Een zachte lentelucht, goed gevulde tribunes, een blauw-witte confettivlaag bij de intrede der gladiatoren en zowaar een flycam boven de Luminus Arena: de setting leek uitermate geschikt voor een meeslepende voetbalavond. Bovendien stond er voor beide teams veel op het spel, misschien nog het meest voor Anderlecht. In geval van een nederlaag hikten de Brusselaars tegen een achterstand van negen punten aan op de leider, te veel allicht om nog van de titel te dromen. Genk rekende op een goede start in Play-off 1 – lees: een overwinning – om de druk op achtervolger Club Brugge te verhogen.

Voor die belangrijke opdracht pakte geen van beide coaches uit met een tactische surprise. Fred Rutten hield het bij dezelfde elf als in de laatste match van de reguliere competitie tegen Oostende. Eén wijziging bij de thuisploeg: de weer fitte Berge kreeg zoals verwacht de voorkeur op Piotrowski.

Genk begon met bijzonder offensieve intenties aan de partij en verplichtte Anderlecht meteen om achter de middenlijn te kruipen. Er zat veel beweging in het spel van de Limburgers, die de bezoekende defensie geregeld in positionele problemen brachten. Berge regisseerde op het middenveld, Trossard trok vaak naar binnen, Maehle speelde haast tegen de cornervlag en de kwikzilveren Ito liep zich de ziel uit het lijf.

Wapperende armen

Dat resulteerde rond het kwartier in een uitstekende kans voor Trossard, die na een fraaie combinatie Maehle-Ito de lat trof. Even later kwamen Heynen en Malinovskyi dicht bij de openingstreffer. Paars-wit – voor de gelegenheid in het zalmroze – loerde vanuit de organisatie op dat ene moment, maar dat kwam er niet. Bolasie moest voortdurend achteruit en Santini viel alleen op door zijn armen weer eens te laten wapperen. Lucumi was het slachtoffer, maar ref Laforge gebaarde van krommenaas.

Even voorbij het halfuur kreeg Racing Genk wat het verdiende. Ito rende als een haas de zijlijn af en gooide de bal op het hoofd van Samatta. De Tanzaniaan raakte het leer slecht en kopte naar de grond, maar zijn halve misser werd een perfecte assist. De inlopende Maehle was er als de kippen bij om binnen te knikken. De voorsprong was dik verdiend en werd enkele minuten later bijna verdubbeld. De mierijverige Trossard stuurde de bal in de loop van Samatta, die van dichtbij de staak trof.

Regenboog

Conclusie na een speelhelft: Genk voetbalde als een kandidaat-kampioen en liet Anderlecht alle kleuren van de regenboog zien. De gasten mochten zich heel gelukkig prijzen dat ze slechts één doelpunt incasseerden. De Brusselse onmacht bleek uit een stevige overtreding van Kums op Trossard op slag van rust.

Tijdens de pauze leek er gepraat te zijn in de kleedkamer van Anderlecht. Het team van Fred Rutten begon energiek aan de tweede periode en trok richting Vukovic, maar gaf daarmee achteraan ruimte weg. Dat werd al na tien minuten afgestraft. Lucumi verstuurde een Engelse cross richting Ito, die zich behendig vrij kapte en de bal enig mooi in de verste kruising plaatste. Een doelpunt om in te lijsten. De Japanner blesseerde zich bij die fase en moest naar de kant.

Fred Rutten voerde een dubbele wissel door om het tij alsnog te keren. Zulj en de onzichtbare Santini moesten naar de douches voor Amuzu en Trebel. Genk verloor even de controle en gaf Anderlecht de kans om een vuist te maken. De jonge Verschaeren zorgde ei zo na voor de aansluitingstreffer, maar zijn schot streelde de paal. Het was slechts strovuur. Een tiental minuten voor einde trok invaller Paintsil richting Didillon en stak de bal tussen de benen van de Fransman. De Luminus Arena kraaide van de pret.