De schilder van de vreemde verstilling

Johannes Vermeer (1632-1675) mag dan een van Nederlands beroemdste schilders zijn, over zijn levensloop is weinig bekend. Zijn kleine oeuvre van 35 schilderijen, zijn levenslange gevecht tegen armoede en zijn vroege dood op 43 jaar hebben hem een mythische status bezorgd.

Zijn Melkmeid, Liefdesbrief, Gezicht op Delft en Meisje met de parel zijn iconen van de schilderkunst, taferelen die een vreemdsoortige verstilling ademen.

Vermeer leek vooral het licht in verf te willen vastleggen.

Het werk waarmee hij zich vermoedelijk het meest vereenzelvigde, was het schilderij De kunst van het schilderen, gemaakt tussen 1666-1669. Het hangt in het Kunsthistorisch Museum van Wenen. Een schilder is aan het werk in zijn atelier, maar zijn gelaat is onzichtbaar. Het zou wel eens Vermeer zelf kunnen zijn, die een model met een trompet in haar hand aan het schilderen is. Het is een geheimzinnig werk, boordevol symboliek die op uiteenlopende manieren uitgelegd kan worden.

Vermeer verkocht het nooit en het is een van de weinige werken die hij voluit signeerde.