'Astrid Bryan is voor altijd'

Astrid heeft een familienaam, maar ze heeft hem niet nodig. De brunette is in Vlaanderen buiten categorie. Geen enkele BV, auteur of niet, heeft ooit al zoveel volk naar de Antwerpse boekenbeurs gelokt. Ze heeft ervoor gezorgd dat elke vrouw van Asse tot Zwevezele weet dat Louboutins schoenen met rode zolen zijn, ze heeft van 'den John' een begrip gemaakt en van 'de Lau' de bekendste vrijgezel van Vlaanderen. Dat heeft ze, zo zegt haar manager Dany Peleman, grotendeels aan zichzelf te danken. "Het is Astrid die Astrid ontdekt heeft."

Dat ging zo: in het najaar van 2010 bracht vtm de realityreeks Vlaamse Hollywoodvrouwen. Astrid stak er met kop en schouders bovenuit. En dat besefte ze zelf ook. "Toen de derde aflevering op antenne was, kreeg ik een telefoontje van haar man John", zegt Peleman. "Of ik met hen in zee wou gaan. Astrid had toen een dubbel doel: een eigen reeks en een muzikale carrière. Ze had toen al twee cd's in eigen beheer uitgebracht."

Eyeworks, het productiehuis dat Vlaamse Hollywoodvrouwen maakte, wou een tweede seizoen, maar Astrid was niet geïnteresseerd. Peleman begon te bellen. Zo kwam het dat niet veel later de gsm van Kristine Willems, op dat moment nethoofd bij Vijf TV, rinkelde. "Ik kende het programma op vtm", zegt ze, "maar het kon mij niet echt boeien. Dat Astrid iets had, zag je wel meteen, al bleef ik op mijn honger zitten."

Peleman geeft Willems het nummer van Astrid. In een gesprek van anderhalf uur laat Willems weten dat ze enkel geïnteresseerd is als ze iets anders kan doen. "Ik heb haar meteen gezegd dat ik enkel een realityreeks wou als we heel dicht bij haar mochten komen. Astrid twijfelde: ze wist niet of John dat zou zien zitten."

Maar nog geen 24 uur later had John zijn fiat gegeven en binnen de week zat Willems op een vliegtuig naar LA. "Astrid heeft dit in haar, maar hoe wij het aangepakt hebben verklaart ook een deel van het succes. Ze vertrouwde ons en daardoor kon ze zichzelf zijn: een nuchtere, zelfrelativerende Vlaamse vrouw in Hollywood."

Tot op de dag van vandaag verbaast het Willems, die inmiddels aan de slag is bij productiehuis Fremantle, dat vtm destijds niet toegehapt heeft. "Voor ons kwam Astrid als geroepen. Wij waren in die tijd heel erg op zoek naar programma's die escapisme konden brengen en dat doet die show. Ik weet niet waarom vtm niet sneller op het aanbod inging, maar ik weet wel dat daar later nog wrevel over ontstaan is."

Astrid spreekt een ruim publiek aan. "90 procent van haar fans zijn vrouwen van tussen de 15 en de 55", zegt Peleman. "En wat opvallend is: ze is geen babe. Astrid is aseksueel. Mannen zeggen niet dat ze met haar naar bed willen en vrouwen zijn niet jaloers op haar." Dat komt, zo meent Willems, omdat de reeks eigenlijk over 'graag zien' gaat. "Ze is geen bedreiging. Astrid hoort bij John en John bij Astrid. Dat is zo overduidelijk."

Ondertussen loopt de derde reeks van Astrid in Wonderland stilaan ten einde. Er is nagellak, een boek en een modelijn. In januari viert ze haar 30ste verjaardag in Knokke. Voor 95 euro kan u erbij zijn. "Astrid is slim", zegt Peleman. "In eerste instantie wou ze verder in de muziekwereld, maar ondertussen is duidelijk dat het publiek mode- en stylingtips van haar wil. Als zij het over een merk heeft, dan horen we daarna dat het storm liep. Neem nu die Little John-beeldjes (beeldjes van de Belgische kunstenaar Guido Deleu die volgens Astrid op John lijken, KH). Die bestonden al jaren, maar zij aait drie keer over de kop van zo'n beeld en ze verkopen als zoete broodjes. Alles wat Astrid aanraakt, verandert in goud. Maar ze weet ook dat dit niet eeuwig blijft duren."

Daar is Willems het niet eens mee. "Astrid is voor altijd", zegt ze. "Dat wist ik meteen bij de eerste opnames. Niks van wat er sinds de reeks gebeurd is, heeft mij verbaasd. Ik dacht begin deze week nog: 'Dat ze maar genoeg veiligheidsmensen voorzien voor op de boekenbeurs.' Als Astrid alles goed doseert dan denk ik niet dat ze ooit zal verdwijnen. Tenzij ze dat zelf wil."