Dubbele exit in ‘De Mol’, met tranen tot gevolg (+ wat u allemaal niet te zien kreeg)

Na een opnieuw erg lange aflevering, die evenwel feller aan de kleren bleef plakken dan vorige week, met dank aan onder andere twee exits en een thriller van een finalespel, is ‘De Mol’ dertig procent van zijn deelnemers kwijt. Blijven over: zes bijzonder gedreven spelers en speelsters en één bijzonder discrete Mol, die er op dag 6 en 7 niet in slaagde om het spel lam te leggen. De groep verdubbelde haast de spelerspot tot 12.050 euro, terwijl de Mol zelf maar 500 euro wist te verdonkeremanen. Die winst mocht ook wel, want eerder was de groep wel al ruim 20.000 euro kwijt gespeeld.

Dat het spel er keihard inhakt bij de kandidaten was aan het einde van deze aflevering heel erg duidelijk. Gedreven speler Martijn kon bij zijn exit de emoties niet de baas, vocht tevergeefs tegen de tranen en vroeg en kreeg van presentator Gilles de Coster een dikke knuffel.

De dubbele spanningsboog, met meteen de finale rond advocate Eva, die de hele troep mooi te grazen nam en puur voor eigen winst ging - en de daarop volgende exit van Ingrid, en het breed uitgesponnen, maar bijzonder knap opgebouwd finalespel, zorgden voor veruit de beste, meest entertainende aflevering van deze reeks. De Mol viel niet of nauwelijks op en molde ook niet of nauwelijks. Zodat voorlopig heel wat verdenkingen richting advocate Eva gaan. Maar, eerlijk, dat zou een te eenvoudige plot zijn voor de makers. We zien haar eerder als een zeer pientere, gedreven, keiharde speelster. Eentje die de finale kan halen.

Zoek de Mol eerder bij onopvallende kandidaten. Piloot Axel bijvoorbeeld. Die Martijn aanmoedigde om zijn zwemvest op te blazen. En zo tijd kwijt te spelen. Of ouderdomsdeken Bruno, die erg vaak van ‘den domme’ gebaart. Maar wel met een bootje richting drakenschip mag gaan. Maakte Gilles De Coster niet duidelijk dat de Mol twee kandidaten had aangeduid? Bruno en Elisabet. En heeft Bruno dus zichzelf aangeduid? Of is het Bas, waarover zo ongeveer niets te zeggen valt. Wat altijd verdacht is!

Felle, gedreven speelster. Valt meteen op in aanloop naar de eliminatie van Ingrid, door hard te pleiten om Eva weer tot de groep te laten komen. Is de jongste van de bende, wat ons niet meteen de beste troefkaart is om een groep geslepen spelers en speelsters om te tuin te leiden. De makers profileren haar voorlopig duidelijk als een positieve speelster, niet als een leugenaar en bedrieger.

Een Mol loopt tijdens de eliminatie nooit rond met een geluksbrenger. Dat is wat Eva vorige week wél deed toen ze voor twee minuten uit het spel werd geflikkerd. Ze gaat wel volledig voor het spel, zoveel is duidelijk. De groep belazeren bijvoorbeeld om zelf twee pasvragen te krijgen. Blijft de vraag: vulde ze vorige week de vragenlijst snelsnel in en rekende ze op ‘het voordeel’, of weet ze nu al verdomd goed wie de echte Mol is?

Onopvallende passage in deze vierde aflevering. Speelt haar rolletje in de exit van Ingrid, op het discogedoe op het strand en in het slotspel.

Eén van felste, meest gedreven spelers. Gooit zich altijd en overal. Is één brok spier en gebruikt dat ook volledig, maar is duidelijk ook met het spel zelf bezig. We zien in hem niet meteen de Mol, of het is een mol die liefst niet te hard opvalt.

Voor de denker van de groep was dit geen toppertje. Veel in het water liggen en medespeler Joerie zijn ding laten doen. Meer zat er niet in. Viel slechts één keertje negatief op. Tijdens het vissenspel klungelt hij maar wat aan met de walkie talkies. Maar met gedreven speler Martijn had dat geen effect.

De piloot heeft zich wel degelijk tot bloedens toe gegeven tijdens de roeiproef vorige week. Dat maakt hem minder verdacht als Mol. Maar hij laat wel de koffer met de fakkel zinken en moedigt Martijn aan om zijn zwemvest op te blazen, waardoor de hele groep tijd verliest.

De ouderdomsdeken laat zich niet als Mol zien. Of de makers van ‘De Mol’ willen niet dat we het zien. Was het Bruno of Elisabet die het mes ziet liggen in de kamer waar ze zijn opgesloten? Doet hij actief mee aan het morsespel? Is het Bruno of Elisabet die de buizenconstructie in elkaar knutselt? We krijgen het allemaal niet te zien.

- Liesbeth (41), HR-consulente

- Ingrid (46), verdeler rolluiken

- Martijn (23), facility assistant

Voor de groep: 12.050 euro (vorig jaar: 12.700 euro)

Verloren: 20.550 euro (vorig jaar: 35.425 euro)

1. Elisabet

2. Axel

3. Bruno

1. Eva

2. Joeri

3. Bas

‘Ik denk vooral mijn vermoeidheid. Ik ben mijn focus verloren’.

‘Uiteraard is dat helemaal niet leuk. Het moment dat je hoort dat je bij de tien uitverkorenen bent, wil je natuurlijk het avontuur zo lang mogelijk beleven en zo ver mogelijk geraken in het spel’.

‘Ik denk dat iedereen wel molcapaciteiten had en iedereen een beetje gemold heeft om de verdenking op zich te schuiven’.

‘In het begin was ik rustig en heb ik vooral veel geluisterd en gekeken. Bij de proef met het slapen met ons zoogdier wou ik echt wel die nacht slapen aangezien je nooit weet wat je de volgende dag te wachten staat. Door bij deze proef code rood aan te geven heb ik natuurlijk de verdenking mee naar mij toe kunnen schuiven’.

‘Niets eigenlijk’.

‘ Het lange liegen tegen iedereen. Eens in Vietnam geef je alle controle uit handen. Het was echt heel intens en je krijgt veel verschillende emoties te verwerken op een vrij korte periode. Maar ik zou het meteen opnieuw doen’.

‘Er waren er ontzettend veel. Maar ik krijg nog altijd de slappe lach als ik denk aan een specifieke opname aan de rijstvelden. Die waarbij we allemaal met kettingen aan elkaar vast hingen. Iedereen moest dringend naar het toilet. Ik moet er geen tekeningetje bij maken denk ik’.

‘Ik heb me ingeschreven op vraag van mijn zonen. Eigenlijk een beetje voor de grap. En toen werd ik echt gekozen’.

‘Ze hebben allemaal de capaciteiten om te winnen. En ik gun het hen ook allemaal’.

‘Dat weten we op 5 mei! Mijn vermoedens waren alvast niet correct’.

Hij had nood aan een knuffel van Gilles, kon zijn tranen niet tegenhouden. Wellicht heeft hij het scenario dat hij zelf schreef inmiddels al duizend keer herschreven. Maar de exit kon hij niet meer terugdraaien. Martijn, de jongste man van de bende, kreeg aan het einde van de vierde aflevering de rode duim. Zo reageert hij.

‘Mijn enthousiasme, mijn wil om te winnen en een te vroege focus op specifieke personen hebben me genekt’

‘Als derde afvallen is volgens mij geen schande, ik heb een dikke week mogen vertoeven met fantastische mensen in een prachtige omgeving. Het was een onvergetelijke ervaring, natuurlijk mocht het wat langer duren maar ik ben dankbaar voor wat ik wel heb kunnen meemaken. Het was en is een eer om één van deze 10 te zijn’.

‘Het grappige was dat iedereen er van in het begin vanuit ging dat er al een mol rondliep, dan heb je de natuurlijke reflex om al een aantal personen te verdenken. Dit bleek dan niet zo te zijn, wat voor iedereen een vreemd gevoel was. Ik noem geen namen, maar er zijn er een aantal die het spel heel doordacht aangepakt hebben. Had ik misschien beter ook gedaan.Ik was vooral bezig met genieten en probeerde echt zoveel mogelijk geld te verdienen’.

‘Als echt competitiebeest vind ik gedwongen cheaten moeilijk… Het is de aard van het beestje ‘.

‘Ik heb niets overschat’.

‘De zoektocht naar de mol. Ik dacht dat de mol meer ging prijsgeven. In “real life” blijkt zoeken naar de mol moeilijker te zijn dan op tv. Ik heb ook de controle over mijn emoties onderschat. Ik had nooit gedacht dat ik me zo ging laten meeslepen in dergelijk spel. De vermoeidheid, adrenaline, spelen continu parten. Focus is ten allen tijde belangrijk’.

‘Één van de mooiste momenten is je ticket krijgen om op het vliegtuig te stappen en dan pas te beseffen waaraan je begint. De vriendschap van 10 onbekenden, de emoties (knuffels) met mensen die je amper 3 dagen kent voor een eerste keiharde eliminatie. De prachtige uitzichten…’.

‘Ik heb me niet onmiddellijk ingeschreven. Wel pas nadat mijn vriendin me had anagemoedigd. Ik heb een eenvoudig filmpje gemaakt, vragenlijsten ingevuld, zonder veel nadenken of hoge verwachtingen. Pas na het mailtje voor het eerste sollicitatiegesprek ben ik er ten volle voor gegaan’.

‘Alle kandidaten die ik achterliet zijn in staat de mol te zijn of de winnaar te worden’.

‘Natuurlijk weet ik op wie ikzelf gestemd heb. Die personen zou ik al kunnen schrappen… Maar, er zijn nog een aantal potentiële mollen. Namen hou ik voor mezelf’.