Direct naar artikelinhoud

Upstairs Downstairs Revisited

We schrijven april 1912. De Titanic is gezonken en de wereld begrijpt nog niet dat hij afstevent op Grote Oorlog. Op het somptueuze domein Downton Abbey is alles peis en vree. Robert Crawley, graaf van Grantham, zwaait er de plak. Een goed en rechtvaardig man, zo lijkt. Destijds getrouwd voor de centen maar in de loop van het huwelijkse parcours echt verliefd geworden op zijn vrouw Cora. Drie huwbare dochters slijten, wachtend op een goede partij, hun dagen in weelderige ledigheid. Op de benedenverdieping houdt een imposant leger bedienden aangevoerd door butler Charles Carson het huishouden draaiende.

Alles gaat zijn gangetje in deze familiale kmo. Tot bij huismeid Daisy een telegram wordt bezorgd. Met de Titanic gingen ook James Crawley en zoon Patrick (de verloofde van dochter Mary) kopje-onder en laat dat nu net de erfgenamen zijn van het familiedomein. Er breekt paniek uit in het kasteel, dat in handen dreigt te vallen van een onbekend ver familielid. De graaf reageert fatalistisch en dat is niet naar de zin van zijn autoritaire moeder, de oude gravin Violet (een glansrol van Maggie Smith) die tot elke prijs geld en goed in vertrouwde handen wil houden. Het begin van een wirwar aan intriges en complotten binnen het bekakte maar fascinerende wereldje van de Britse aristocratie.

Downton Abbey doet meer dan eens terugdenken aan het legendarische Upstairs Downstairs, maar is - twee kussende homo’s waren destijds in de wereld van ‘Mister Hudson’ absoluut not done - veel explicieter. Twee enkel door geld en afkomst gescheiden werelden leven samen in hetzelfde huis. Elk met hun eigen problemen en drama’s, maar samen een hecht blok vormend tegen de grote boze buitenwereld. Dit imposante familie-epos werd prachtig in beeld gebracht en is, in tegenstelling tot The Tudors, historisch correct met een bijna obsessioneel oog voor detail. Dat mocht ook, want Downton Abbey onttroonde met een kostprijs van 1 miljoen pond per uur film Brideshead Revisited als duurste Britse productie ooit. Het loonde, want dit kostuumdrama kluisterde elke week meer dan tien miljoen Britten aan het scherm en scoorde onverwacht goed in de States. Het is dan ook een indrukwekkende en geloofwaardige topserie met ijzersterke acteurs, voldoende vaart en ingehouden spanning om zeven afleveringen lang te blijven boeien.