Frank & Franky
Sinds haar rol als transgender Kaat in Thuis is actrice Leen Dendievel niet meer weg te slaan uit de boekskes. Ook op Twitter wordt er onder de hashtag #thuisopeen duchtig over haar personage getweet: 'Het kan die Kaat precies geen fluit schelen.' of 'Echt een vrouw met ballen aan haar lijf!' Dat laatste, euhm... zaakje gingen wij met veel plezier verifiëren.
Geboren in 1983 in Kooigem.
Begon haar televisiecarrière met vaste rollen in 16+ en Spring.
Versierde mooie gastrolletjes in uiteenlopende Vlaamse series en staat regelmatig op de theaterplanken.
Schittert momenteel als transgender Kaat Bomans in Thuis.
Binnenkort te zien in Everybody Happy, de nieuwe langspeelfilm van Nic Balthazar.
"Martine serveert bij haar frietjes het beste stoofvlees ter wereld. Dat vond ik als kind al."
Frituur Ter Katte, Doornikserijksweg, 8510 Bellegem.
"Hier kun je geweldig lekker eten. Astrid en Astrid zijn niet alleen twee toffe madammen, er hangt ook een heerlijk West-Vlaams bourgondisch sfeertje. En dat vlees ... mmm!"
't Rebbeke, Molentjesstraat 22B, 8510 Kooigem.
een, verlos ons, ben jij zelf ook een vrouw met ballen? Leen Dendievel: "Zeker weten! Ik groeide op met twee broers, dus ik moest mijn mannetje wel staan. Dat ik geen truttemie ben geworden, heeft natuurlijk ook te maken met die typische West-Vlaamse mentaliteit: voeten op de grond, realistisch blijven en hard werken. Ik weet wat ik wil, wat ik kan en waar ik naartoe wil. Op dat vlak ben ik nogal een boerentrien: 'Kom how, deuredoen!'"
Je bent geboren in Kooigem. Een boerengat?
"Klopt, maar wel een fantastisch boerengat. (lacht) Een héél klein dorpje waar iedereen elkaar kent. Op mijn schooltje zaten amper veertig kinderen. Hoewel ik het nu niet meer zie zitten om er te wonen, vond ik Kooigem wel een zalige plek om op te groeien. Het lukt natuurlijk niet elk weekend, maar ik probeer er toch regelmatig mijn batterijen nog eens op te laden. Dan schuif ik mijn voetjes onder moeders tafel en loop ik langs bij mijn grootouders voor een zatje koffie."
Je woont nu in Antwerpen, verstaan ze jou daar?
"Soms geloven ze zelfs niet dat ik een West-Vlaamse ben: 'Wow, dat hoor je helemaal niet!' Ik spreek nochtans vlekkeloos dialect en pak daar regelmatig mee uit in het theater. Mag ik bij deze trouwens subtiel hengelen naar een rolletje in de volgende reeks van Eigen Kweek? Dat zou ik echt super vinden. Mijn favoriete uitdrukking aller tijden: 'Geef keer een poeleke!'' En toch ... hoe trots ik ook ben op mijn roots, in Antwerpen spreek ik alleen West-Vlaams tegen West-Vlamingen. Ik spreek intussen zelfs al een mondje Antwerps."
Heeft Antwerpen jou van een boerentrien in een stadsmus veranderd?
"Ik ben inderdaad een stadsmens geworden. Als ik eens wat langer in West-Vlaanderen blijf hangen, overvalt mij na een tijdje een onweerstaanbare drang naar 't Stad. Weet je wat zo gek was? Antwerpen voelde voor mij meteen goed aan. Ook al woonde ik er nog maar enkele dagen, die klik was er: 'Ja, dit is het voor de rest van mijn leven, hier ligt mijn toekomst.' Niet alleen omdat ik hier veel op de planken sta en snel vrienden heb gemaakt, maar ook omdat Antwerpen gewoon zalig is."
Is het op de set van Thuis even zalig?
"Het is echt ontzettend tof. De sfeer en de mensen zijn geweldig, maar vooral mijn personage maakt het bijzonder interessant. Het is voor mij een hele eer dat ik me voor de rol van Kaat mag onderdompelen in de wereld van transgenders. Ik hoop echt met heel mijn hart dat we erin slagen om het thema met mondjesmaat binnen te brengen en bespreekbaar te maken in de Vlaamse huiskamers. Een soap zoals Thuis kan daarin slagen, daar ben ik rotsvast van overtuigd. Mijn lief vertelde onlangs nog het verhaal van een jonge homo en zijn vader die terug naar elkaar zijn toegegroeid dankzij de verhaallijn van Frank en Franky. Dat is toch prachtig? Ik hoop dat Kaat ook zulke mooie momenten mag teweegbrengen."
Toch wordt er soms nogal neerbuigend gedaan over acteren in soapseries.
(hevig) "Dat vind ik dus belachelijk. Spelen is spelen en een interessante rol is en blijft een interessante rol. Dat anderen neerkijken op Thuis houdt me absoluut niet tegen om elke dag het beste van mezelf te geven op de set. Je kunt maar beter geweldig goed spelen in eender welke serie dan een slechte beurt maken in een prestigereeks, vind ik. Als actrice wil je zoveel mogelijk acteren en zo weinig mogelijk doppen. Punt."
Wat meteen opvalt op Facebook en Twitter: jij kijkt zelf ongelooflijk veel tv.
"Klopt. Niets zo zalig als thuiskomen na een hectische dag en ontspannen met een goed programma. Ik heb twee guilty pleasures die ik absoluut móet zien: Home and Away en Grey's anatomy. Maar ook Alloo in de Psychiatrie vind ik bijzonder boeiend en als ik nood heb aan brainless entertainment kijk ik Blind Getrouwd. Hoewel ik stiekem enorm verlangde naar het nieuwe seizoen van Temptation Island, heb ik uiteindelijk geen enkele aflevering uitgekeken. Als student vond ik het nochtans zalig. We spraken zelfs af met alle vrienden in ons stamcafé om samen te kunnen kijken. Nu voelde ik alleen maar plaatsvervangende schaamte: 'Hoe moeten die ouders zich voelen?' Dat is de leeftijd zeker? Het staat vast: ik ben officieel te oud geworden voor Temptation Island."
Je bent nu tweeëndertig. Heb je iets gemerkt van die fameuze dertigersdip?
"Totaal niet! Ik was nog nooit zo content als rond mijn dertigste verjaardag. Ik heb dat toen zelfs expliciet gezegd tegen een vriend: 'Wow, ik ben echt gelukkig.' Als twintiger was ik nog volop aan 't zoeken: waar ga ik wonen, wie wordt mijn lief en hoe zit het met mijn job? Op mijn dertigste viel alles in de plooi. Ik haalde een extra diploma in avondonderwijs, richtte mijn appartement in én - niet onbelangrijk - ik was tevreden over mijn lichaam. Het kon me niet schelen dat ik single was, want ik was gelukkig en daar had ik niemand anders voor nodig. En twee maanden later ... leerde ik mijn lief kennen. Ze zeggen toch altijd dat je eerst jezelf graag moet zien voor er plaats is voor iemand anders? Wel, dat was bij mij de nagel op de kop."
Dus jij huppelt al fluitend door het leven?
"Weet je, het rare is: hoe gelukkiger ik ben, hoe meer schrik ik heb dat er iets fout kan lopen. Ik ben nooit een zondagskind geweest en heb voor alles hard moeten werken. Tot nu toe was mijn leven een hindernissenparcours, dus nu het eindelijk goed gaat, ben ik op mijn hoede: wat loert er achter de hoek? Hoe ga ik reageren als er iemand sterft of een ongeluk krijgt en in een rolstoel belandt? Eén stom moment kan je hele leven ondersteboven gooien. Ik hoop vooral dat ik dan sterk genoeg ben om zoiets ingrijpend de baas te kunnen."
Krakende gazet
Jij en Udo zijn intussen twee jaar samen. Voel je de druk om aan kindjes te beginnen?
"Zelf niet, maar het is onwaarschijnlijk hoeveel druk mijn omgeving me oplegt. Ik heb mijn jas nog niet uit op een familiefeest of ze staan daar al: 'En, wanneer beginnen jullie eraan? Je mag niet meer te lang wachten, hé.' Vreselijk! Alsof iedereen zich eventjes met mijn lichaam moet bemoeien. Voor eens en voor altijd: ik ben Leen, ik ben tweeëndertig en mijn biologische klok tikt niet. Misschien blijft dat zo of misschien denk ik daar over een maand alweer anders over, maar op dit moment ... neen. Beseft iedereen eigenlijk wel wat je als jonge vrouw allemaal voor elkaar moet krijgen? Je wilt niet alleen goed zijn in je job, je hebt ook nog toffe hobby's, een druk sociaal leven en een huis dat je in orde wil zetten. Daar een baby bovenop, dat zie ik voorlopig niet gebeuren."
Binnenkort ben je te zien in Everybody Happy, de nieuwe film van Nic Balthazar. Wat maakt jou gelukkig?
"Superlang uitslapen, genieten van een latte, een krakende gazet, de sjaal die mijn mama heeft gebreid, met heel de familie aan tafel zitten, opstaan met mijn lief en de zon die schijnt. Meer moet dat niet zijn."
De film belicht het leven van stand-up comedians. Is dat iets voor jou?
"In het theater heb ik al verschillende komische rolletjes gespeeld en dat ligt mij duidelijk, maar stand-up comedy is natuurlijk nog iets anders. Geen idee of ik het zou kunnen. De uitbater van comedycafé The Joker heeft mij al een keertje voor zoiets gevraagd, dus wie weet. Een goede comedian put uit z'n eigen leven, dus bij mij zouden ongetwijfeld al mijn kleine en grote ergernissen passeren. Al zijn dat er intussen zoveel dat ik waarschijnlijk niet genoeg heb aan een halfuurtje." (lacht)