Politierechter geeft wegpiraat 7 jaar cel en haalt hard uit naar strafuitvoering
Wim B. (44) uit Menen heeft zeven jaar cel gekregen voor het dodelijk ongeval dat hij vorig jaar veroorzaakte in Torhout. Daarbij lieten Bernadette Roelens (60) uit Werken en Laurent Vermeersch (65) uit Staden het leven. Politierechter Peter Vandamme haalde zwaar uit naar de strafuitvoering in ons land. “Een prompte en adequate strafuitvoering zou hebben voorkomen dat de beklaagde op het moment van het ongeval op vrije voeten was.” De onmiddellijke aanhouding van Wim B. werd bevolen.
Liefst 41 veroordelingen had Wim B. (44) uit Menen op zijn strafblad staan, toen hij op 22 mei rond 1 uur ’s nachts door Torhout reed. De Menenaar had een rijverbod lopen. Bovendien had hij voor het fatale ongeval in nog geen jaar tijd drie jaar cel en een jaar cel met uitstel bijeengesprokkeld. Meer dan redenen genoeg voor de Brugse politierechter Peter Vandamme om hard uit te halen naar de strafuitvoering in België.
Strafregister als misdaadroman
“Het is voor een simpele kruimelrechter in een afgelegen provinciestad een mysterie hoe het mogelijk is dat mensen met een strafregister dat leest als een misdaadroman, erin slagen op vrije voeten rond te lopen en dood en vernieling te zaaien. Het is de rechtbank een raadsel waartoe het dient straffen uit te spreken als die niet, nauwelijks of hoogst onvolledig uitgevoerd worden. De obsessie dat de gevangenissen leeggemaakt moeten worden en de triomfkreten over het feit dat men erin geslaagd is het aantal gevangenen in dit land te doen zakken tot onder de grens van 10.000, gaat ten koste van het welzijn, het leven en geluk van onschuldige burgers.”
Volgens de politierechter zou een adequate strafuitvoering hebben voorkomen dat Wim B. de nacht van de feiten op vrije voeten zou zijn geweest. “De kaduke strafuitvoering – of moet men spreken van ‘wan’-uitvoering – heeft voor vier onschuldige burgers dramatische gevolgen gehad, waarbij sommige triomfkreten een wrange nasmaak krijgen.”
Zware tol
De tol van het ongeval was inderdaad bijzonder zwaar te noemen. Wim B. reed volgens de gerechtsdeskundige aan een snelheid van 110 tot 120 km/uur in de Oostendestraat in Torhout, waar maar 70 gereden mag worden. In de bocht aan kasteel Wijnendale verloor hij de controle over het stuur. Hij ramde een paal op de middenberm en botste frontaal op de wagen van Laurent Vermeersch (65) uit Staden.
De man was met zijn vriend Eric Deseure, diens vrouw Bernadette Roelens (60) en zijn eigen echtgenote Ingrid Persyn op weg naar het station in Brugge. De vrouwen – twee verpleegsters van het Wit-Gele Kruis – zouden er met een vriendin op reis vertrekken naar Malaga.
De klap was bijzonder zwaar. Vermeersch stierf ter plaatse. Roelens zou zes maanden na het ongeval overlijden in het ziekenhuis. Wim B. werd zelf uit de wagen geslingerd aangezien hij geen gordel droeg. De man werd in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht, maar herstelde wonderwel.
Zeven jaar cel
Dinsdagochtend was hij niet aanwezig in de politierechtbank. Volgens zijn advocate Nathalie Goedertier werd haar cliënt op 13 februari vrijwillig opgenomen in de psychiatrie. “Hij besefte dat het zo niet verder kan en wil aan zijn problemen werken”, zegt ze. “Mijn cliënt was niet op de hoogte dat zijn rijverbod nog liep. Hij was pas vier dagen vrij uit de gevangenis. Een agent had hem voor zijn opsluiting nog gezegd dat zijn rijverbod bij een vrijlating wel al zou afgelopen zijn.”
De politierechter legde Wim B. uiteindelijk zeven jaar cel op en tien jaar rijverbod. Zijn onmiddellijke aanhouding werd bevolen, maar aangezien hij niet aanwezig was op zijn proces, kon hij nog niet in de boeien worden geslagen. De man moet in totaal ook 16.400 euro boete betalen. “Achter de tralies zal hij hopelijk tot inzicht komen dat hij zijn gedrag moet veranderen. Hij zal er alvast niet meer de kans krijgen om nieuwe feiten te plegen.”
Ook nabestaanden betreuren vrijlating
Verschillende nabestaanden van Roelens en Vermeersch waren zelf aanwezig op het proces. Onder hen ook Eric Deseure, die een jaar geleden ongedeerd uit de crash kwam, maar zes maanden later wel zijn vrouw moest afgeven.
“Of ik zeven jaar cel genoeg vind? Dat weet ik niet. Die man legt alle rijverboden die hij in het verleden kreeg naast zich neer en krijgt blijkbaar al twintig jaar lang gevangenisstraffen. Het lijkt dus niets uit te halen. Ik weet dus niet of deze celstraf zal helpen. Ik kan alleen maar hopen dat hij geen andere slachtoffers meer maakt.”
Ingrid Persyn, de echtgenote van Laurent Vermeersch, vond de uithaal van de politierechter op zijn plaats. “Ook wij vinden het spijtig dat het is misgelopen op het vlak van strafuitvoering.”
“Mijn man was iemand die nooit buiten de lijntjes kleurde. Hij kon zich enorm opjagen in mensen die dat wel deden. Dat net hém zo’n ongeval moet overkomen, is dan ook des te pijnlijker. Die nacht kwamen we niemand tegen op de baan, tot die man op ons afstormde. Eén seconde, meer was het niet, maar alles was voorbij. Deze morgen kwam het allemaal terug en besefte ik dat ik alleen verder moet. Het begin van de lente en het ontluiken van de eerste bloesems: het zijn dingen die Laurent jammer genoeg niet meer zal kunnen meemaken.”