'Angus en ik doen al zoveel samen'

Er zit nogal wat eenzaamheid in je teksten. Is dat de tol die je als muzikant betaalt wanneer je voortdurend op tournee bent?

Julia Stone: "Het is waar dat het een allenig leven kan zijn, maar tegelijk denk ik dat ik daar als muzikant geen exclusiviteit op heb. Eenzaamheid is een universeel gevoel waar iedereen zich in kan herkennen. Daar trek ik me vaak aan op, trouwens. De moraal van mijn liedjes is altijd hetzelfde: life is fucked, but it's fine.

"Als ik alleen ben, schrijf ik trouwens beter. Telkens als ik verliefd ben, krijg ik geen letter op papier. Dan is het te gezellig. Op tournee zit ik na een optreden inderdaad vaak alleen op mijn hotelkamer. En dan kan ik wel even zappen, maar meestal duurt het dan toch niet lang voor ik mijn gitaar op schoot neem. En dan komen er inderdaad vooral melancholische liedjes boven. Ik zal niet gauw iets met de lichtvoetigheid van de 'Lambada' schrijven."

Je bent opgegroeid in een kleine surfersgemeenschap aan de Australische kust. Klinkt idyllisch.

"Ik heb een fantastische thuis, dus er was niets om van weg te lopen. Ik zou in Australië ook een geweldig leven kunnen hebben, al was het maar door muziekles te geven in het plaatselijke schooltje. Maar ik hou zo van reizen dat ik niets liever doe dan vertrekken. Omdat het mijn persoonlijkheid verrijkt. Ik ontmoet graag mensen, en bezoek graag nieuwe plekken."

Denk je dat je er dezelfde voldoening uit zou halen als je thuis muzieklerares was geworden?

"Al bij al ben ik tamelijk gelukkig, ook al besef ik dat mijn muziek een ander verhaal vertelt. Voor ik met mijn broer begon te touren, ben ik een paar jaar met een jongen samen geweest. Ik was er vast van overtuigd dat ik met hem zou trouwen en kinderen zou krijgen. Ik had een heel afgelijnd beeld van mijn toekomst, en ik was ook echt gelukkig. Maar toen ontdekte ik de muziek, en was ik niét meer gelukkig in mijn relatie. Dus uiteindelijk heb ik die jongen laten staan. Misschien was ik in een ander scenario nu een gelukkige moeder geweest. De kinderen van mijn vriendinnen zijn nu allemaal ongeveer even oud. En die gaan naar dat schooltje waar we het daarnet al over hadden. Ze zien elkaar heel vaak, en dan vraag ik me wel eens af of ik niets aan het missen ben."

Helpt het dan om je broer mee op tournee te hebben, ook al hebben jullie heel andere karakters?

"Ja. Zo voelt het toch alsof ik altijd een stukje thuis bij de hand heb. De laatste vijf jaar hebben we vrijwel onafgebroken de wereld rond getoerd, en het feit dat we dat met z'n tweeën konden doen, maakte het een stuk minder eenzaam. Ik weet dat hij er voor me is en dat hij van me houdt. Ik heb mijn zelfvertrouwen kunnen aanscherpen terwijl hij naast me stond. Dat was een enorme opsteker."

Jij hebt een soloplaat gemaakt, en die van Angus is inmiddels ook uit. Zijn jullie elkaars klankbord?

"Een beetje wel. Maar we doen al zoveel samen, en dat was de reden om elk een soloplaat te maken: we gunden onszelf wat vrijaf van elkaar. Als we samen een plaat maken, nemen we samen op, zijn we samen producer, en gaan we nadien ook nog eens samen op tournee. Dat zijn wel heel veel samens. (lacht) Kortom: momenteel willen we alletwee wat tijd voor onszelf. 't Is heel verfrissend om wat creatieve ademruimte te hebben. Nu, 't is niet dat de nummers die ik nu solo opneem erg anders zijn dan die op onze duoplaten. Het grootste verschil is dat er daar ook songs van hém op staan. Eigenlijk zijn de Angus & Julia Stone-cd's altijd compilaties. Zes nummers van mij, en zes van hem."

Kortom: die soloplaten waren een logische stap.

"Schrijven hebben we sowieso altijd al afzonderlijk gedaan. Eigenlijk wilden we alletwee al langer een solocarrière, maar iedereen dreef ons altijd weer naar elkaar. Onze manager. De platenfirma. Dat was geen straf, want we stellen elkaars gezelschap erg op prijs. Het is ook gemakkelijk, dus we zouden op die manier nog jaren door kunnen blijven gaan. Eerlijk gezegd: ik weet eigenlijk niet hoe het nu voort zal gaan. We gaan afzonderlijk op tournee, dus het eerste jaar zullen we elkaar weinig zien. Ik vermoed dat we pas weer zullen samenwerken als we wat ouder zijn. Toen onze eerste duoplaat zo'n succes werd, waren we een beetje boos, omdat we beseften dat we de volgende jaren tot elkaar veroordeeld waren."

Op 'Break Apart' reken je in niet mis te verstane woorden af met een ex. 'Darling we could use some honesty', zing je. Wat is er fout gelopen?

"Hij was me ontrouw. Het was een schok toen het me overkwam. Ik heb geen spijt van dat nummer. Het is in een opwelling geschreven, en dus helemaal oprecht. Noem het mijn manier om fuck you te zeggen. Inmiddels ben ik wel weer oké, hoor. Ik weet zeker dat ik vroeg of laat een nieuwe liefde zal vinden. Het is heel angstaanjagend om met iemand samen te zijn en daar elke ochtend naast wakker te worden. Maar alles wat je meemaakt, vormt je. Voor mij was het fantastisch om weer met iemand samen te zijn, want ik was voordien een tijdje alleen geweest. En dan is het wel heel bitter om te merken dat je bedrogen wordt. Mijn ex is naar een van mijn shows komen kijken, en toen heb ik het nummer expliciet aan hem opgedragen. Dat had hij nog tegoed, vond ik."

By the Horns is uit bij Picture Show Records.Julia Stone treedt op 29 oktober op in de AB in Brussel.