Klappen voor een pokerface

Een professionele pokerspeler wordt soms ook een 'rounder' genoemd. Rechtenstudent Mike (rol van Matt Damon) is niet echt een rounder, maar hij zou het kunnen zijn, want hij beschikt over de nodige kwaliteiten. Hij heeft alligator blood, wat betekent dat hij zelfs in extreem spannende omstandigheden zeer stressbestendig reageert. En nóg belangrijker: hij heeft een onmiskenbaar talent om de fatale tells bij zijn tegenspelers te ontdekken. Dat zijn van die kleine, onbewuste handelingen die vertellen of ze al dan niet aan het bluffen zijn.

Als Mike zijn spaarcenten (inclusief zijn studiebeurs) inzet tegen een Russische maffiabaas, bijgenaamd Teddy KGB (John Malkovich, met bijhorend accent), blijkt hij toch zichzelf overschat te hebben. Even lijkt hij genoeg te hebben van al dat pokergedoe, tot grote opluchting van zijn vriendin Jo (Gretchen Mol). Maar net dan komt zijn jeugdvriend Worm (Edward Norton) vrij uit de gevangenis en voor Mike goed en wel beseft wat hem overkomt, wordt de situatie ronduit gevaarlijk...

Dat regisseur John Dahl, bekend van het onvolprezen The Last Seduction, veel film noir-sfeer en nachtelijke suspense kan oproepen, komt hem hier opnieuw erg goed van pas. Andere troefkaarten zijn de wisselende locaties met veel couleur locale en de sterke vertolkingen. De vrouwelijke aanwezigheid is minimaal. Er is het blonde vriendinnetje Jo, maar zij moet hier weinig meer doen dan de stem van het gezond verstand vertolken en die klinkt in deze context nogal saai. Er is ook de zwoele, donkerharige Petra (Famke Janssen), maar zij dient toch vooral om de boutade te illustreren dat er slechts twee zaken zijn die nóg intenser en opwindender zijn dan seks, namelijk: winnen bij poker én verliezen bij poker. (Jan T.)