Leerkrachten in heel Europa: "Leerlingen krijgen niet genoeg les over de Europese Unie"
Vier keer per jaar verzamelt het European Parliament Ambassador School (EPAS) programma een 100-tal Europese leerkrachten met deze vraag: “hoe kunnen we de Europese Unie aantrekkelijker maken bij jongeren? Tijdens een seminarie geeft Europahuis Ryckevelde, een vzw uit Brugge, hen lesmateriaal rond de Europese Unie. Spelletjes, rollenspel en online stemtools zouden jongeren helpen kritische en actieve Europese burgers te worden, in aanloop naar de verkiezingen van 26 mei.
Dit seminarie is een gelegenheid om beter kennis te maken met collega’s van allerlei Europese lidstaten. “Het is een uitgesproken moment om te netwerken en om contacten te leggen” verklaart Silvia Boudewijns, een Nederlandse leerkracht na twee dagen workshops. Het is ook een kans om talen te oefenen, denkt Tina Bens, die Vlaanderen vertegenwoordigt: “Het is belangrijk om talen te gebruiken, dat is een handige “skill” in een Europees verband”.
Verschillende lidstaten, vergelijkbaar onderwijs
De Europese Unie heeft weinig invloed op het onderwijs: dat blijft een van haar ondersteunde bevoegdheden (de lidstaten blijven daar volledig bevoegd voor maar krijgen de ondersteuning van het Europees niveau).
Nochtans beseft Jennifer Gregory, een Ierse lerares, dat haar aanpak van het onderwijs wel vergelijkbaar is met die van haar collega’s, ondanks de kleine verschillen: “vroeger focusten we ons op examens, maar nu zijn we meer bezig met sleutelcompetenties zoals samenwerking, communicatie, onderzoek en debatten. Het EPAS-programma bevordert deze sleutelcompetenties en dat sluit aan op wat we doen bij ons.”
We zijn ons niet bewust genoeg van de EU want we krijgen er te weinig informatie over”
Maar die leerkrachten hebben ook gemerkt hoe weinig mensen over de Europese Unie weten. “Er is een tekort aan lessen over de Europese Unie, vooral in het secundair onderwijs” denkt Sabina. “In Slovenië zijn we ons niet bewust genoeg van de EU omdat we er te weinig informatie over hebben. Ik ben lerares en ik heb tijdens de twee dagen hier zo veel geleerd."
Dit gevoel bestaat ook in andere Europese lidstaten, ook in België vindt Tina Bens: “Door de stemplicht zitten we in een apart verhaal, maar dat betekent niet dat onze leerlingen ook niet de nood hebben aan informatie over hoe het Europees Parlement werkt".
Het onderwijs om stemmen van jongeren aan te moedigen
In aanloop naar de Europese verkiezingen lijkt het nog belangrijker voor jongeren meer te weten over de Europese Unie. Inderdaad blijkt uit studies dat de opkomst magerder dan ooit is bij de Europese verkiezingen, ook bij jongeren. Sylvia, Sabina, Jennifer en Tina zijn het mee eens, onderwijs moet jongeren aanmoedigen te stemmen: “De kennis is daar” meent Sylvia Boudewijns, “maar de kanalen en de netwerken waarmee we die lessen willen geven kosten veel, daarom proberen we meer subsidies te krijgen”.
Maar de doelstellingen van het EPAS-programma gaan verder dan het stemrecht. Het probeert ook aantrekkelijke manieren te vinden om het Europees burgerschap te versterken, zeker bij jongeren. “De EU heeft toegegeven dat er meer bewustzijn nodig is bij jongeren, van wat Europees burgerschap wil zeggen” ziet Jennifer Gregory. “Veel jongeren zijn tegenwoordig niet bewust van wat hun recht is als Europese burgers”.
Het motto van de EU is toch “In verscheidenheid verenigd”
De Europese verkiezingen zullen ook de Europese toekomst wat beïnvloeden. Die vier leerkrachten zien in tien jaar een uitgebreide Europese Unie, waar “we overeenstemming op het Europees niveau krijgen, op bepaalde vlakken” hoopt Silvia. “Het Europese motto blijft toch in verscheidenheid verenigd” herroept Jennifer. Maar Tina blijkt liever realistischer als leerkracht geschiedenis: "op lange termijn zal er misschien wat veranderen maar binnen 5 of 10 jaar denk ik dat het op hetzelfde punt zal blijven”.
