Direct naar artikelinhoud

COLUMN

Jan Callebaut is communicatieadviseur en marktonderzoeker. Hij kijkt tweewekelijks naar mens, samenleving, media en politiek.

Al jaren moeten de Bob-campagnes ons aanzetten tot verantwoord gedrag. Geen alcohol in het verkeer, zeker niet met goed besproeide feestdagen in het vooruitzicht. 'Bob' onthoudt zich discreet van de drank en laat de anderen plezier maken.

Mijn dochter Anouk leerde onlangs het Texaanse equivalent kennen. Haar schooljaar in Houston ,Texas loopt bijna ten einde en de afstudeerceremonieën komen eraan. De afstudeerparties, de proms, zijn in de VS vaak heel beruchte drinkgelagen. In Houston betekent dat zich gaan uitleven, in Galveston aan de kust. Een halfuurtje autorijden en dan drinken. Om de studenten daarop voor te bereiden, en te waarschuwen voor de gevaren, wordt er actie gevoerd.

De preventiecampagne heet Shattered Lives en gaat heel drastisch te werk. De week voor de prom-festiviteiten wordt de ganse schoolgemeenschap, inclusief de ouders, betrokken bij een tweedaags programma.

Het start met vier gecrashte auto's 's ochtends voor de schoolpoort. Auto's afkomstig uit een echt drunk driving-ongeval. Het volledige ongeval wordt gereconstrueerd, startend met een 911-telefoontje, arriverende politie, ambulances, brandweer en 'slachtoffers' met witgeverfd gezicht en zwart T-shirt met de tekst 'living dead'. De 'daders' worden met handboeien naar de gevangenis gereden... Na identificatie door de opgeroepen ouders worden de 'lijken' in bodybags gestoken en in echte lijkwagens afgevoerd. De reconstructie duurt een uur maar is slechts het begin van de tweedaagse campagne.

Gedurende de rest van de schooldag sterven er elke 15 minuten andere mensen. Hun overlijdensbericht wordt op de borden opgehangen. 'sAvonds wordt er voor alle slachtoffers een wake gehouden waar de echte ouders een afscheidsbrief voorlezen. De slachtoffers wordt gevraagd een afscheidsbrief aan hun ouders te schrijven. Dit wordt geduid als een 'kans' die je niet krijgt wanneer je plotseling sterft.

De tweede dag gaat de school assembly door onder de vorm van een echte begrafenis, inclusief bloemen en doodskisten. De gastspreker is daarbij een echt slachtoffer dat door dronkenschap een ongeval heeft veroorzaakt maar heeft overleefd. Anouk hoorde zo een jonge vrouw haar persoonlijke drama vertellen met de hulp van een computerstem, want spreken kan ze niet meer. Ze werd ondersteund door haar ouders die hielpen met de slides voor de presentatie: een getuigenis van een ongeval uit 2008 waar elk gruwelijk detail toegelicht en geïllustreerd werd.

De ganse week blijven de autowrakken voor de school staan. Dit allemaal de week voor de prom. We kunnen dit allemaal wat over the top en overdreven vinden maar impact heeft het.

Uiteraard werd alles gefilmd en online gezet. Op Anouk maakte het alvast indruk en dat was ook het geval bij nogal wat studiegenoten. Angst werkt blijkbaar. Soms toch...

www.shatteredlives-tomball.org