Steegmans de sterkste in Nokere Koerse
Op 17 februari 2009 won Gert Steegmans de tweede rit in de Ruta del Sol. Meer dan twee jaar later kon de renner eindelijk nog eens het zegegebaar maken. Op Nokereberg haalde hij het met gemak van Stefan van Dijk, Graeme Brown en Jens Keukeleire.
Een week geleden stapte Steegmans nog ziek uit Parijs-Nice. “Dus gooide ik mijn planning om”, vertelde de Limburger op de Grote Markt van Ronse. “In plaats van tien dagen trainen in Monaco, koos ik voor deelname aan Nokere Koerse en Handzame Classic. Die twee wedstrijden moeten volstaan om de gemiste kilometers van Parijs-Nice op te vangen. Of ik start om te winnen? Als de kans zich aandient, ja. Ons team zit in de hoek waar de klappen vallen. Logischerwijze sluipt er dan wat stress in de ploeg. Een zege bijvoorbeeld kan het tij snel doen keren. Al hoop ik vandaag vooral op een goed gevoel.”
Zo bang hoefde Steegmans blijkbaar niet te zijn. Een kleine vijf uur later sprintte de Belgische Monegask de concurrentie vlotjes uit het wiel. “Toch was er even alarm”, vertelde hij over het koersverloop. “Toen op de kasseien van Wannegem-Lede na amper zeventig kilometer koers een groep van vijftien uit het peloton wegreed, vreesde ik dat niemand van ons mee was. Zonder oortjes duurde het even voor we op de hoogte waren dat ‘onze baby’ (neoprof Guillaume Van Keirsbulck, DNR) zich gelukkig niet had laten verrassen. Anderzijds, Omega Pharma-Lotto had alle acht zijn mannetjes mee, dus moesten we toch even aan de bak.”
Gefrustreerd
Uiteindelijk draaide Nokere Koerse opnieuw uit op een massasprint. Daarin nam de Limburger heel snel de leiding. “Ik wist dat, als je op Nokereberg hard genoeg aanzet, het nog heel moeilijk is om in de slotmeters geremonteerd te worden. Het enige wat je riskeert is zelf stilvallen.”
Heeft Lefevere dan toch de goede keuze gemaakt door Steegmans in te lijven? “(glimlachend) Ja, zeker? Al heb ik nooit aan mezelf getwijfeld. Bij Katusha stond ik zes maanden aan de kant om extrasportieve redenen. En bij RadioShack miste ik een half seizoen door die zware val in Parijs-Nice. Ik geraakte gefrustreerd omdat ik achter de feiten aanliep. Nu gaat het eindelijk de goede kant op. Ook in de eerste twee ritten van Parijs-Nice had ik al een goed gevoel. Daarom ook dat ik me weinig zorgen maakte.
“Milaan-Sanremo? Is nooit een optie geweest. Woensdag Dwars door Vlaanderen, daarna volgen Gent-Wevelgem, de Panne-Koksijde en de Ronde van Vlaanderen, om af te sluiten met Schoten en Parijs-Roubaix. De Ronde moet ik trouwens niet winnen. Alleen maar alles ervoor en erna”, besluit Steegmans met een brede grijns.