Direct naar artikelinhoud

Buffel: intuïtie, intelligentie en ervaring bij Genk

Of Racing Genk de beste ploeg is, daar kun je over discussiëren. Maar dat Mario Been heel wat intelligente spelers heeft rondlopen, werd tegen Club Brugge nog maar eens duidelijk. Beste leerling van de klas was Thomas Buffel (31), die niet alleen uitblonk op voetbalvlak, maar zich daarnaast ook liet opmerken als volksmenner.

Laten we het misschien eerst over voetbal hebben. Door de rode kaart van Anele moest Genk zondag al na een kwartier met tien verder en dat bij een 1-0-achterstand. De Limburgers leken een vogel voor de kat, maar toonden zich leep genoeg om Brugge toch nog een punt te ontfutselen. "We hebben volwassen gespeeld", reageerde Buffel gisteren.

"We weten dat we goed kunnen combineren, ook met tien. Ik heb het gevoel dat we qua maturiteit een grote stap vooruit gezet hebben. We zijn rustig ons ding blijven doen, omdat we genoeg spelers hebben die het verschil kunnen maken."

Buffel zelf was zo een van die spelers. Hij schuimde de flanken af, maar dook even goed centraal op. Het maakte hem in ons rapport de beste Genkenaar. "Ik heb mijn steentje kunnen bijdragen door mijn balvastheid en mijn acties. Als je het zo bekijkt, denk ik dat dit mijn beste match van het seizoen was.

"Ik kan op verschillende posities uit de voeten. Intuïtief voel ik aan waar ik het gevaarlijkst ben. Van de coach krijg ik ook die vrijheid. Dat is wel belangrijk. Wij mogen van positie switchen. In overleg natuurlijk. Het is niet de bedoeling dat we zomaar weglopen."

Ervaring

Hijzelf noemt het dus intuïtie. Wij noemen het ook intelligentie. "Dat is ervaring. Ik zoek waar er ruimte is. Zo dook ik zondag vanuit het niets op links op, waar Vossen dan teruglegde en ik er een goed schot uithaalde. Ik beperk me niet tot de rechterflank. Op die manier probeer ik te verrassen."

Dat lukt allemaal wonderwel. Misschien ook omdat hij voor zijn contract speelt. "Het klopt dat ik einde contract ben, maar dat heeft er niets mee te maken, want even goed speel je dan met angst om je niet te blesseren. Ik voel me momenteel gewoon goed en merk dat ik steeds dominant aanwezig ben."

Dat klopt en daarom is het des te vreemder dat Buffel, met al zijn ervaring en voetbalkwaliteiten, zich toch liet verleiden tot een potje oorlog voeren. Vooral in de confrontaties met Blondel leek Buffel helemaal opgenaaid en flirtte hij soms met een kaart. "Ik heb niet dat gevoel", zegt hij zelf. "Ik sta er ook niet bij stil. Ik speelde gewoon mijn wedstrijd. Bij die fase met Blondel probeer ik hem te ontwijken en kom ik op hem terecht. Het was niet de bedoeling om Blondel te raken. En dat ik flirtte met een kaart? Je zult me zelden betrappen op een zware tackle. Ik verdedig en probeer ballen af te pakken. Dus ik zet wel druk, maar ik ben een aanvaller, dus ik probeer toch vooral acties te maken.

"Trouwens, tijdens de match werd mijn schoen uitgetrapt. Dan vind ik niet dat ik van het veld moet om die opnieuw aan te doen. Daar een tweede gele kaart voor krijgen, zou niet logisch zijn geweest."

Fluitend publiek

Dan was er nog het Brugse publiek, niet meteen zijn beste vriend. En dat was wederzijds. "Sinds Blondel twee jaar geleden eens geel kreeg na een tackle op mij, is het Brugse publiek mij niet meer gunstig gezind. Dat is hen toen blijkbaar in het verkeerde keelgat geschoten. Als zij roepen, mag ik toch reageren? Daarom heb ik eens in mijn handen geklapt. En dat ze floten, wil zeggen dat ik goed in de wedstrijd zat. Ik vind het dan leuk om hen een beetje te bespelen.

"Hoe meer het publiek fluit, hoe beter ik speel. Ik haal daar juist positieve energie uit. Ach, zo lang het binnen de perken blijft, is zo'n beetje sfeer toch leuk?"