Tristan in de Handelsbeurs: muziek is geen race, gelukkig maar ★★★★☆
De Gentse Isolde Van den Bulcke is nog maar aan haar tweede ep’tje als Tristan toe, maar stak op de releaseshow dinsdag in de Handelsbeurs de meeste van haar collega’s voorbij in visie, ambitie en talent.
Niets was wat het leek tijdens de releaseshow van ‘Delidomia’, het tweede minialbum van Tristan. Vanuit de coulissen weerklonk een machinale stem – alsof een paspop had leren praten – boven ijle synths die de grond steeds harder deden daveren, totdat Isolde Van den Bulcke met een uithaal op het podium verscheen. Geen idee wat dat was. Waar is die terugspoelknop?
De avond werd alleen maar gekker. ‘Lrijntje’ – géén tikfout - had een groovy baslijn maar geen groove. In ‘Interdimi’ floten de synths als theepotten. Single ‘Maljaande’ was een binnenstebuiten gekeerde popsong. Het onuitgebrachte ‘Brood’ schudde ons bruusk wakker van de prachtige droom die ‘Lolaluli’ daarvoor had opgewekt. Afsluiter ‘Olso’ – de hoofdstad van Woornegen? - begon nog orkestraal maar transformeerde gaandeweg tot een van adrenaline doordrongen banger.
Uitstekende zet: Van den Bulcke stond niet op haar eentje op het podium zoals ze eind 2018 de voorprogramma’s van Tamino verzorgde. Ze had vier venten, waarvan drie zich voornamelijk bogen over keyboards, en vijf strijkers mee. Haar muziek gedijde live en Van den Bulcke was zo ook vrij om met haar hele lijf te dansen en te zingen.
Die vierde ster boven deze recensie verdiende Tristan tijdens de vijfde song ‘Weslanda’. Terwijl de drums en gitaar ten strijde trokken – het had een gevecht uit ‘Lord Of The Rings’ kunnen soundtracken – haalde Van den Bulcke de rekker uit haar haar en ging ze voor het eerst helemaal los. ‘Amai, ik was niet voorzien op deze warmte,’ zei ze achteraf. ‘Goe bezig!’ schreeuwde onze buurvrouw.
Het bisnummer was er bijna niet van gekomen: Van den Bulcke kreeg haar microstatief maar niet versteld. Maar ze hield dapper vol en zette iets later een oppermachtige song in, die voorlopig nog geen titel of releasedatum kent. Wat startte met een simpel keyboardlijntje in een onmogelijke maatsoort (eerst 5/4 en dan 7/4?), ontaardde tot een euforische rave. Bizar en briljant waren zo goed als synoniemen dinsdagavond in de Handelsbeurs.
Nee, muziek is geen race. Toch was het indrukwekkend dat de 23-jarige Isolde Van den Bulcke in Gent een geheel eigen wereldje opbouwde, terwijl ze een jaar geleden nog een onbekende was. Ik ken slechts een tiental liedjes van Tristan maar zou haar nu al uit de duizend herkennen.
Moge Tristan nog veel meer regels van de pop aan haar laars kunnen lappen.
