De zoveelste clash tussen Reynders en Michel
MR-partijleider Charles Michel staat onder waanzinnige druk om zijn partij in de federale regering te loodsen. Maar oude rivaal Didier Reynders steekt stokken in de wielen.
Bij de MR zeggen ze elke keer wat anders", zucht een politieke tegenstander. "Alles is goed voor hen, als ze maar in de regering belanden." De ene dag geven ze hun jawoord aan een centrum-rechtse coalitie, de dag nadien pleiten ze voor een tripartite op alle niveaus. Intussen loopt op de achtergrond Didier Reynders zich warm om premier te worden in de zogenaamde kamikazecoalitie. Op de strategie van MR valt geen peil te trekken. De recente partijgeschiedenis heeft daar veel mee te maken.
Sinds 2004 zit MR in de oppositie op regionaal vlak en dat wringt serieus. Al jaren staan partijkopstukken te popelen om eindelijk weer deel te nemen aan de macht. Eind 2010 kwam het zelfs tot een openlijke oorlog. De clan rond vader en zoon Michel pleegde een regelrechte coup op het voorzitterschap van Didier Reynders.
De oorzaak was de sluimerende onvrede na de verkiezingsnederlaag in 2009, waardoor de liberalen opnieuw in de Waalse en Brusselse oppositie verzeilden. Na een machtstrijd nam Charles Michel de fakkel eind januari 2011 over.
Intussen zijn de rollen omgedraaid en moet op Michel alles op alles zetten om een regeringsdeelname op welk niveau dan ook uit de brand te slepen. Hoewel hij luttele dagen voor de verkiezingen zei dat er een "racistisch geurtje" hing aan de N-VA en elke samenwerking afwees, aanvaardde hij zonder morren mee de nota die Bart De Wever als informateur op tafel legde.
Tweede viool
Maar zelfs na het non van cdH staan de liberalen gretig klaar om hun bereidwilligheid te tonen. Een tripartite op alle niveaus wordt niet uitgesloten, zei begrotingsminister Olivier Chastel (DM 26/06). Maar tegelijk benadrukte hij dat ook de kamikazecoalitie nog steeds mogelijk is: "Alle opties liggen open."
Die laatste piste is waar Reynders van droomt. De liberalen vormen dan de grootste politieke familie, waardoor ook het premierschap voor het grijpen ligt. Op de achtergrond werkt hij zich uit de naad om de kamikaze erdoor te drukken, hoewel niet iedereen in de partij van deze optie overtuigd is.
In het kamp-Michel wordt bovendien benadrukt dat Reynders momenteel tweede viool speelt. Ze voelen zich gesterkt door de verkiezingsuitslag van 25 mei. Michel scoorde sterk, terwijl Reynders, ondanks zijn goed persoonlijk resultaat, faalde om van MR de grootste partij te maken in Brussel.
Een partijtopper: "Reynders eerste minister maken, dat staat niet in ons partijprogramma. Dat is dus ook niet ons doel."