Direct naar artikelinhoud

Beloning voor loyaliteit

Ooit ongewenst en onlangs nog uitgejouwd, maar tegen Sunderland droeg Marouane Fellaini wel de aanvoerdersband. Hij was de langst dienende speler in een door blessures geplaagd Manchester United. Zijn team won met 0-3, een opsteker voor de kwartfinale van de Europa League, donderdag tegen Anderlecht.

Vanuit zijn zetel keek Abdellatif Fellaini gisteren trots toe. Trots op zichzelf en zijn spartaanse regime destijds, trots op zijn zoon. Dat die maar kapitein-voor-één-dag was , deed daar niets van af. De weg van de volharding.

Marouane Fellaini (29) vervoegde verrassend een lang lijst Manchester United-spelers die ooit de band om de arm hebben gedragen. De onverwachte naam in de reeks die leest als een hall of fame, met onder anderen Bobby Charlton, Denis Law, Bryan Robson, Eric Cantona, Roy Keane, David Beckham, Ryan Giggs, Paul Scholes, Rio Ferdinand en Wayne Rooney. De eerste Belg die ooit die eer te beurt viel bij de Engelse recordkampioen en meest gemediatiseerde club. Een shirt dat Fellaini, ondanks de vooroordelen, twijfels en verwijten van fans, tot vandaag met fierheid heeft gedragen.

Bij de afhandeling van zijn transfer naar Old Trafford, begin september 2013, had zijn vader de tranen in de ogen. Het was een droom die in vervulling ging. Zelfs toen Napoli Marouane Fellaini in 2014 probeerde te verleiden tot een vertrek, kreeg de Italiaanse club nooit het gevoel dat hij er weg wilde. Hart verknocht. Volgens mensen die toen mee om de tafel zaten in het Sheraton Hotel, bleven ze maar horen hoe belangrijk die overgang naar United voor zijn familie was.

"Toen Louis van Gaal me zei: 'Je mag blijven, maar je bent niet mijn eerste, niet mijn tweede en niet mijn derde keus', had ik zin om te vertrekken", zei Fellaini onlangs. "Maar ik heb me dubbel geplooid en in enkele weken ben ik erin geslaagd om hem van mening te doen veranderen." Het verhaal van zijn carrière. Zonder een gevecht geeft hij niet op. Een overlever die overal op zijn pootjes terechtkomt.

Meer dan breekijzer

Sinds zijn komst, op Deadline Day in 2013, heeft Man United 570 miljoen euro uitgegeven aan achttien nieuwe spelers. Toch heeft Fellaini nog altijd zijn plaats: de ideale kernspeler. Een gedisciplineerde middenvelder die altijd het maximum geeft, die altijd luistert, nooit klaagt en zaagt. En, zo zeggen zijn trainers, als voetballer wordt hij onderschat, technisch en positioneel. Hij is meer dan een breekijzer en een plan B alleen.

Schweinsteiger, ooit wereldkampioen met Duitsland, en Schneiderlin kwamen om met hem te concurreren, maar zijn alweer de deur uit. Door het ontbreken van Rooney, Carrick, Jones, Smalling, De Gea, Young, Valencia en Mata was hij gisteren de meest ervaren speler in de selectie. Vandaar dat coach José Mourinho hem promoveerde tot aanvoerder. Voor het eerst in zijn leven wandelde Fellaini als eerste en met de band het veld op. Sociale media ontploften, maar aan dat hoongelach heeft hij lak. Hij strijdt voort. Met zijn wapens: discipline, hard werk en loyauteit.

Nog Belgen aan het feest

Ook veel andere Belgen in de Premier League waren trouwens aan het feest. De Spurs walsten over middenmoter Watford (4-0), met goals van Dier en twee voor Son. Dembélé domineerde op het middenveld, Vertonghen en Alderweireld zaten achterin in een zetel. Manchester City kende in eigen huis weinig moeite met Hull City (3-1). De Bruyne kreeg rust en ook Kompany bleef op de bank. Lukaku knalde Everton met twee goals voorbij Leicester (4-2). En Liverpool, tot slot, won bij Stoke, met dank aan een superredding van Mignolet. Ook Origi begon in de basis.