Direct naar artikelinhoud

STIJN VAN DE VOORDE

Stijn Van de Voorde is te horen op Studio Brussel, te zien op Canvas en elke woensdag te lezen in Cult.

Ik sta in mijn directe omgeving niet bekend als the king of fashion. Als twijfelaars zich onzeker voelen over de combineerbaarheid van een gekleurd kledingstuk met een ander gekleurd kledingstuk, word ik zelden als eerste hulplijn ingeschakeld. Daarom is het opvallend dat op minder dan twee weken tijd minstens vier kennissen mij hebben gepolst inzake mijn mening over 'de handtas voor mannen'. De man purse, soms afgekort tot murse. De concrete vraag klinkt dan: 'Zou jij blij zijn met een sjakos voor mannen onder de kerstboom? Je weet wel, zoals Matthias Schoenaerts?' Mijn antwoord is 'JA', maar ik kan niet ontkennen dat ik diep vanbinnen een schoentje voel knellen.

Ten eerste, als je bij een specifiek item de woorden 'voor mannen' moet toevoegen, hangt er in theorie stront aan de knikker. Je spreekt ook niet over 'een balpen voor mannen' of 'een brood voor mannen'. Deze voorwerpen zijn uiterst unisex, waardoor ze zonder twijfel interessant zijn voor beide geslachten. Als 'voor mannen' bij termen als make-up, een rok of een diadeem opduikt, zal er bij elke niet-vrouw een kritisch instinct ontwaken.

Ten tweede, het feit dat Matthias Schoenaerts begin dit jaar in een reclamespotje met een handtas van Louis Vuitton over zijn schouder mijmerend door een desolaat landschap kuierde, zou een motiverende factor kunnen zijn. De acteur straalt 100 procent mannelijkheid uit. Dan mag je denken: 'Als een échte man als Schoenaerts met enige trots een sjakos draagt, wat houdt mij dan nog tegen?' Anderzijds kun je ook redeneren: 'Als Schoenaerts ooit besluit om met knalrode lippenstift, Buffalo-schoenen en een broekrok krijsend in een ravijn te springen, moeten we hem dan ook volgen?'

De kans dat onze beste Belgische acteur zijn gezicht en naam aan de campagne heeft geleend uit persoonlijke overtuiging is bovendien eerder klein. Hoeveel keer heeft zijn manager 'WHO'S THE BOSS?' in de spiegel geroepen toen de cheque binnen kwam? Ik weet niet hoeveel euroknikkers Matthias Schoenaerts kreeg om opvallend centraal te staan in de spot van het Franse luxemerk, ik weet wel dat ik in zijn plaats exact hetzelfde zou doen. Artistieke integriteit is de max, maar het blijft een relatief begrip. Vergelijk 'integriteit' best met een Schengenland: het wordt goed beschermd, maar de grenzen zijn altijd open. En er is tegenwoordig heel weinig controle.

Ach ja, het is ook crisis in de culturele sector. Reclame is al lang geen vies woord meer. Bob Dylan duikt op in een spot van Chrysler, Iggy Pop promoot al jaren autoverzekeringen en Dave Grohl en Paul McCartney verkochten vorige week nog hun ziel/lied aan Ralph Lauren. Die mannen worden daar nog zelden kritisch op aangesproken. Meer zelfs, wie hen uitlacht, wordt hard aangepakt op Facebook, Twitter en alle mogelijke internetfora. Mocht Schoenaerts als 16-jarige jongen met een sjakos de speelplaats zijn opgewandeld, zou het wel wat anders geweest zijn. Geen enkele blogger zou het daar voor hem opgenomen hebben. Bloggers betekenen geen drol op de speelplaats.

Laat ons niet hypocriet zijn, ik sta waarschijnlijk voor minder dan een kwart van zijn vraagprijs met mijn dikke duim bij een keuken of enkele huishoudtoestellen te zwaaien. Eén dag werken voor - ik zeg maar iets - 100.000 euro? Wie is er dan de onnozelaar? Degene die de job aanneemt of degene die weigert?

Soit, om terug te komen op dé kerstvraag van 2014: ja, moderne metroseksuelen zijn dolgelukkig met een handtas onder de kerstboom. Ze voelen zich niet 'verwijfd' als ze met hun man bag over straat paraderen. Een echte vent staat daar ver boven. Hij voelt zich zeker genoeg over zijn eigen seksualiteit om zich daar zorgen over te maken.

En dan zwijg ik nog over de praktische voordelen. Hoe vaak hadden hardcore actiehelden als Indiana Jones en Jack Bauer hun leven te danken aan een voorwerp dat ze plots uit hun schoudertas toverden? Stuk voor stuk items die onmogelijk in een jas- of broekzak passen. In de gloednieuwe 'Presse' van Delvaux (8.400 euro) raakt elke ruimdenkende man moeiteloos zijn zakdoeken, iPhonelader, Zwitsers zakmes, dagcrèmes en inlegkruisjes kwijt. Eigentijdse mannen dromen niet van een witte Kerst. Ze dromen van een witte handtas (voor mannen) onder de kerstboom.

Zeg maar dat je het in de krant hebt gelezen.