Auteur van een explosieve bestseller
Met stille trom vertrok uit dit leven William Powell, auteur van het Kookboek voor anarchisten. Een handige gids die je leert zelf dynamiet te maken en een geweer tot granaatwerper om te bouwen.
Hij was woedend op de regering, die hem wilde doen gaan vechten in Vietnam. Dus vond Powell, die in een boekenwinkel werkte, er niets beters op dan naar de bib te trekken. Hij bestudeerde er alles wat nuttig kon zijn voor huis-tuin-en-keukenoorlogsvoering. Dat verzamelde hij in een naslagwerk vol recepten en diagrammen, voorzien van tips om bruggen op te blazen en geluidsdempers te maken voor pistolen. De logica erachter was eigengereid. "Geluidsdempers zijn illegaal in zowat alle landen ter wereld. De ware revolutionair weet echter dat de macht van de regering illegaal is. Ik zie dan ook geen reden om te gehoorzamen aan wetten die door een illegaal instituut zijn gemaakt."
In dat softe jaar, 1971, vond hij zonder veel moeite een uitgever. The Anarchist Cookbook werd zowat de meest gegeerde gids voor dummy's die ooit is verschenen. Meer dan 2 miljoen exemplaren zijn ervan verkocht, en een veelvoud gedownload via internet.
Knarsetandend moest de FBI laten betijen. "Hoewel het boek recepten bevat voor zowat elk type explosieven waarvan de aanmaak en het bezit strafbaar zijn", aldus een officiële nota, "kan niet worden bewezen dat de schrijver zich daaraan ook effectief schuldig maakte."
Een vervolg kwam er nooit. De schrijver ging steeds meer gebukt onder de vaststelling dat zijn boek tot dood en verderf leidde. Zoals bij het bloedbad aan de Columbine High School in 1999. "Ik voel mij daar verantwoordelijk voor", zei hij vertwijfeld. "Maar ik heb het niet gedaan. Iemand anders met een perverse en gestoorde geest heeft iets vreselijks aangericht."
Alsof hij iets wilde compenseren, koos hij voor een loopbaan als leraar van kinderen in nood in onder meer Tanzania en Indonesië. Die rol paste hem beter, als zoon van een moeder die een fobiekliniek runde en een vader die bij de VN werkte. Hij zou zelfs zijn spijt betuigen over zijn twijfelachtige bestseller. "Ik werd op school gepest", voerde hij weleens aan bij wijze van verweer. "Ze lachten met mijn accent en de leraar deed gewoon mee."
Zoals zijn kookboek knalde, zo fluisterstil was de manier waarop William Powell vertrok van deze wereld. Hij stierf vorige zomer aan een hartaanval, tijdens de vakantie. Aan zijn dood werd geen ruchtbaarheid gegeven buiten de intieme kring. Het duurde tot vorige week voor zijn overlijden bekend geraakte. Het nieuws verscheen onopvallend in de aftiteling van een documentaire over het leven van deze gespleten man. "Ik zie mezelf niet als een bommenlegger", zei William Powell nog. "Hoewel ik denk dat ik dat zou kunnen, als ik in het nauw gedreven word."
In de dood is iedereen gelijk, maar sommigen zijn
toch iets gelijker dan anderen. Jean-Paul Mulders
bewijst een markante overledene de laatste eer.
Vandaag: het brein achter een bizar kookboek.