'Het was allemaal de schuld van Steven'

1 De kinderzender

Eén langgerekte lach, dat is wat Peter Van De Veire zich herinnert van de Ketnet-jaren van Van Herreweghe. "Steven is van Aalst afkomstig en dat merk je. Met hem in de buurt is het altijd een beetje carnaval." Van Herreweghe werd bij de VRT binnen gepiloteerd op aanraden van Paul Peyskens, die zijn komisch talent ontdekte tijdens een auditie voor het Brusselse kind- en jeugdtheater BRONKS. Hij werd er het jongste gezicht van Studio.Ket, een nieuwsprogramma op kindermaat. "Hij was toen achttien of negentien", schat Van De Veire. "Niet zo heel veel ouder dan onze doelgroep eigenlijk." Zo'n piepkuiken op de redactie bleek al snel zijn voordelen te hebben. "Wanneer we iemand nodig hadden om zich voor een reportage een zebrakapsel - wit haar, zwarte vlekken en een hanenkam - aan te laten meten, kwamen we meestal heel snel bij Steven terecht."

Al zorgde die leeftijd er ook wel voor dat Van Herreweghe af en toe als een ongeleid projectiel door het VRT-gebouw schoot. Stiptheid bijvoorbeeld was een werkpuntje, zoals dat heet. "Hij had één voordeel. Ook Annabelle Vannieuwenhuyse maakte deel uit van het team en hoe laat hij ook arriveerde, je wist dat Annabelle sowieso nog later zou zijn." Ook zijn gevoel voor humor vertoonde toen nog een paar scherpe randjes. "Maar dat was eigenlijk bij heel die bende het geval. Dat leidde dan bijvoorbeeld tot een reportage waarin Samson in tweeën gehakt werd."

Toch was het Van Herreweghe die de hoofdvogel afschoot toen hij in Brugge op bezoek ging in een winkel die priesterattributen verkocht. Dat leverde een nogal dubbelzinnige reportage op die bij een Nederlandse dominee in het verkeerde keelgat schoot. Van De Veire: "In eigen land had niemand naar dat item gekraaid, maar plots schreef die dominee een open brief en stond het kot op stelten. De VRT-directie moest ingrijpen en besloot dan maar omStudio.Ketvan antenne te halen. Allemaal de schuld van Steven dus."

2

De radiostudio

Het werkterrein van Van Herreweghe verlegde zich naar de radiostudio. Daar zette toenmalig Studio Brussel-opperhoofd Mark Coenen hem samen met Ronny Mosuse achter de microfoon. "Ik kende Steven toen eigenlijk amper", vertelt die laatste. "Maar al na de eerste brainstormsessie bleken we dezelfde voorliefde voor absurde humor te delen." Dat resulteerde uiteindelijk in het legendarische woensdagnamiddagprogrammaCuisine X. Mosuse: "Wij hadden - lang voor de kookhype - al het gevoel dat koken the next big thing zou worden. Na één proefprogramma was Mark Coenen helemaal mee." Al had het eigenlijke programma maar weinig met koken te maken. "We belden mensen op, lachten met hen en vaak ook heel hard met onszelf." Het resultaat klonk chaotisch, maar was het eigenlijk niet. Van Herreweghe was toen al de perfectionist die hij nu nog steeds is. "Alle vaste rubrieken en zo waren tot in de puntjes voorbereid. Alleen wat de mensen die we opbelden zouden vertellen konden we niet op voorhand inschatten."

Eén keer draaide dat wel heel verrassend uit. "We hadden de week voordien met een bodybuilder gebeld en die in onze geheel eigen stijl wat voor de gek gehouden", herinnert Mosuse zich. "Alleen bleek die man ons gevoel voor humor niet te delen. Hij trok bij de volgende uitzending naar de VRT, stelde zich daar voor als een van onze gasten en drong zo de studio binnen. Hij sloeg een colaflesje kapot en wou ons daarmee te lijf gaan. De security-agent die inderhaast kwam aangelopen, bleek qua omvang zowat de helft van de agressor te zijn en dus hebben we zelf maar geprobeerd de man tot bedaren te brengen. Wat wonderwel gelukt is trouwens, hij is hier uiteindelijk met een gehandtekende foto van ons beiden buiten gewandeld." Al blijft het incident tot op vandaag nazinderen. "Dat je nu, voor je het VRT-gebouw binnen mag, volledig gescreend wordt is eigenlijk onze schuld."

3

Het quizprogramma

"Uren aan een stuk heb ik samen met Steven slechte porno gekeken. Het volledige oeuvre van Eddy Lipstick is de revue gepasseerd." Aan het woord is Jan Dircksens, trouwe Woestijnvis-soldaat, die samen met Van Herreweghe aan het archief-programma De jaren stillekes werkte. "Aanvankelijk wou Steven in tien afleveringen de verschillende genres in de Vlaamse film in kaart brengen. En daar hoorden dus massa's obscure horror- en erotische films bij. Alleen bleek dat programma-idee een soort vreemdsoortige schooltelevisie op te leveren. Pas toen we besloten er een talkshow van te maken vielen alle puzzelstukjes op hun plaats."

Na De jaren stillekes stapte Dircksens samen met Van Herreweghe over naar De pappenheimers. "De plek waar Steven helemaal tot zijn recht kwam", vindt Dircksens. "Als presentator van dat programma kon hij doen wat hij het best kan: show geven." Al had hij tijdens dat presenteren af en toe wat hulp nodig. "Steven heeft heel intense, maar heel beperkte interessegebieden. En alles wat ook maar enigszins naar competitie ruikt, hoort daar niet bij. Hoe hij ooit 'Slimste mens' geworden is, is mij een raadsel, want ook na drie seizoenen van De pappenheimers had hij het programma nog steeds niet door. Tijdens de opnames moesten we hem geregeld gaan vertellen dat het nu echt wel spannend werd. Hij had er ook nooit een idee van wie er aan de leiding stond. En telkens als er een team afviel was het volgens Steven "heel erg spannend" geweest, ook al stonden de kandidaten in kwestie al een eeuwigheid achtduizend punten achter."

Dat Van Herreweghe voor zijn nieuwe programma opnieuw het archief van de VRT induikt, verbaast Dircksens niets. "Niemand kan beter obscure archieven uitkammen dan Steven. Niemand kent de VRT beter dan Steven. En er is al helemaal niemand die beter doet in het vertellen van VRT-anekdotes uit lang vervlogen tijden alsof hij er zelf bij was."

Van algemeen nut, vanaf vandaag elke donderdag om 20.40 uur op Eén