Direct naar artikelinhoud

Strijd tegen fiscale fraude verdeelt regering

4,7 miljard in een jaar tijd. Staatssecretaris voor de Bestrijding van Fiscale Fraude Bernard Clerfayt (FDF) is apetrots. Maar niets is wat het lijkt, blijkt op het kabinet van Carl Devlies.

Staatssecretaris voor fiscale fraudebestrijding Bernard Clerfayt was duidelijk in zijn nopjes met de cijfers die hij voor 2010 kon voorleggen: de strijd tegen de fiscale fraude bracht vorig jaar 4,7 miljard euro op. Clerfayt haalt zijn cijfers uit 3 grote pijlers: de controle die dag in, dag uit plaatsvindt, de specifieke controles naar fraude op grote schaal (onder andere btw-carrousels) en de fiscale regularisaties. Respectievelijk brachten die 3,6 miljard, 830 miljoen en 240 miljoen euro op. "Dat is 13 procent meer dan in 2007", jubelt de burgemeester van Schaarbeek, "een record."

Op het kabinet van die andere staatssecretaris kunnen ze er heel wat minder mee lachen. Meer zelfs, in de omgeving van Carl Devlies, die instaat voor de coördinatie van de fraudebestrijding over de verschillende beleidsdomeinen heen, is de ergernis over de goednieuwsshow van Clerfayt bijna tastbaar. Niet helemaal verwonderlijk, aangezien Devlies nog geen 3 weken geleden met een veel kleiner pakketje onder de arm richting formateur Elio Di Rupo (PS) trok. De afgelopen 3 jaar hadden de inspanningen op het vlak van fiscale en sociale fraudebestrijding samen 1 miljard euro opgeleverd, tegen 2014 kunnen we dat kunstje nog eens herhalen, beloofde Devlies toen.

Een miljard op 3 jaar, uit zowel de fiscale als sociale fraude. Dat klinkt bijna belachelijk weinig in vergelijking met het veelvoud dat Clerfayt voorlegt enkel en alleen uit de fiscale strijd, jaarlijks dan nog. Ergens klopt er iets niet, denkt iedereen dan. Dat is ook zo, zegt het kabinet-Devlies, dat naar de staatssecretaris voor fiscale fraudebestrijding wijst. "We betreuren dat Clerfayt elk jaar opnieuw een amalgaam blijft maken van échte controles tegen fraude en louter operationele controles die passen in de normale werking van de administratie, zoals een simpele rechtzetting van een vergetelheid in de belastingaangifte of fout ingebrachte beroepsinkomsten."

Met andere woorden: de 3,6 miljard uit de dagdagelijkse controles kunnen eigenlijk niet meegeteld worden bij de cijfers van de fiscale fraudebestrijding, omdat het gewoonweg niet om fraude gaat. En dus strooien de positieve resultaten van Clerfayt behoorlijk wat zand in de ogen.

Carl Devlies, die zelden betrapt kan worden op een scherpe uitspraak, wil de zaken zelf liever niet op de spits drijven. "In feite hebben we het over dezelfde cijfers", verzekert hij, "van een tegenstelling is helemaal geen sprake. Alleen geeft Clerfayt bovenop het resultaat uit de strijd tegen fiscale fraude ook het totale cijfer van de werking van de fiscale administratie weer."

Iets waar Devlies dus geen rekening mee houdt. En er zijn nog meer verschillen. "Bovendien houdt Clerfayt onder meer ook rekening met de btw-carrousels. Die opbrengsten tel ik niet meer mee, want dat is allemaal overgebracht naar een gespecialiseerde cel bij de politie. Zo zijn er nog wel wat dingen. Trek die er allemaal af en je komt op hetzelfde resultaat uit als ik", verzekert Devlies.