Roelandt raadde doping aan

Renno Roelandt, een van de belangrijkste sportbestuurders van ons land, komt in erg nauwe schoentjes. Sprinter Erik Wijmeersch beweerde gisteren dat Roelandt hem in 1998 groeihormoon heeft aangeraden. Roelandt spreekt dat niet tegen.

Brussel l De imagoschade voor het Belgisch Olympisch Comité en het Vlaamse dopingbeleid is enorm.

Erik Wijmeersch riep gisteren de voltallige pers samen op de derde verdieping van het Koning Boudewijnstadion, in de lokalen van de atletiekbond die hij eerder zo vaak verfoeide, om zijn afscheid aan de atletiek aan te kondigen. Hij had het over een geslaagde carrière, zijn Europees indoorgoud van 1996 en zijn Belgische records, hij bedankte ook zijn moeder en vroegere trainer, maar daar had niemand oren naar. Het nieuws van de dag: Wijmeersch bekende voor het eerst dat hij tussen 1998 en 2001 doping gebruikt heeft - "groeihormoon plus andere, zware producten" - en beschuldigde ook Renno Roelandt, topman van het BOIC. Zijn dopingbiecht op zich was geen grote verrassing, want uiteindelijk was Wijmeersch al jaren voltijds verdacht, maar hij sleurt nu met Roelandt wel een belangrijke sportbobo en dopingbestrijder van ons land mee.

"Renno raadde mij groeihormoon aan. Dat gebeurde in 1998, op een hotelkamer in Boedapest, na mijn uitschakeling op de 200 m van het EK atletiek die zomer", las Wijmeersch gistermiddag met trillende stem af van een briefje. "De anderen spuiten groeihormoon in, Erik", zei Renno letterlijk. "Het is niet opspoorbaar, je loopt geen enkel risico en het maakt je sterk, een heel seizoen lang." Ik heb die dag vragen gesteld, hij heeft ze beantwoord. Ons gesprek eindigde met een duidelijk advies: "Als ik van jou was, zou ik absoluut eens een kuur groeihormoon proberen. Je gaat er sneller van lopen. Het zal je vooruithelpen."

Enkele weken na dat gesprek begon Wijmeersch met doping te experimenteren. "Renno kwam daar verder niet aan te pas: hij schreef me geen producten voor, spoot me niet in, bevoorraadde me niet", zegt Wijmeersch. "Ik heb zélf beslist om doping te nemen en ben daar niet trots op, maar Renno maakte het me wel heel makkelijk: hij was een oud-sprinter, een vriend én een dopingjager. Na zijn woorden geloofde ik echt dat alle anderen zich dopeerden."

Wijmeersch zei dat hij tonnen bewijsmateriaal verzameld had om zijn gelijk aan te tonen. Dat wist Roelandt en daarom gaf hij ook meteen toe. "Wijmeersch en ik hebben inderdaad over groeihormoon gesproken, zoals hij beweert", luidde de lightversie van zijn uiteindelijke bekentenis in een persbericht. "Maar ik heb het nooit toegediend of ingespoten.

"Ik ga het gevecht met Wijmeersch niet aan. Ik ga zijn woorden ook niet tegenspreken", zei Roelandt later op de dag. "Dat gesprek tussen ons vond plaats in de jaren negentig en toen gebeurden heel wat vreemde zaken. Het was ongelukkig, ik had het niet mogen doen, maar uiteindelijk is het niet dat ik op de markt met producten stond te zwaaien. Een echte fout wil ik het dus niet noemen. Bovendien was en is mijn strijd tegen doping oprecht: ik stuurde gericht controleurs naar buitenlandse concurrenten van onze atleten."

Wat rest, is zware imagoschade voor het BOIC, waarvan Roelandt ondervoorzitter is. Die positie wordt onhoudbaar, klinkt het in de wandelgangen. Roelandt is verder de Belgische afgevaardigde binnen het WADA, het wereldwijde antidopingagentschap en sportminister Anciaux ziet dat liever stopgezet: "Hoe zal de rest van de wereld naar Vlaanderen kijken, als onze eigen WADA-expert niet onbesproken blijkt?"

Roelandt zelf is voorlopig geen ontslag van plan en hoopt de storm stilletjes uit te zitten, Wijmeersch denkt dan weer dat deze zaak nog "juridische en persoonlijke gevolgen" krijgt. Om te beginnen kan de atletiekbond enkele van zijn records en titels schrappen én riskeert hij een schorsing en geldboete bij de Vlaamse Gemeenschap: daar kunnen ze immers tot acht jaar teruggaan in de tijd. Voor zijn gemiste dopingcontrole in mei krijgt hij alvast geen sanctie.

Intussen krijgt Wijmeersch wel steun uit onverwachte hoek: Patrick Stevens, jarenlang zijn aartsrivaal op 100 en 200 m, beweerde gisteravond dat Roelandt "inderdaad atleten tot dopinggebruik heeft aangezet: dat was een publiek geheim in de jaren negentig."

Renno Roelandt:

Ja, Wijmeersch en

ik hebben over groeihormoon gesproken, zoals hij beweert