Ode aan de wansmaak
Horrorprimus James Wan overtreft zijn eigen Saw met de obsceenste blockbuster uit de geschiedenis. Met Vin Diesel, Paul Walker als Paul Walker, Paul Walkers broers als Paul Walker, een truck stand-ins als Paul Walker, en een volumewagen vol volstrekt vals ogende CGI als Paul Walker.
Jongens en auto's. Wie zal het hen ooit afleren? Crisis? Opwarmende aarde? Dagelijkse, grenzeloos verspillende aanval op economie en volksgezondheid? Onzin. Tussen 2005 en 2013 steeg de jaarlijkse wereldproductie van nieuwe personenwagens van 66 miljoen naar 88 miljoen. Het aantal gebruikte personenwagens op de planeet steeg van meer dan 653 miljoen naar 865 miljoen. Onzin en auto's verkopen uitstekend.
Idioot
Furious Seven is het uitzinnige, oerend harde bewijs daarvan. Deze kolossale hoop wansmaak van 180 miljoen dollar (ruim 164 miljoen euro) is de film die wereldwijd het snelst een miljard dollar (net geen 912 miljoen euro) opbracht. In twee weken. Sneller dan Avatar. De economie is eenvoudig. Onzin. Auto's. En het lijk van Paul Walker, de acteur die bekend werd door een van de hoofdrollen te spelen in de Fast & Furious-filmreeks en zich op 30 november 2013 - o ironie - op veertigjarige leeftijd doodreed.
Wie dacht dat de crashdood van Paul Walker in een Porsche paal en perk zou stellen aan de meest idiote franchise uit de Hollywood-geschiedenis, heeft duidelijk buiten Vin Diesel gerekend. Nomen est omen."It's never goodbye", zegt hij op het einde van F7, een gekmakende accordeonrit van zwakzinnige taferelen en volstrekt waanzinnige actiebombardementen. Veertien jaar na die eerste, nauwelijks te herinneren The Fast and the Furious spreekt Vin al klare taal over een vervolg: "7 was For Paul, 8 wordt From Paul". Dat Diesel wellicht te diep in de brandstof heeft gesnorkeld waaraan hij zijn naam ontleent, is te begrijpen.
Hard gaan
Furious Seven is zonder twijfel de beste kluit en buit in de reeks, maar enkel omdat dit surreële schouwspel alle verstand te boven gaat. "Go hard or go home", zingt Wiz Khalifa. Ziedaar de keuze. Ofwel bij gezin en familie blijven, snotapen naar school brengen in een volumewagen en een mentaal achtergestelde vrouw horen zaniken, ofwel hard gaan: hard rijden, er hard voor gaan, er hard tegenaan gaan. Wat? Wel, gewoon hard. Uit een vliegtuig. Door een wolkenkrabber. Dan even naar huis, weer soft worden. Om vervolgens weer hard te gaan. Let op, niet hard over een kind rijden dat even voor zijn papa uit fietst. Niet over de wekelijkse senior die te traag oversteekt. Neen, gewoon hard gaan. Tegen de schurken. Good, clean fun.
Walker had zijn naam niet mee, maar één ding is zeker: Diesel wint de beker. Furious Seven moet u zien als een mix van een afscheid van personage Brian O'Conner en een vaarwel aan persoon Paul Walker. "Ik zei altijd dat ik mijn leven een kwart mijl per keer leidde en ik denk dat dit de reden is waarom we broers waren - want jij deed dat ook", weet Diesel. "Het deed er niet toe, waar je ook bent, of het nu een kwart mijl hiervandaan is of ergens halverwege rond de aardbol. Het belangrijkste in het leven zullen altijd de mensen in deze kamer zijn, hier en nu. Salute mi familia. Je zult altijd bij mij zijn. En ik zal altijd je broer zijn."
Deze (on)zinnen klinken over shots van Brian/Paul uit de hele Fast & Furious-reeks. Anderhalve minuut lang. Meer kunnen jongens niet aan. Daarna rijdt Brian weg van Vin, de zonsondergang in. "See you again", zingt Wiz Khalifa. Not.