'De loopbrug in het Sportpaleis, daar hebben we het verkloot'

'Ik kan je vervloeken, verwensen, en toch zal ik aan je hart blijven kleven'
(uit: 'Onvoorwaardelijk vrij')

Zowel in het Oude Testament als de popgeschiedenis lijkt broedermoord schering en inslag. Van The Kinks over The Everly Brothers tot Oasis zorgden broers aan de kop niet enkel voor meesterwerken maar ook voor een Kaïn-en-Abeldynamiek. Clouseau vormt schijnbaar een uitzondering: doorheen de jaren zijn alle oorspronkelijke leden vertrokken, en werd de groep rond Koen en Kris net een sterker merk. Die broederband bezegelen beiden nu met het duet 'Onvoorwaardelijk Vrij'.

"Ons grootste voordeel op de groepen die je net noemde, is dat we heel snel doorhadden dat we geen concurrentie zijn voor elkaar", gelooft Koen. "Al van kindsbeen was ik degene die op de tafel sprong, terwijl Kris in de gang op zijn buffetpiano zat te pingelen. Voor hetzelfde geld was hij de zanger geworden, maar voor hem hoéfde die aandacht niet. Voor mij blijkbaar wel (lacht). Ik kan er nog altijd niet bij dat ik word betaald om met mijn gat te draaien."

Kris knikt: "Ik kan me niet herinneren dat we ooit in elkaars vaarwater raakten. Ik stel me voor dat die ene broer van Oasis (Noel Gallagher, gva) bij zichzelf dacht: ik schrijf alle nummers, en ik kan ze net zo goed zingen, onnozele lul. Op zo'n gedachte heb ik mezelf nooit betrapt. Niemand gelooft ons, maar eigenlijk maken Koen en ik nooit ambras. Toen we pubers waren, was dat anders. Maar door Clouseau groeiden we dichter naar elkaar toe. Eerlijk? We hebben het nooit zo goed gehad, als toen we beslisten met zijn tweeën verder te gaan."

'Ik heb nooit omgekeken, al voel ik soms wat nostalgie'
(uit: 'Vrijer dan de wind')

Tijd is een belangrijke speler op deze plaat, meent Koen. Spijt ook, vinden wij. In 'Vliegtuig' slaat de zanger mea culpa voor alle woorden die hij nooit zei. In 'Wat heb ik gedaan' komt de spijt dan weer te laat. En 'Als we dood zijn' is een pleidooi om excuses niet uit te stellen. 'Non, je ne regrette rien' gaat kennelijk niet op voor Clouseau.

"Dat lijkt mij ook niet ongewoon", knikt Koen. "Als je jong bent, heb je weinig om op terug te kijken, of om zelfs maar spijt van te hebben. Ik begin eindelijk te beseffen wat tijd met me gedaan heeft, en nog met me zal doen. Er staan genoeg jaren op de teller - ik werd onlangs 46 jaar - om terug te blikken op een leven vol unieke kansen, maar ook op de fouten. Ik ben eindelijk op een goede leeftijd gekomen om dat te kunnen plaatsen. Al zing in '88' natuurlijk wel dat er van gezond verstand nog steeds geen enkel spoor is bij mij (lacht)."

Kris vindt tijd iets vreemds, zegt hij: "Het voelt alsof ik twee keer met mijn ogen heb geknipperd, en we plots 25 jaar verder zijn. Ik heb ook nergens spijt van, omdat het behoorlijk uitzonderlijk is, wat wij voor elkaar hebben gekregen. Of wacht, ik heb misschien wel spijt van sommige artistieke beslissingen uit de beginperiode. Toen waren we non-stop bezig, en dat kwam de kwaliteit niet altijd ten goede."

Spijt van songs hebben ze niet, al raakte de relatie met sommige nummers verzuurd. "Om die reden speelden we 'Anne' een jaar of drie niet meer", geeft Koen toe. "En ik heb ook vaak geen zin meer om 'Zij is van mij' te zingen." Kris: "Ik heb hetzelfde gevoel bij 'Louise'. Een tof liedje, hoor. Maar eigenlijk speel ik dat nummer helemaal niet graag (lacht)."

'Ik heb het gehad met zure gedachten, gezichten die verkrampt door de straten jagen. Ik heb het gehad met loze beloftes, de slogan die altijd weer een goedkope leugen blijkt'
(uit: 'Verdwijnen met jou')

Toen Clouseau in 2009 'Leve België' uitbracht (met de songregel 'Ik denk dat de Vlaamse Leeuw en de Waalse Haan samen sterker staan') noemde minister Geert Bourgeois (N-VA) de single 'propaganda'. Moeilijk is het niet om een echo van diens zurige oprisping in 'Verdwijnen met jou' te horen. "Die tekst van Jan Leyers is eerder een maatschappijkritische overschouwing, dan een politieke aanklacht", gelooft Kris.

"Jan heeft dat uitstekend verwoord, dat mensen willen wegvluchten uit die veel te snel draaiende wereld, waar nergens nog ruimte voor nuance lijkt. Je kunt er een politiek getinte uitspraak in lezen, maar dat is zo niet bedoeld. Toen N-VA ons viseerde, vonden we dat op het moment zelf al een storm in een glas water. Zeker na de emmers bagger die we over ons heen gekieperd kregen na 0110 (concerten in 2006 voor verdraagzaamheid, gva). Toen kregen we doodsbedreigingen. Dat was van een heel andere orde."

Koen pikt in: "Geert Bourgeois maakte zich toen belachelijk. Wie gelooft nu dat onze invloed zo groot is dat een song fans kan veranderen in Belgicisten?" Kris: "Ik voelde me nooit geïntimideerd: ik weet dat het een tactiek is om zo hard mogelijk te roepen zodat de rest zwijgt. Maar als we morgen een politieke song willen schrijven, doen we dat gewoon."

'Veel te lang te blind geweest voor wat er in de diepte leeft'
(uit: 'Ziel')

In 'Ziel' schemert zelfkritiek door. Gaat die gedachte ook op voor het parcours van Clouseau? In de beginjaren regeerde Clouseaumania en moest de groep door een weinig diepzinnige posterboyfase. Op het hoogtepunt van de Sportpaleishype voerden de broers zichzelf dan weer op als reuzegrote opblaasbare cartoonpoppen. Alsof ze zichzelf een karikatuur in dat grote circus waanden. "Zo heb ik dat nooit bekeken", lacht Kris.

"Maar het jaar waarin we een gigantische loopbrug door de zaal stuurden, hebben we het voor onszelf verkloot. Nadien verwachtte iedereen een soortgelijke, of zelfs nog imposantere show. We hielden ons wél altijd voor dat het circus niet mocht primeren op de muziek. Niet makkelijk: soms kwamen er 250.000 man in een maand tijd kijken. Dat was toen Clouseau in het Sportpaleis zo'n hype werd dat je het gevoel kreeg dat je het niet mocht gemist hebben.

"Daar zullen ongetwijfeld mensen bij geweest zijn, die niet speciaal voor de liedjes kwamen."

Maar heel diepzinnig hoeft Clouseau ook niet altijd te zijn, meent Koen. Zoals hij zingt in '88': "Ook al lijkt het kinderachtig: Ik heb nog altijd vooral zin in rock-'n-roll.'

Clouseau verschijnt dit weekend bij Parlophone/Warner. Vanavond speelt Clouseau een geheim concert. Meer details worden vandaag bekendgemaakt.