Drie maanden schorsing na NMBS-staking van één uur

Door Bjorn Maeckelbergh

Joseph N. uit Stekene heeft zijn schorsing van 3 maanden intussen uitgezweet. "Ik heb geen spijt van wat ik die dag heb gedaan', zegt hij nu. Dat hij duizenden reizigers in de steek liet, deert hem niet. "Ik heb daar geen complex aan overgehouden.' Op vrijdag 13 augustus 2010 legde N., onderstationschef en verantwoordelijke van het seinhuis in Sint-Niklaas, onaangekondigd het werk neer. Amper één uur, maar de chaos was enorm: 18 reizigerstreinen werden afgeschaft en 52 andere reizigerstreinen liepen in totaal 644 minuten vertraging op. Ook negen goederentreinen stonden meer dan twee uur stil tussen Gent en Antwerpen. Infrabel kon er niet mee lachen en stuurde aan op zijn ontslag. Joseph N. repliceerde in zijn verweer dat hij de ernst besefte van zijn gedrag en verwees naar persoonlijke problemen. Volgens de man was hij die dag verdoofd door de zware antidepressiva die hij slikte. Hij zat naar eigen zeggen in een dip omdat zijn tienerzoon al enkele weken in een diepe coma lag.

Persoonlijke tegenslagen

Vier maanden later behandelde de raad van beroep van de NMBS-Holding zijn dossier. N. sprak daar van "een stommiteit ingegeven door een reeks van persoonlijke tegenslagen". Naast de toestand van zijn zoon was zijn vriendin het ook afgetrapt. Zijn advocaat Paul Vermeulen deed er nog een schepje bovenop: "De druppel die dag was dat mijn cliënt te horen kreeg dat een van zijn collega's fulltime moest gaan werken. Hij is daarop geflipt."

De NMBS-Holding besliste uiteindelijk Joseph N. niét te ontslaan en hem een "schorsing van drie maanden en een afzetting bij de volgende zware fout" op te leggen. In haar motivering noemt de NMBS-Holding de feiten zeer ernstig. Ze beklemtoont ook dat het imago van de NMBS-Groep door hem zwaar is geschaad. Toch oordeelde de NMBS-Holding dat er rekening moest gehouden worden met zijn persoonlijke problemen. De werknemer kreeg zelfs nog een pluim omdat hij - letterlijk - "in zijn medisch zeer precaire toestand toch op post was gebleven en belast met een belangrijke veiligheids- en leidinggevende functie op het seinhuis". Vermeulen ziet daarin een schuldbekentenis. "De NMBS wist dat mijn cliënt zware antidepressiva slikte. Dat ze hem alsnog de leiding gaven over het seinhuis is een zware tekortkoming." Volgens Vermeulen kon de ravage veel erger geweest zijn. "Voor hetzelfde geld waren er ongelukken gebeurd en zaten we met doden in plaats van met vertragingen. Wat de NMBS heeft gedaan, is eigenlijk hetzelfde als een agent die een dronken taxichauffeur betrapt en zegt: 'Ach, rijd maar door met je passagiers'."

'Reiziger is de dupe'

Frédéric Petit van spoorwegbeheerder Infrabel zegt dat ze niet op de hoogte waren van de gezondheidstoestand van Joseph N. Die beweert nochtans dat hij meerdere keren de medische cel van de NMBS bezocht. "Zijn gedrag kan voor ons alvast niet door de beugel. De veiligheid van onze reizigers is voor ons een prioriteit", zegt Infrabel. De NMBS-Holding reageert kort. "Niemand heeft Infrabel verplicht die man een leidinggevende functie te geven", zegt woordvoerder Leen Uytterhoeven. Jan Vanseeveren van reizigersvereniging TreinTramBus noemt het doorschuiven van schuld typisch sinds de splitsing van de NMBS in Infrabel, NMBS en NMBS-Holding. "Ze geven elkaar de schuld en intussen is de reiziger daar de dupe van. Sinds de splitsing gaat de stiptheid van de treinen ook stelselmatig achteruit."

De hele procedure verliep aanvankelijk intern, maar lekt nu uit omdat Joseph N. zijn schorsing van 3 maanden aanvocht voor de Raad van State. Daar ving hij bot. "Waarom krijg ik een tuchtstraf voor de eerste keer dat ik staakte? In Wallonië legden ze onlangs zonder boe of ba bijna alles plat en toch kregen ze daar geen straf. Waarom ik dan wel?" N. werkt vandaag nog altijd als onderstationschef in Sint-Niklaas. Hij verzekert dat hij zijn job graag doet en dat hij niet van plan is om zijn stunt te herhalen. "Ik ben ook van de antidepressiva verlost." Infrabel bevestigt dat hij zijn werk nu naar behoren doet.