ANOUK - Love her or hate her

Je moet het haar nageven: ze heeft een neus voor controverse. Twee jaar geleden verbaasde Anouk vriend en vijand door zich Nederlands kandidaat te stellen voor het Eurovisiesongfestival, en onlangs haalde ze bij onze bovenburen opnieuw de voorpagina's toen bekend raakte dat ze straks in de jury van The Voice of Holland gaat zetelen. Dat was des te opmerkelijker, omdat ze tijdens de voorbije seizoenen telkens in ondubbelzinnige bewoordingen had bedankt voor de eer. Ze zou zich, zo zei ze eerder, enkel voor 'een bloedbedrag' laten strikken.

"Als ik daar een seizoen ga zitten voor een bedrag dat ik ook met één optreden kan verdienen, ben ik natuurlijk een idioot", liet ze anderhalf jaar geleden optekenen in de Volkskrant. Nu de Nederlandse editie van de bekende talentenjacht net het zwakst bekeken seizoen tot nog toe achter de rug heeft, komt zender RTL kennelijk tegemoet aan Anouks financiële eisen.

Het belooft alvast - zoals altijd als de zangeres in de buurt is, trouwens - spetterende televisie te worden. Al was het maar omdat ze nogal wat bedenkingen heeft bij zowel het format als het niveau van de show, en ze zich in het verleden al meermaals liet ontvallen dat ze Marco Borsato 'supernep' vond. En laat Borsato nu net een van haar collega's/concurrenten worden in de jury. Kortom: vuurwerk verzekerd.

Vaste relatie? Nee, dank u

Dat Anouk net nu toezegt, heeft uiteraard nog een andere reden. Waar ze in 2013 het songfestival als platform gebruikte om een plaat te promoten die een heel ander geluid liet horen dan het grote publiek van haar gewend was, valt de televisieshow nu samen met de release van Paradise and Back Again, haar recentste plaat die zopas in een nieuwe editie werd uitgegeven.

De dagen dat Anouk met elke nieuwe single een radiohit scoorde, liggen inmiddels achter ons, maar keer op keer slaagt ze erin om in the picture te blijven, en haar status als populairste zangeres uit de hele Benelux - want dat is ze - zorgt ervoor dat elk bericht op haar Twitteraccount meteen tot een nieuwsbericht wordt opgeblazen. Daardoor komt de muziek die ze tegenwoordig maakt soms een beetje in de verdrukking. Jammer, want de laatste platen die de inmiddels veertigjarige zangeres heeft uitgebracht, behoren stuk voor stuk tot de beste uit haar carrière.

Anouk schreef altijd al heel autobiografisch. Luister naar haar songs en je weet perfect waar ze in haar leven staat. To Get Her Together was geluid van een gebroken vrouw die erachter kwam dat haar echtgenoot haar op alle mogelijke manieren had bedrogen, en vocht om het hoofd boven water te houden. Op het diepmelancholische Sad Singalong Songs - waar de zangeres ook muzikaal een verrassende nieuwe richting in sloeg - hoorde je hoe ze haar wonden likte, en probeerde om weer in de liefde te geloven. Paradise and Back Again, ten slotte, brengt het verhaal weer up-to-date. Anouk is rechtop gekrabbeld, en werd vorige zomer voor de vijfde keer moeder.

Nadat haar vorige relaties wegens overspel van haar partners gestrand waren, wilde ze dit keer geen uitspraken doen over wie de vader was. Pas later werd bekend dat het om Seraino Dalgliesh ging, een basketter die voor Rotterdam speelt. Maar plannen voor een vaste relatie met hem heeft ze niet, zei ze onlangs in de radioshow van Giel Beelen. "We hebben geen vaste relatie of zo. Ik zit niet te wachten op een vast iemand in mijn leven. Daar moet iemand heel veel moeite voor gaan doen."

De zangeres wil naar eigen zeggen geen vaste relatie meer omdat ze zich te snel verliest in de liefde. "Ik ben zo'n eigenwijze eikel dat als ik me echt laat gaan als ik verliefd ben, geen controle meer heb over de rest. Dat wil ik gewoon niet meer. Ik wil de focus houden op mijn muziek en vooral op mijn kinderen."

Het hart op de tong, dus. Zowel in haar songs als straks in The Voice, en - uiteraard - ook op het podium.