Direct naar artikelinhoud

Spelers hadden schoon genoeg van strenge schoolmeester

Louis van Gaal mag zich bij zijn ontslag verraden voelen door de clubleiding van Manchester United, ook bij de spelersgroep genoot de Nederlandse coach amper nog respect. Britse kranten onthulden hoe Van Gaal door zijn strakke aanpak en bizarre tactische instructies de greep op zijn kleedkamer verloor.

Adelbrieven had Louis van Gaal, pas nog als derde geëindigd met Oranje op het WK 2014, genoeg wanneer hij in de zomer van 2014 als opvolger van David Moyes bij Manchester United arriveerde. En dat hij meteen de teugels strak aanhaalde, mochten de spelers ondervinden op het trainingskamp in de Verenigde Staten als aanloop naar het nieuwe seizoen.

Eigenlijk legde Van Gaal al in de eerste week van zijn bewind de kiemen voor een vertroebelde verstandhouding met zijn spelersgroep. De Britse kwaliteitskranten The Independent en The Guardian verhaalden gisteren hoe "de strakke, bijna schoolmeesterachtige aanpak van Van Gaal tegen de spelers aanwreef als schuurpapier".

Vijfsterrengevangenis

Training om halfnegen 's ochtends, naar de kamer voor enkele uren rust, opnieuw training na de lunch, daarna video en tactische analyse, weer naar de kamer, avondeten en om halftien naar bed. Van dat strikte programma wou Van Gaal veertien dagen lang op zomertournee in de VS geen strobreed wijken. Het maakte dat spelers zich in een 'vijfsterrengevangenis' waanden. Alhoewel, vijf sterren: Van Gaal switchte van het luxueuze hotel in het mondaine Beverly Hills naar een Holiday Inn-budgethotel om dichter bij de trainingsaccomodatie te liggen.

Manchester United kende dat seizoen zijn slechtste start in 25 jaar. Ook afgelopen seizoen presteerde United in de Premier League ver onder de verwachtingen. Amper 49 keer gescoord, slechts één goal meer dan vierde laatste Sunderland. De tactische aanpak met verre van opwindend voetbal stuitte niet alleen de fans, maar ook de spelers tegen de borst.

Volgens The Guardian was het punt van muiterij binnen de kleedkamer met spelers die Van Gaal openlijk zouden afvallen niet veraf en bestond er een consensus dat het "nauwelijks nog erger kon dan het was". Zo luidde een van de bekritiseerde richtlijnen van Van Gaal dat aanvallers in het strafschopgebied niet van bij de eerste baltoets op doel mochten mikken, maar eerst een controle moesten doen om zich beter te positioneren - zelfs als spelers vertrouwen genoeg voelden om in één tijd te schieten. Spelers getuigden anoniem dat ze onder Van Gaal te traag en te methodisch, met te weinig ruimte voor intuïtieve ingevingen, moesten voetballen.

Ook het peoplemanagement van Louis van Gaal viel niet in de smaak. Een voorbeeld van hoe Van Gaal de kleedkamer tegen zich in het harnas joeg, waren zijn evaluatiemomenten daags na de wedstrijd. Van Gaal schroomde zich niet om een speler voor de ogen van de hele groep na een fout verbaal neer te sabelen. Leidersfiguren als Wayne Rooney en Michael Carrick maakten Van Gaal duidelijk dat zo'n publieke terechtwijzing het moreel aantastte. Van Gaal toonde begrip en zou zijn opmerkingen voortaan individueel mailen.

De spelers vonden het evenmin prettig hoe Van Gaal zijn ongenoegen over fases met videoclips in de verf zette. Mails bleven op den duur ongelezen of gingen rechtstreeks richting prullenmand. Wanneer Van Gaal vermoedde dat zijn boodschappen hun doel misten, stuurde hij een tracker mee om te zien of de spelers de mails wel openden. Waarop de spelers al snel een trucje vonden: de mail openen op hun mobieltje en die dan twintig minuten laten liggen.

Het wederzijds respect was dus ver zoek. Intern zorgde ook de voorkeursbehandeling van Bastian Schweinsteiger, die tijdens zijn blessurebehandeling tussen de wedstrijddagen door vaak over en weer vloog naar Duitsland, en de vedetteallures van Memphis Depay die Van Gaal niet kon intomen, voor wrevel binnen de groep. Alles opgeteld te veel mismanagement, waardoor Van Gaal ondanks het winnen van de FA Cup een voortijdige exit niet kon vermijden.