'Ik hoop ooit weer een normaal leven te kunnen leiden'
In totaal portretteert Alloo dertig psychiatrische patiënten. Zij getuigen in de eerste aflevering:
JAN kreeg na een vrijpartij de aandoening NAH, een niet-aangeboren hersenletsel. Die hersenaandoening resulteerde in problemen met zijn psychosociaal functioneren. Hij ondernam vijf zelfmoordpogingen en kwam dan terecht in Melle.
"Ik zit in de psychiatrie omdat ik niet kan aanvaarden dat ik de rest van mijn leven fysiek gehandicapt zal blijven."
MARNIX weet niet welke aandoening hij heeft. Hij zit ondertussen al twee jaar in de instelling. Verantwoordelijke Mieke geeft tekst en uitleg: "Marnix heeft geen ziekte-inzicht. Hij is gedwongen opgenomen omdat hij thuis niet meer kon aarden. Hij heeft een verstandelijke beperking, koopwoede en wordt agressief als hij een 'neen' te horen krijgt."
ILSE lijdt aan dissociatie. "Concreet komt het erop neer dat ik last heb van geregeld terugkerende black-outs", licht Ilse zelf toe. Ze heeft een licht spraakgebrek, maar weet zich goed uit te drukken. Ilse werd tussen haar 5de en 16de jaar voortdurend verkracht en door haar ouders zeer zwaar emotioneel verwaarloosd. Op haar zestiende vluchtte ze weg. "Ik heb een zeer laag zelfbeeld. Als ik een black-out krijg, vlucht ik weg zonder me daarvan bewust te zijn."
LIMKE lijdt aan spectrum-autisme. "Ik was introvert op school en ben later te weten gekomen wat er met mij mis is. Ik hoop ooit een normaal leven te kunnen leiden, maar tot vandaag weet ik niet of dat zal lukken."
EVELIEN is opgenomen met een dissociatieve identiteitsstoornis, vroeger bekend als meervoudig persoonlijkheidssyndroom. "Ik hoor constant stemmen in mijn hoofd. Ik kan die moeilijk onderdrukken en ze vergen enorm veel energie van mij." Ze draagt een Ghostbusters-T-shirt. Toepasselijker kan niet.