Het is met principes zoals met heldenmoed, mijnheer Vande Lanotte

Beste Johan Vande Lanotte,

Men zou een boek kunnen vullen met alle lelijke dingen die over u worden gezegd, maar één ding moet men u nageven: u laat een beschermeling niet zo gauw vallen. Zelfs als die beschermeling zich hopeloos in de problemen werkt, zult u hem blijven verdedigen door ijskoud te beweren dat er geen problemen zijn. Weinig mensen kunnen dat. Respect.

Voor uw stadsgenoot, voormalig kabinetschef en huidig partijvoorzitter John Crombez zult u het bijvoorbeeld altijd blijven opnemen. Toen zijn idee om kindergeld voortaan te koppelen aan schoolplicht voor kleuters op felle kritiek botste, gaf u daar een zeer sluwe draai aan, zodat het leek alsof hij dat zo niet had bedoeld. Toen hij na zijn steun voor het plan-Samsom werd teruggefloten door het partijbureau - een opdoffer waarvan hij nooit meer zal herstellen -, stond u weer paraat om hem te verdedigen. Staat dat plan haaks op de socialistische principes? Ach. U haalde de schouders op: "Er is een verschil tussen de grote principes enerzijds en de enorme aantallen anderzijds." InVilla politicavoegde u daar gisteren aan toe: "Met principes alleen gaan we er niet geraken."

Met permissie gezegd, maar u dwaalt. Het tegendeel is waar. Alléén met principes gaan we er geraken. Alléén onze principes kunnen ons redden.

U bent vandaag niet de enige die kennelijk bereid is om een aantal grote principes in het vriesvak te stoppen, tot de dag dat iets minder vluchtelingen de weg naar Europa zullen zoeken. Steeds meer politici en opiniemakers vinden dat we de heilige principes moeten inruilen voor pragmatiek en realiteitszin. Voor gezond verstand,quoi.

Het doet allemaal sterk denken aan de morele paniek die uitbrak in de Verenigde Staten na de aanslagen van 11 september 2001. Ook toen vonden sommigen dat principes maar moesten wijken voor pragmatiek. Zo werd er bijvoorbeeld serieus gedebatteerd over de opheffing van het folterverbod. In normale omstandigheden is iedereen vóór dat verbod, maar wat als we een verdachte gepakt hebben die misschien kan helpen om een nieuwe aanslag te verijdelen? Mogen we die folteren? Ook niet een klein beetje? De progressieve advocaat Alan Dershowitz suggereerde een techniek waarbij de folteraar gesteriliseerde naalden onder de nagels van de gefolterde steekt. Ik durf te wedden dat u daarover zou gezegd hebben: "Onaanvaardbaar! Folteren kan niet, ook niet een klein beetje!"

Tenzij Crombez het had voorgesteld, misschien.

Nu goed. Het is niet de eerste keer dat bij ons principes ter discussie worden gesteld. Toen de Bende van Nijvel het land terroriseerde, vonden partijgenoten van u - onder wie toenmalig SP-voorzitter Karel Van Miert - dat die gangsters ineens maar tegen de muur moesten worden gezet, ofschoon de doodstraf hier al een tijdje was afgeschaft.

Het is met principes zoals met heldenmoed, mijnheer Vande Lanotte: pas als het moeilijk gaat, kan men tonen dat men ze heeft. Na de oorlog zijn we allemaal verzetshelden. Maar tijdens de oorlog, wanneer elke verzetsdaad kan leiden tot foltering of executie? Het is dán dat men moet tonen wat men waard is.

Naar aanleiding van de groepsverkrachting in uw eigen Oostende lees ik met vreugde en instemming dat u ten aanzien van nieuwkomers onze normen en waarden "offensief" wil "verdedigen". Terecht. Begin misschien alvast met het goede voorbeeld te geven.

Met principiële groet,

Joël De Ceulaer