Digitale cowboys op nostalgietrip
De jaren 80 zijn terug van nooit weggeweest. Na The Americans is er deze televisietrip naar de 'jaren stillekes'. Lees: voor de pc, laptop, gsm, smartphone, tablet en het 'internet der dingen' uw bestaan een stuk makkelijker/moeilijker maakten.
Joe MacMillan (Lee Pace) is een voormalige IBM-jongen die bij Cardiff Electric werkt, een boomend bedrijf in de 'Silicon Prairie' van Texas anno 1983. De man is een go-getter die droomt van een computer die twee keer zo snel en twee keer zo goedkoop is als het laatste IBM-model. Hij slaat de handen in elkaar met een uitgebluste, stevig drinkende, maar geniale computerwizzard (Scoot McNairy) en een rebelse universiteitsstudent die als geen ander kan programmeren (Mackenzie Davis), en schuwt geen smerige kneep om de boel eens goed te belazeren.
De titel Halt and Catch Fire verwijst naar een van de meest mythische commando's uit de techwereld: de computer schakelde over naar een soort wedstrijdmodus, waardoor alle taken tegelijk de overhand probeerden te krijgen, elke externe controle wegviel en de machine er uiteindelijk de brui aan gaf.
Kabelzender AMC startte in het najaar van 2014 zijn zendactiveiten in Europa met deze nostalgiereis naar het pioniersverleden van onze informatiemaatschappij, maar aanslaan deed het niet echt. Als dramareeks is Halt bijzonder goed gemaakt: de jaren 80 - de horror - zijn met veel liefde gereconstrueerd, een verkennende sequentie op de tonen van Richard Hell and the Voidoids' 'Blank Generation' is leuk bedacht, en het trio acteurs speelt zichzelf naar huis (McNairy, consistent uitstekend in films als Monsters of Killing Me Softly, wint nipt).
Theatraal kabaal
De combinatie van puik ogende periodeschets en moreel dubieuze kapitalistische intrige was echter al in Mad Men na een seizoen uitgewerkt. Net als reclamejongens zijn ook ICT'ers - nerds, techies, trekkies of hoe u ze ook wil noemen - niet echt interessant materiaal, hoe hard de makers Christopher Cantwell en Christopher C. Rogers ook proberen de zaak aan te zwengelen met een dosis 'familiedrama'.
Een kritiek luidt dat de reeks zijn draai wel vindt rond de machines, maar met de mensen nauwelijks raad weet. Het tegendeel is waar. Was de machine het middelpunt van de actie geweest, dan was dit beslist een reeks geweest die de televisiefilm Pirates of Silicon Valley, zo geliefd door Steve Wozniak, had kunnen doen vergeten, Nu verzandt Halt al snel in het stramien van Suits: veel theatraal kabaal, maar much ado about nothing. Als er geen einde komt aan het ambiguë idealiseren van de digitalisering (getuige daarvan de twaalf films die in twee jaar werden gemaakt over Jobs, het van kinderarbeid profiterende innovatiegenie), was een poging om een stuk visuele geschiedenis van de technologie te schrijven veel verdienstelijker geweest.
De release op schijf komt erg laat, zeker als je weet dat het tweede seizoen in de VS al een paar maanden is afgelopen. Het bonusmateriaal maakt niet veel goed: er zijn een pak inside episodes, maar de potentieel boeiendste items - featurettes die de vraag konden beantwoorden waarom de pc-revolutie onder meer uitgerekend bij digitale cowboys in Texas begon - zijn schandalig kort.