Genk - KV Oostende maat voor niets
De heenwedstrijd in de kwartfinale van de beker tussen Racing Genk en KV Oostende was een maat voor niets. Een verdienstelijk Oostende hield een amechtig voetballend Genk makkelijk in bedwang.
Kunnen we bij deze de discussie om in alle bekerwedstrijden met rechtstreekse uitschakeling te werken nieuw leven inblazen? Het zou de spankracht in elk geval ten goede komen. Been heeft het al een tijdje in de mot. 'De beker is een last tenzij je hem wint', liet hij vorige week nog optekenen.
In een poging om meteen het verschil te maken, ruilde Been op het middenveld controleur Kumordzi voor de man van de actie Limbombe. Vanderbiest pootte echter een stevig collectief neer en mikte met de snelheid van Canesin en Siani op de omschakeling. Genk voetbalde te traag om het Oostends blok in verlegenheid te brengen. Kara, Simaeys en Gorius vuurden elk om beurt een scudraket af richting Jelle Vossen. Het centrale duo achterin bij Oostende nam de geschenkjes in dank aan. De eerste echte kans was voor KV Oostende. Kara stapte onoordeelkundig uit en Brouckaert zette Depoitre alleen voor doel. Een uitstekende Van Hout bracht redding..
Dit was wel het sein voor Genk om het tempo op te schroeven. In dezelfde minuut was Hyland dicht bij de openingstreffer, maar zijn knal was te centraal om doelman Ovono te verrassen. Genk duwde even door en ook Vossen ging zijn kans, zijn knal uit de draai was te zwak om echt voor gevaar te zorgen. Dan was de beste kans nog voor Canesin. Hij nam Van Hout onder vuur, maar die stond pal.
Been greep in. Limbombe en Simaeys, die last ondervond van een val voor rust, bleven binnen. Monrose en Kumordzi waren de vervangers. Monrose was gretig en zorgde voor schwung, al kende hij ook wel pech toen hij een gemaakte goal van Kumordzi zelf uit doel hield. Gorius en Camus gingen hun kans van op afstand. Aan de overzijde gooide Kara zich nog voor een knal van Wilmet. Echt uitgespeelde kansen noteerden we niet.