Direct naar artikelinhoud

New Orleans rekent af met generaals Amerikaanse burgeroorlog

De Amerikaanse burgeroorlog is al anderhalve eeuw voorbij, maar in New Orleans blijven sommigen hun generaals trouw. Daar bewaken sinds dit weekend gewapende mannen de standbeelden van drie generaals.

Zondag kwam het even tot schermutselingen tussen voor- en tegenstanders van de monumenten, waarbij drie verdedigers werden opgepakt. Ze lijken een verloren strijd te voeren: de standbeelden zijn ten dode opgeschreven.

De gemeenteraad van New Orleans besloot in december 2015 na dagen van discussie dat het einde oefening was voor generaal Robert E. Lee, generaal P.G.T. Beauregard en Jefferson Davis, de eerste en enige zuidelijke president. Ze hadden in de jaren 60 van de 19de eeuw gevochten voor de waarden van het zuiden - helaas was een van die waarden slavernij, een gebruik dat in de 21ste eeuw geen monument meer waard is.

Moedig besluit

"Dit is een moedig besluit," sprak Mitch Landrieu, de zwarte burgemeester van New Orleans, "waarmee we de bladzijde van ons verdeelde verleden omslaan en de koers uitzetten naar een gezamenlijke toekomst."

Niet iedereen denkt er zo over, natuurlijk. Voorstanders vinden de standbeelden gewoon onderdeel van de geschiedenis, en het omverhalen een vorm van geschiedvervalsing.

"Dit waren goede mannen", zei een Vietnamveteraan tegen The Washington Post. "Zij willen deze mannen onteren en begraven in schande, omdat ze zich concentreren op een klein onderdeel van hun leven en wat ze mensen zouden hebben aangedaan. Als ze hier beginnen, is het Vietnam-monument de volgende."

De verdedigers zwaaien met Confederatie-vlaggen en dragen soms kogelwerende vesten - willen ze hier echt slag gaan leveren? De gemeente houdt de planning angstvallig geheim.

Nachtwerk

Eén monument is twee weken geleden 's nachts al neergehaald door gemaskerde bouwvakkers onder politiebegeleiding. Maar dat was een obelisk (een herinnering aan een racistische opstand in 1874, toen blanke inwoners van de stad zich tegen gelijke rechten voor de zwarten keerden - het monument was een herinnering aan de blanke slachtoffers), en daar vecht je wat minder snel voor dan voor een generaal.

Maar zelfs als de standbeelden zijn verdwenen, zijn alle namen van scholen en straten er nog. De geschiedenis blijft nog wel even rondwaren in New Orleans.