Charlotte Adigéry vanavond in de AB: "Mijn boodschap? Vergeet labels en likes, je volstaat"
Vanavond start in de AB in Brussel BRDCST, een "indoorfestival met artiesten die de muzikale vernieuwing hoog in het vaandel dragen". Eén van die artiesten is Charlotte Adigéry, die internationaal veel lof krijgt voor haar nieuwe ep "Zandoli". De single "High lights" hoorde u misschien al op de radio. VRT NWS sprak met haar over haar roots, vrouw zijn, jezelf leren aanvaarden en haar stad, Gent.
Charlotte Adigéry (28) heeft al heel wat watertjes doorzwommen. Nadat ze eerst in opleidingen kleuteronderwijs en journalistiek gezeten had, vond ze uiteindelijk haar plek in de pop- en rockschool PXL-Music in Hasselt. Ze zong onder meer bij Arsenal en Baloji en ze liet zich ook opmerken in de film "Belgica" van Felix van Groeningen waarin ze in de eindscène het nummer "The best thing" zong.
Daarna volgden ep's onder de artiestennaam WWWater. Nu is er de ep "Zandoli" die ze onder het goedkeurende oog van Stephen en David Dewaele (Soulwax/2 Many DJ's) -én van de Britse pers- bij hun Deewee-label uitbracht. Het is een hechte samenwerking met Bolis Pupul (beter bekend als Boris Zeebroek, de zoon van Kamagurka, die ook al zijn handtekening zette onder muzikale projecten als Hong Kong Dong en The Germans). De single "High lights" klinkt u misschien bekend in de oren.
Bekijk hieronder de clip van "High lights" (en lees verder onder de video):
Dit project draagt dan wel de naam van Charlotte Adigéry, maar ze maakt haar muziek niet alleen. "Zonder Boris was er gewoon geen muziek", legt Adigéry uit. "Wij spreken af in de studio zonder enige intentie op voorhand, we praten, het is een soort therapiesessie tussen twee vrienden. Hij luistert en denkt mee, hoe gaan we dat in een nummer gieten? Hij speelt synthesizer en zit vooral achter de computer. Ik zit dan naast hem, te schrijven of zelf een soort ritme te verzinnen."
In mei en juni beginnen ze aan eerste langspeelplaat te werken. "We willen een uitgebreid verhaal kunnen vertellen en we hebben nog heel veel inspiratie", zegt Adigéry lachend.
"Ik wilde iets doen met Antilliaanse roots"
De roots van Adigéry liggen op de Antillen, een eilandengroep in de Caraïbische zee. Haar moeder werd geboren in Martinique, haar vader in Guadeloupe. Maar ze leerden elkaar kennen in Gent, waar Adigéry ook opgroeide.
"Ik denk dat ik op een leeftijd ben gekomen waarop ik denk: wie ben ik, vooral in de muziek dan. Wat maakt mij, als artiest? Ik denk dat ik tot het besef kwam: je hebt ook die Antilliaanse roots. Muziek is daar heel aanwezig. Wanneer ik in Martinique op reis ben, wordt er altijd heel veel gedanst en gezongen. En ik besefte: ik wil daar ook iets mee doen. En bij Boris was dat een beetje hetzelfde, hij is vorig jaar voor het eerst naar Hongkong getrokken."
Zandoli is Creools voor gekko. Ik vond dat een sprekend beeld.
De titel van de ep "Zandoli" is Creools voor gekko. "Die kleine beestjes zie je daar overal rondkruipen. Ze zijn heel symbolisch voor de Antillen. Ik vond dat een sprekend beeld. Ik gebruik het woord ook in het nummer "Paténipat". "Zandoli paténipat" is een soort ezelsbruggetje om een ritme te situeren. Da's een Antilliaans ritme van de gwo ka, een genre zal ik het niet noemen, het zijn de slaven indertijd die zich na hun verschrikkelijk lange werkuren uitten via deze muziek. Da's een soort eerbetoon aan mijn erfgoed."
Bekijk hieronder de clip van "Paténipat" (en lees verder onder de video):
"Op het podium vallen alle complexen van mij af"
Adigéry heeft er al een hele zoektocht opzitten, zowel op muzikaal vlak als op persoonlijk vlak. "Waar ik het meest mee worstel of geworsteld heb, is mezelf aanvaarden. Ten eerste omdat het voor mij de mentale ziekte is van deze generatie, het gevoel dat je niet volstaat, onzekerheid. En door sociale media hebben mensen ook een inferioriteitscomplex, gebaseerd op een ideaalbeeld dat niet bestaat."
Maar optreden werkt voor haar bevrijdend. "Als ik op het podium sta, dan vallen al die complexen van mij af en ben ik gewoon wie ik ben. Dan heb ik geen zin meer om compromissen te sluiten, om mij slecht te voelen over hoe ik eruitzie of over mijn huidskleur. Maar ik heb daar voor moeten vechten. Voordat je bent wie je bent, moet je je heel vaak in situaties bewijzen. Voorbij mijn huidskleur ben ik ook dit, en dit, en dit. Het is een dubbele strijd. Na optredens zijn er ook vaak -vooral- vrouwen die naar mij komen en zeggen: "Ik kon gewoon genieten en ik maakte me geen zorgen, het was gewoon een heel pure ervaring" en dat vind ik belangrijk."
Voordat je bent wie je bent, moet je je heel vaak in situaties bewijzen.
Gewoon jezelf zijn, dat is voor Adigéry dé manier om in het leven te staan. "Alle ballast, al die labels: wie ben ik, ben ik goed, slim, succesvol genoeg, heb ik genoeg likes? Aan de komende generatie, maar ook aan mensen van mijn generatie en ouder zou ik willen zeggen: het is het echt niet waard om daarmee bezig te zijn. Je volstaat, dat is de boodschap."
"Gent is zijn edge aan het verliezen"
Maar Adigéry kijkt niet enkel naar zichzelf en haar directe omgeving. Ook wanneer ze het over haar stad Gent heeft, neemt ze geen blad voor de mond. Ze vindt dat Gent "zijn edge aan het verliezen is" en te veel op de rijkere middenklasse gericht lijkt. De tijdelijke sluiting van Kompass Club vond ze dan ook erg jammer, zegt ze in de video hieronder.
Bekijk het gesprek met Charlotte Adigéry:
BRDCST in de AB in Brussel loopt vanaf vanavond tot en met zondag. Charlotte Adigéry treedt er vanavond op. Komende zomer staat ze in ons land op verschillende festivals, onder meer op vrijdag 12 juli op Dour.