Via Brussel naar EK

Stefano Okaka heeft nu vijf wedstrijden gespeeld bij Anderlecht. De balans oogt positief, vindt hij. "De conditionele achterstand waarmee ik ben toegekomen heb ik de laatste weken kunnen wegwerken. Ik groei stilaan toe naar mijn beste niveau, dat voelde ik in de partij tegen Westerlo. Ik zit ongeveer aan 80 percent van mijn kunnen. Ik ben tevreden als ik de ploeg beter kan laten spelen, maar uiteindelijk word ik betaald om goals te maken. Daarop zal ik beoordeeld worden."

De wisselwerking met Matías Suárez, zijn compagnon in de spits van Anderlecht, lijkt ook steeds vlotter te verlopen. "Het is echt niet moeilijk om samen te spelen met iemand die zoveel kwaliteiten heeft", lacht Okaka. "Wat mij betreft kan hij moeiteloos mee in een grote Europese compe-titie."

Supporter van de Azzurri

Dat hij enkel Italiaans spreekt, bemoeilijkt de integratie bij Anderlecht niet echt. Okaka: "Italianen kunnen zich ook makkelijk met gebaren verstaanbaar maken. Ik versta ook al redelijk goed Frans en als ik echt iets niet begrijp, zorgt Silvio Proto wel voor de vertaling."

Toch moet de aanpassing aan de Belgische competitie groot geweest zijn. Het is toch even schrikken om 't Kuipke in Westerlo binnen te wandelen als je San Siro en het Stadio Olimpico gewoon bent, niet? "Of je nu voor vijfduizend of voor vijftigduizend toeschouwers speelt, aan de taken op het veld verandert dat niets", weet Okaka. "Het grootste verschil tussen de Italiaanse en de Belgische competitie zit hem in de snelheid van uitvoering. In Italië krijg je twee seconden om te beslissen wat je gaat doen, hier zijn dat er vier. Al moet ik wel toegeven dat het niveau van de competitie hoger ligt dan ik aanvankelijk dacht."

De bonkige spits speelde geen onaardig seizoen bij Sampdoria en maakte vorig jaar zijn debuut voor de Italiaanse nationale ploeg. Dan is een transfer naar Anderlecht op zijn 26ste toch een merkwaardige keuze. "Het leven zit nu eenmaal vreemd in mekaar", zegt Okaka, die blijkbaar in onmin leefde met de voorzitter van Sampdoria. "Hij heeft me niet correct behandeld, maar die pagina is omgedraaid. Het kon zeker geen kwaad om nieuwe lucht op te snuiven en Anderlecht was van meet af aan heel erg geïnteresseerd. Voor mij was dit de juiste club op het juiste moment."

Als we de Italiaanse media mochten geloven, had Anderlecht de nieuwe Mario Balotelli binnengehaald. Dat imago van bad boy strookt niet met de realiteit, benadrukt Okaka. "Er zijn in Italië dingen over mij verteld die niet klopten. Helaas leven we in een wereld waarin vooroordelen meteen voor werkelijkheid worden aangenomen. Daar kun je niets tegen beginnen. Ik kan enkel Anderlecht bedanken, want ondanks het beeld dat over mij werd opgehangen hebben ze zich niet laten afschrikken. Ik voel me hier heel erg gewaardeerd. Voor mij telt alleen Anderlecht, basta."

Anderlecht dus, en ook de Italiaanse nationale ploeg natuurlijk. "Ik ben hun grootste supporter." Een supporter die er volgend jaar op het EK in Frankrijk wel hoopt bij te zijn. "Dat is een van mijn grootste doelen dit seizoen. Ik wil kampioen worden met Anderlecht en ik wil met Italië naar het EK", stelt Okaka.

Daarmee kiest de aanvaller wel voor de moeilijkste weg om een EK-selectie af te dwingen. In België is de aandacht voor zijn prestaties on-getwijfeld minder groot dan in Italië. "Een beetje het verhaal van mijn leven", grijnst hij. "Ik kies nooit voor de makkelijkste weg."

Goede restaurants

Bij paars-wit kijk Stefano Okaka in de eerste plaats uit naar de Europa League-duels tegen Tottenham en Monaco. "Het is een groep met Champions League-allures." De kansen op kwalificatie voor de volgende ronde zijn wel gering. "Wie aan een toernooi begint, moet de ambitie hebben om dat te winnen", klinkt het grenzeloos ambitieus. "Dat geldt ook voor Anderlecht, wij willen de Europa League winnen. Waarom moeten wij schrik hebben van Monaco of Tottenham? Zij hebben Champions League-ervaring, wel dat heeft Anderlecht ook. Het kan nog altijd zo zijn dat we er na de poulefase uit liggen, maar we moeten wel de juiste men-taliteit tonen."

Okaka maakt in het Astridpark vooral indruk met zijn lichaamsbouw. "Het is iets wat ik van mijn vader meegekregen heb", zegt hij. "Heb je hem al gezien? Hij is nog groter en sterker dan ik. Het is niet zo dat ik uren in de fitness heb gezeten, ik ben zo gebouwd."

Wie het palmares van Okaka bekijkt, ziet dat de krachtpatser zelden ergens langer dan één seizoen is gebleven. En daar wil hij graag verandering in brengen. "Ik ben nu 26. Ik ben op een moment gekomen dat ik standvastigheid wil in mijn leven. Ook het leven naast het voetbal bevalt me hier prima. Brussel is een mooie stad en er zijn veel goede Italiaanse restaurants. Wie weet loop ik hier binnenkort ook nog de vrouw van mijn dromen tegen het lijf en dan is het plaatje compleet."