De studie naar de totale studiekost van een scholier komt tien jaar na de vorige. De eigenlijke kosten (lesmateriaal, schoolboeken, drukwerk, kledij, schoolactiviteiten) zijn gelijk gebleven. Maar door de fors hogere prijs van het vervoer stijgen de kosten toch. Scholieren wonen verder van hun school, en worden vaker met de wagen gebracht.

SP.A pleit voor de maximumfactuur: een maximumbedrag aan kosten waar scholen zich aan moeten houden. Het bestaat al in de basisschool. ‘Er is een grote kloof, van zo’n 300 euro, tussen de netten’, argumenteert Caroline Gennez, Vlaams Parlementslid voor SP.A. Het gemeenschapsonderwijs is over het algemeen goedkoper dan het katholieke onderwijs. Gennez: ‘De schooltoelage dekt ook almaar minder de schoolkosten. Een maximumfactuur is dus nodig.’ Topvrouw van het GO!, Raymonda Verdyck, sluit zich daarbij aan.

Wel of geen maximumfactuur?

Maar Hilde Crevits (CD&V) wijst erop dat de vervoerskosten nooit in de maximumfactuur zitten. Onder die regeling vallen activiteiten tijdens de schooltijd en materialen die nodig zijn voor het behalen van de eindtermen en ontwikkelingsdoelen.

De minister van Onderwijs breekt daarom een lans voor een hogere studiebeurs voor sommige richtingen. De studiebeurs is nu gelinkt aan het inkomen en de gezinssituatie van de ouders. Maar Crevits wil de hoogte ervan ook afhankelijk maken van de studiekeuze. ‘We moeten kijken of we de studiebeurs kunnen differentiëren. De ene richting is veel duurder dan de andere, het zou goed zijn dat jongeren de kostprijs niet als drempel ervaren om een bepaalde richting te volgen, zeker in ons beroepsonderwijs.’ Crevits krijgt bijval van de N-VA, dat ook niet moet weten van een maximumfactuur.