De heropstanding van Ronald Vargas
Anderlecht toonde tegen Waasland-Beveren momenten van goed voetbal, maar te weinig om van een wederopstanding te spreken. Wel onthouden we de flitsen van Ronald Vargas. Hij was gezwind en scherp. Nog niet de oude, maar de hemel klaarde even op. Ode aan 'La Perla'.
Ronald Alejandro Vargas (27) bedankte God voor zijn doelpunt tegen Waasland-Beveren. De voetballiefhebber bedankt een hele resem mensen opdat zij Vargas hebben kunnen redden van de ziekenkas. Waasland-Beveren is Barcelona niet, zoals Bob Peeters achteraf terecht opmerkte, en het is nog maar de vraag of Vargas dezelfde flitsen kan tonen in de komende duels tegen AA Gent en Standard, maar zaterdagavond reden we met een zweem van voetbalromantiek terug naar huis. Ronald Vargas stapt stilaan weer in zijn wondere wereld.
Toen Massimo Bruno zijn trainer kort voor de rust aangaf dat de pijn aan zijn lies bleef aanhouden, keek John van den Brom naar zijn bank. Hij had twee opties voor de positie van linksbuiten: Acheampong of Vargas. Van den Brom volgde zijn hart en zijn buikgevoel. Anderlecht zou spelen met twee kunstenaars op de vleugels: Vargas en Najar.
De keuze voor Vargas lag nochtans niet voor de hand. Het zou niet de eerste keer geweest zijn dat de Venezolaan tijdens een invalbeurt een lome indruk naliet. Vorige week tegen Cercle Brugge leek Vargas zelfs aan te geven dat topvoetbal definitief niet meer voor hem was weggelegd.
Zelfvertrouwen
Van den Brom gaf hem toch nog een kans. En zowaar, Ronald trok het hele repertoire open: snel en scherp in de demarrage, soepel bij het wegdraaien, vol zelfvertrouwen in het schieten op doel. Zelfs een slalom, een no look-pass en een doelpunt. "Misschien scoort Ronald net omdat hij stilaan naar zijn beste niveau toegroeit", filosofeerde Van den Brom op de persconferentie.
Dat Vargas nog van waarde kan zijn is het succes van een revalidatieproces met vele vaders. Hij werd in juli van dit jaar in het UZ Leuven geopereerd aan de patellapees door Johan Bellemans. Het herstel gebeurde vervolgens op verschillende plaatsen door verschillende mensen in een open communicatie. Vargas revalideerde afwisselend op Anderlecht onder toezicht van de medische staf, geleid door Jochen De Coene, aan de kust bij ex-Club Brugge-kinesist Thomas Geschier en op Milanello, het trainingscomplex van AC Milan, bij dokter Jean-Pierre Meersseman. Die gaf hem een mondstuk.
Hun namen mogen wel eens genoemd worden. Het is een staaltje van medische samenwerking om Vargas de hoop en het vooruitzicht te geven op een comeback op het hoogste niveau. "Dit is een beloning voor alle mensen die in mij zijn blijven geloven", sprak Vargas na zijn goede wedstrijd.
Onmondig Beveren
Kan Vargas nog het niveau uit zijn beste periode bij Club Brugge halen? Toen zette hij bij momenten met een pass of solo een hele defensies voor schut. Hij kon dansen tussen tegenstanders als waren het kegels op training. "Jullie weten nog beter dan ik tot wat Ronald in staat was", aldus Van den Brom. "Wel, ik kijk met open mond naar wat ik soms op training zie. Laten we voorzichtig omspringen met hem. Matchritme is nu belangrijk."
Anderlecht tegen Waasland-Beveren werd zaterdag een wedstrijd die paars-wit nog had gewonnen als Proto achter zijn doel had gestaan, zo onmondig is de ploeg van arme Bob. Zolang het 1-0 stond, was er altijd nog de kans op de spreekwoordelijke bal uit de lucht. Ronald Vargas nam alle twijfels weg. Met dank aan God en zovelen meer.