastische muziek halen Hopeton Lewis, Dawn Penn, Marcia Griffiths, Derrick Morgen en Rita Marley herinneringen op en activeren beelden van palmbomen, witte stranden en een azuurblauwe zee het vakantiegevoel. Kortom een documentaire (2009) om duimen en vingers bij af te likken.