"Op amper twee dagen tijd heeft Anderlecht nu twee van zijn iconische spelers verloren. Sporting betuigt zijn diepste medeleven aan de familie en vrienden van deze legendarische doelman. We wensen hen veel moed in deze moeilijke tijden. Rust in vrede Trap en bedankt voor alles", klinkt het in de mededeling van de club.

Jean Trappeniers werd op zijn dertiende door talentscouts van Anderlecht van het voetbalveld van zijn thuishaven Vilvoorde geplukt, waar hij als midvoor met kop en schouders boven de andere spelertjes uitstak. De Brusselse topploeg zette hem niet op het veld, maar in het doel. Op zijn zeventiende mocht hij zijn debuut maken in de A-ploeg; twee jaar later, in 1959, werd hij er titularis.

Het was het begin van een van de langste en rijkst gevulde carrières in het Belgische voetbal: de Trap werd in twaalf seizoenen zes keer kampioen met Anderlecht, in een dreamteam met onder meer Jef Jurion, Paul Van Himst en Jan Mulder. Hij keepte onder wijlen Guy Thys bij Union St-Gilles en Antwerp FC, hij werd elf keer geselecteerd voor de nationale ploeg en ging op zijn 38ste nog onder de lat staan bij Eendracht Aalst.

Jean Trappeniers was altijd luimig en aimabel, maar hij liet merken dat er niet met hem te sollen viel. Dat leverde weleens vuurwerk op met de selectieheer van Anderlecht, Constant Vanden Stock. Trappeniers liet zijn onvrede blijken na een wedstrijd tegen Noord-Ierland, waar bankzitters het driedubbele kregen van wat hij had verdiend. Na dat premie-incident werd hij vijf jaar lang niet geselecteerd als Rode Duivel. Pas in 1970, “toen ik versleten was”, mocht hij zeven van de acht kwalificatiematchen spelen voor de Wereldbeker van 1970, in Mexico.